Ümit Özdağ ne yapmış?
Ümit Özdağ’ın Cumhurbaşkanına hakaret suçlamasıyla gözaltına alındığını duyduğumda, doğrusu benim de kulaklarıma inanasım gelmedi. Yıllardır yaptığı provokasyonlarla, tahriklerle, irtikap ettiği nefret kabahatleriyle birkaç sefer ülkeyi neredeyse iç savaşın eşiğine getirmiş olan biri, bütün bunlardan ötürü çok daha evvelce ve çok daha acil hesap vermesi gerekirken onu hâkim önüne çıkartacak olan yalnızca Cumhurbaşkanına hakareti mi olmalıydı?
Cumhurbaşkanına hakareti olsa olsa yaptığı her şeyin üstüne tüy dikmek olurdu, fakat Ümit Özdağ’ın şimdiye kadar yaptıkları Türk Ceza Kanunu’nun birçok unsurunun kapsamına girecek büyük cürümlerden.
Allah’tan kısa mühlet içinde bu açıklamanın onun gözaltı yahut sonradan tutuklanmasının münasebeti olmadığı,
asıl nedenin tam da olması gereken lakin hayli gecikmiş olan kabahatleriyle ilgili olduğu açıklandı.
Halkı kin ve nefret hisleriyle tahrik etmek, birbirine düşman etmek, ülkeyi bölmek, toplumda huzursuzluk çıkararak istikrarı bozmak, bunun için iftira atmak, palavra haber üretip yaymak, insanların kişilik haklarına tecavüz etmek, itibarsızlaştırmak, ekonomiyi bu yolla baltalamak, Türkiye’nin ulusal ve manevi pahalarını tahrip etmek, ülkenin dış prestijini zedelemek, ırkçı nefreti körüklemek, ülkede iç savaş çıkarmaya çalışmak vs. Özdağ’ın bütün bu cürümlerin kapsamına girecek çok sayıda beyanı, hareketi mevcuttu. O
kadar ki artık saldırganlıkları Türkiye’nin ulusal güvenliğini ve toplum huzurunu tehdit edecek hale gelmişti.
Ankara’da Altındağ’da
birkaç yıl evvel bir isimli hadiseyi mazeret ederek kışkırttığı kitleler Suriyelilerin oturdukları mahallelere saldırarak çok sayıda konut işyeri ve otomobilin kundaklanmasına çok sayıda Suriyelinin de şiddete maruz kalmasına yol açtı.
Allah’tan o günlerde Suriyeli sığınmacılar çok sağduyulu davrandılar ve bütün provokasyonlara karşın sabredip karşılık vermediler de olaylar çok daha feci düzeylere ulaşmadan durdurulabildi.
Suriyelilere karşı insanların ırkçı hislerini tahrik etmek üzere attığı tweetlerin arşivi tek başına nasıl büyük bir provokatörle karşı karşıya olduğumuzu gösteriyor. Arşivler ortada.
Kayseri’de günler öncesinden hazırlanan büyük provokasyon PKK’nın 6-8 Ekim 2014 tarihinde Kobani’yi mazeret ederek yaptığı provokasyonlardan hiç farklı değildi.
Kayseri’de günler öncesinden Suriyelilerin işyerleri ve meskenleri işaretleniyor, beşerler fişleniyor ve maksat gösteriliyorken
başrollerde tekrar Ümit Özdağ ve partisinin elebaşlarını gördük.
Büsbütün uydurulmuş ve çalışılmış provokatif bir haberle bir anda patlatılan hareketle kısa müddet içinde çok sayıda Suriyelinin meskenleri, işyerleri kundaklandı, beşerler dövüldü.
Türkiye’nin Suriyeli sığınmacılara 2011 yılından itibaren gösterdiği mesken sahipliği Müslüman Türk halkının inanç, örf adet ve geleneklerine uygun ve övünülesi bir karakterdir.
