Yargı dağıtma babam

Otobüste önümde oturan baba kız olduğunu kestirim ettiğim iki kişi bindiklerinden bu yana konuşuyorlardı.
Adamın uzun konuşmasından, kızın da sıkıldığını gösterir usuldeki hareketlerinden, babanın kızına nasihat ettiği anlaşılıyordu.
Uzun sürmedi otobüsteki karşılıksız tek taraflı muhabbet.
Kız sesini biraz yükselterek, “Yeter baba, yargı dağıtma” diyerek babasını susturdu.
Baba sustu, kız önüne döndü, telefonuyla ilgilenmeye devam etti.
Biri nasihate geçtiği anda hiç beklemeden yapıştırıyorlar cümleyi.
Genç evladı olan anne babalara yabancı bir kelam değil bu.
Çoğu vakit zaman bu ikaza muhatap olmuştur.
Birilerini uyarırken vakit ve yere dikkat etmeyiz.
Etmediğimiz için de karşılığını alırız.
Yargı dağıtma makamına yapışanlar her ortamda bu kutsal! vazifeyi yerine getirme üzere bir hakları olduklarını sanırlar.
**
Baba, toplu taşıma aracında herkesin duyma ihtimalinin olduğu bir yerde nasihat edilmemesi gerektiğini bilseydi bu türlü bir sahne yaşanmayacaktı muhtemelen.
**
Hangi makamda olursa olsun etrafımızdan başlayarak bütün dünyayı kapsayacak biçimde eleştiremeyeceğimiz insan yoktur.
Televizyon kanallarında haber tartışma programlarındaki konuşmacılara ve spor yorumcularına bakın hepsi yargı dağıtır.
Eğitimli eğitimsiz, bayan erkek, varlıklı fakir herkesin çarçabuk ulaşacağı bir makam burası.
Çalışmayla, yetenekle elde edilen bir makam değil.
Hayatta tek sloganımız bu; “Biz güzeliz, birileri biraz uygun, birileri biraz daha âlâ lakin dünya makus.”
**
Kimse hesap vermek, yargılanmak, eleştirilmek istemez.
Herkesin rahatsızlık duyacağı bir makamdır orası.
Hesap soran makamda olmak herkese kendini yeterli hissettirir.
Kendini adam zannedersin.
**
Ancak yapılmaması gerekenleri diğerleri yaptığında affetmeyiz.
Hep diğerleri büyük hata işler.
Küçük affedilebilir bütün hatalar şahsımıza ya da çok sevdiklerimize aittir.
Başkalarınınki bilerek isteyerektir, tercihtir.
**
İyilikleri diğerinden bekleriz, yapmazlarsa eleştiririz.
Kötülüklerden vazgeçme konusunda da tıpkı baştayız.
Yapmazlarsa eleştiririz.
Başka büyük kaygımız yok.
Bizi istediği yere sürüklüyor.
**
Söylediklerim asla yargı dağıtmak kapsamında değil, müşahede ve sosyolojik tespitlerden ibaret.
Kendimizden başlarsak diğerlerini yargılamaya vaktimiz kalmayacaktır.
Kendimizden başlarsak dünya daha süratli güzelleşecektir.