Avrupa Birliği, 2024 Türkiye Raporu’nu 30 Ekim’de açıkladı. Dışişleri Bakanlığımızın bir rutini yerine getirmek için yaptığı öylesine açıklamayı hariç tutarsanız AB Raporu’nu kimse umursamadı.

Avrupa Birliği başta olmak üzere Batılı kurumlar ve devletler, halkı için bağımsızlık savaşı veren, yalnızca Gazze’de değil artık Batı Şeria’da da halkın tam takviyesine sahip Hamas’ı “terör örgütü” olarak kodluyorlar. O denli olunca da İsrail’in bebekleri, çocukları, bayanları, gazetecileri, tabipleri, sivilleri katletmesini, okulları, üniversiteleri, hastaneleri yıkmasını, 2,5 milyon Gazze halkının besin, su, ilaç ve başka temel insani gereksinimlere ulaşmasını engellemesini, yani her boyutuyla bir soykırım yapmasını “terörle mücadele” olarak görüp beğenilen karşılıyor, takviye veriyorlar.

Konu Türkiye’nin gerçek bir terör örgütüyle uğraşına gelince AB’nin ve başkalarının hali değişiyor: PKK’yı 40 yıldır koruyup kolluyorlar. PKK mensuplarının ülkelerinde serbestçe faaliyet göstermesine, para toplayıp terörü finanse etmesine göz yumuyorlar. Şimdilerde Fetullahçı Terör Örgütü’ne de kol kanat geriyorlar. Türkiye’nin terörle haklı ve legal gayretini de kimi vakit bu türlü tenkit seviyesinde, kimi vakit da ambargolar yoluyla daima yavaşlatmaya, etkisizleştirmeye çalışıyorlar.

İsrail Gazze’de 1 yılı aşkın müddettir soykırım yaparken ve AB bu soykırımı var gücüyle desteklerken, sanki AB’nin 2024 Türkiye Raporu biraz daha “çekingen” hazırlanmış mıdır diye baktım: Hayır. Tıpkı yüzsüzlük, tıpkı pişkinlik, tıpkı ikili standart. Teröre ve teröriste tam takviye veriliyor, kelamda 54 gazetecinin tutuklu olduğu söyleniyor, Türkiye’nin terörle çabasına tenkit getiriliyor. Tekrar üstten, yeniden kibirli lisan. Aynı bayat şarkılar.

Avrupa Birliği ve ABD, 40 yıldır Türkiye’nin terörle çabada elini kolunu bağladı. Fakat sorun yalnızca dışardan gelmedi, içerde de siyaset, medya, sivil toplum, bilhassa FETÖ’nün tesiriyle devlet, terörle faal çabanın önünü kestiler.

Buna, bir kısım Kürtlerin “ulusalcılaşma” ya da “Kemalistleşme” operasyonlarıyla değişimlerini de ekleyelim. Devlet, PKK’nın yalnızca silahlı hücumlarına odaklanıp silahla karşılık vermeye ağırlaşırken geri planda Kürtler kimliklerinden, bedellerinden uzaklaştırıldıkları bir esaslı değişimi yaşadılar.

Bugün bir hudut ötesi operasyon yapıldığında, terör yuvaları imha edildiğinde ya da terörle irtibatlı, iltisaklı bir belediye başkanı gözaltına alındığında, tutuklandığında, kimi Kürt kanaat başkanlarının, münevverlerinin, siyasetçilerinin, sıkıntıyı güya topyekûn Kürtlere operasyon yapılıyormuş üzere algılayıp itiraz etmeleri işte PKK’nın geri planda başardığı bu değişimin sonucu.

Devlet ve siyaset her ne kadar 40 yıldır “PKK başka, Kürtler ayrı” dese de, dindarından ateistine, sağcısından solcusuna, faşistinden sosyalistine kadar sıradan Kürdün zihnine az ya da çok “Kürt eşittir PKK” anlayışı yer etmiş ya da iz bırakmış.

Erdoğan ve Bahçeli’nin son haftalardaki uğraşlarını, işte bu ayrımı, PKK ve Kürt ayrımını keskin bir biçimde ortaya koyma uğraşı olarak da okumak gerekir.

Esasen yeni devir, tam olarak bu ayrım üzerine kurulacak üzere görünüyor. Cumhur İttifakı, şayet başarabilirse, Kürtleri terör örgütünün elinden koparıp alacak. Hasebiyle, artık ne AB raporlarının, ne Batı’dan gelen tenkitlerin, ne baskıların, ne ambargoların kararı var.

DEM Parti’nin ve onun gerisinde vagon olmuş CHP’nin de bu periyotta yapacakları itirazların bir tartısı olmayacak. Ardına AB’yi ya da ABD’yi alarak teröre alan açmak devri de umuyoruz ki kapanacak.

Esenyurt Belediye Başkanı’nın tutuklanmasına DEM Parti ve CHP’nin yansıları çok cılız kaldı. Bu, Cumhur İttifakı’nın girdiği yolda muvaffakiyetle yürüdüğünü gösteriyor.

Esenyurt olayı bize şunu gösterdi: DEM Parti değişmek, Türkiyelileşmek zorunda; aksi takdirde var olabilme imkânı yok. CHP de DEM Parti ile ittifakını sonlandırmak, terörle ortasına aralık koymak zorunda; öteki seçeneği yok.

Erdoğan ve Bahçeli’nin samimi açıklama ve adımları sürdükçe, Kürtler, terör ve onunla irtibatlı olanlarla ortalarına aralık koyacaklardır. İşte o zaman DEM Parti, CHP, PKK ıssız adada bir başlarına kalacaklardır. Ondan sonra ne AB’nin raporları ne de ABD ve İsrail’in dayanakları fayda edecektir.

DEM Parti, bilhassa de CHP, o ıssız terör adasından ne kadar erken firar ederse, kendileri için o kadar yeterli olacaktır.