Gazze’den sonra
“Gazze’de daha berbatı olamaz” diyoruz fakat Siyonist terör örgütü İsrail vahşeti, barbarlığı, kıyımı, işkenceyi, zulmü her yeni gün bir kademe daha artırıyor. 2,5 milyon insan, bir toplama kampında artık de açlık ve susuzlukla kırılıyor.
Kabul edelim: Bütün direnişe, sabra, kahramanlığa, hamasete, fedakârlığa, tahammüle karşın Gazze bitti, tükendi. Bir ateşkes olur mu? Ateşkes olsa bile İsrail bunu ne kadar sürdürür? Ateşkes olsa, Gazze’ye yardım eli uzansa, yaralar ne kadar sarılabilir? Ya sonrası? Kalıcı bir sükûnet, kalıcı bir tahlil mümkün mü? Tamamı bilinmeyen. Gerçekçi de olalım: Ufukta ne Gazzelileri, ne Filistinlileri ne de bizi ferahlatacak umut ışığı görünüyor.
Ancak şurası da kesin: Dünya artık eskisi üzere olmayacak. Tarih, Gazze’den Evvel ve Gazze’den Sonra olmak üzere iki periyoda ayrılacak.
Batı’nın on yıllar içinde inşa ettiği bütün bedellerinin çöktüğünü söylemiştik. Hukukun üstünlüğü, insan hakları, bayan, çocuk, basın hakları ve daha birçok kıymet artık ABD ve Avrupa’da sorgulanır hale geldi. Batı, kendi kıymetleri konusunda kendi topraklarında hassas iken öbür coğrafyalar için her vakit iki yüzlü, ikili standartlıydı. Gazze’den Sonra tüm bu bedeller Batı topraklarında da çöktü. Söz özgürlüğü, basın özgürlüğü, akademik özgürlük, inanç özgürlüğü, toplantı, şov, yürüyüş, basın açıklaması hakkı Batı’da da artık rafa kalktı. Ülkeler imajlarını düzeltmek için ne yaparlarsa yapsınlar, uzun yıllar o polis şiddeti, o ayrımcılık, öfke, nefret, tahammülsüzlük, ırkçılık bu ülkelerle anılır olacak, tartışılır olacak.
Birleşmiş Milletler başta olmak üzere memleketler arası kurumlar ve kurallar prestijlerini büsbütün kaybettiler. Gazze’den Sonra hiçbir ülke bu kurum ve kuralları gereğince ciddiye almayacak. Hükümetlerin Gazze tavırları halklar, bilhassa de gençler ortasında uzun müddetli tesir bıraktı. Yeni kuşak, dünya sistemi kadar kendi ülkelerini de sorgulayacak.
Gazze Sonrası en büyük faturayı kuşkusuz dünya genelinde Museviler ödeyecek. Her ne kadar beşerler Yahudilik ve Siyonizmi hassasiyetle birbirinden ayırıyor olsa da, İsrail’in tüm Musevileri temsil ediyor havasındaki halleri, soykırımı onaylasa da, karşı da çıksa, dünya üzerinde Musevileri töhmet altında, sıkıntı durumda bırakacak. Antisemitizm suçlamasıyla her hatası yasallaştırmak eskisi kadar kolay olmayacak. “Yahudi Soykırımı” öykülerinin alıcısı kalmayacak. Biriken öfke ve nefret, dünyayı değiştirecek.
İslam ülkeleri de Gazze’den Sonra tıpkı kalmayacak. İki yıla yakın müddettir devam eden soykırım karşısında bırakın reaksiyon vermeyi, kendi topraklarındaki yansıyı ağır halde cezalandıran devlet liderlerinin tabanı eskisinden daha gevşek artık. Gazze soykırımının baş mimarı olan ABD’ye hibe edilen trilyon dolarlar bu ülkelerin yöneticilerini çok daha fazla huzursuz edecek. Gazze’den sonra İslam coğrafyası tıpkı kalmayacak.
Gazze’den Sonra Müslümanlar da birebir olmayacak. Sayısı 2 milyara yaklaşan ve Gazze’deki soykırımı yalnızca izleyen Müslümanlar, dünya sistemindeki, milletlerarası bağlardaki yerlerini ve etkinliklerini sorgulamak zorunda kalacaklar. Gazze, bize halifelik müessesinin ne kadar önemli ve elzem olduğunu öğretti; Gazze’den sonra halifelik daha çok konuşulacak.
Gazze, Müslümanlara acizliklerini gösterdi, kalplerini titretti. Gazze, ne kadar duyarsız ve ilgisiz gözükseler de, Müslümanlara kimliklerini hatırlattı. Kurulan ittifakları gördüler. Kimin kimi desteklediğini, arkaladığını gördüler. Kim nerede duruyor anladılar. Batı’ya ve Batılılara benzemek için her kıymetini feda etmeye hazır Müslüman kimliği şok yaşıyor. Müslümanlar içindeki seküler tayfa da gördükleri karşısında önemli kimlik buhranı yaşıyor. Gazze direnişi dünyadaki İslâmî hareketlere daha çok ilham verecek lakin sıradan Müslümanı da değiştirecek.
Gazze’de soykırım yaşanıyor, Gazze yıkıldı. Lakin oradaki enkaz dünyayı dönüştürecek. Reklam, imaj, PR eforları yaşananları unutturmaya yetmeyecek. Artık bir zaferden kelam etmek güç; lakin Gazze direnişinin, Filistin direnişinin boş ve yararsız olduğunu zannetmesin hiç kimse. Gazze yıkılırken çok şeyi yıktı; ortada bir zafer yok ancak zaferden daha büyük bir uyanışa, değişime vesile olacak. Gazze’den sonra hiçbir şey eskisi üzere olmayacak.