Türkiye bu sayede dünyada insani hususlarda bütün ülkeler ortasında fark ortaya koymuş, temayüz etmiştir. Bu Türkiye’nin yatırım konusu olarak gördüğü bir alan değildi gerçi, yaklaşım büsbütün insaniydi, lakin bunun son derece olumlu siyasi hasılasını da Suriye’de işler düzeldikten sonra gördü.
Yeniden şekillenen Suriye’de bugün Türkiye bütün dünya ülkeleri ortasında başı dik olan, Suriye’nin geleceğinin şekillenmesinde en fazla kelam hakkı olan ülke durumunda.
Bu büyük ölçüde Türkiye’nin ulusal bir siyaset olarak takip etmiş olduğu bu mülteci siyasetinin bir sonucudur.
Ümit Özdağ ve takipçileri ise Türkiye’nin bu ulusal siyasetini baltalamak ve Türkiye’yi aksine bölgede kelam sahibi olmaktan alıkoyacak bir sabotaj peşinde oldular daima.
Yani her durumda Türkiye’ye ziyan veren, Türkiye’ye düşman mihraklar ismine hareket ettiler.
Bunu da Türkçülük ismine yapmış olmaları hiç de şaşırtan değil. Türkiye’ye ihanet edenlerin hepsinin yaptığı üzere bir kutsalın, bir kıymetin, bir makbul kimliğin gerisine sığındılar.
Yoksa herkes biliyor ki ne onun ne de bu formda hareket edenlerin Türklükle alakası yoktu. Üç kıtaya yayılmış büyük bir imparatorluğu bölüp
Anadolu’ya sıkıştıran İngiliz güdümlü emperyalist ideoloji için de en uygun aparat Türkçülük olmuştu.
Tamamlayıcı mukabili olan Arapçılık sayesinde de bu aziz milleti Anadolu’ya sıkıştırdılar.
Arap çölleri deyip bize aşağılattıkları topraklara ise bizim kadar akıllı olamayan İngilizi, Fransızı, sonradan Amerikalısı gidip yerleşti.
Bize bu enayiliği öğrettikten sonra yerleştikleri toprakların bütün zenginliklerini ve jeo-politik imkanlarını zirve tepe kullandılar. Tabi onlar aptaldı, bizim üzere evvelden akıllanıp “
ne işimiz var Arap çöllerinde, askerimizi ne diye süründürelim oralarda?” aydınlanması yaşamamıştı
, hala yaşayamadılar. Bu enayi aydınlanması bize yakışır. Ümit Özdağ üzere radikal ırkçılar ne güne duruyor? Bu aydınlanmayı yaşayamayanlara o histerik öfkeli telkinleriyle gereken spot ışıkları gözlerine gözlerine fiyatlar.
Ama azıcık bir zekâ düzeyi bu biçim bir ırkçılığın Türkiye’de herkesten evvel Türklere ziyan veriyor olduğunu, Türkiye’yi küçültüp yönetmekten aciz duruma düşürdüğünü, toplumsal barışı bozup milletin bütün duyularını felç ettiğini çabucak görür.
Ümit Özdağ’ın şimdiye kadar sergilediği bu pervasız ve saldırgan ırkçılıkla toplumda aslında var olan belirli bir bölümün his ve kanılarını temsil ediyor olduğu o olmasa diğer birinin o kesitleri tercih etmek üzere ortaya çıkacağı boş bir argümandır.
Siyaset sahnesi birçok pazar üzere her türlü malın, telaffuzun yeterli bir pazarlama ve reklamla insanları ayartarak müşteri kitlesi oluşturabildiği bir alandır.
Bazı kanılar, fikir bile değil, hayvanca hislerdir ve bunların siyaset sahnesinde pazarlanmasına kısıtlama getirmek sağlıklı her demokrasinin hakkı ve hatta misyonudur.
Beşerler ırkçı olabilir, lakin bu ırkçılıklarını diğerlerinin haklarına tecavüz noktasına kadar söz özgürlüğü olamaz.
Özdağ’ın pazarlamasını yaptığı ırkçı nefret telaffuzları, önü alınmadığı taktirde hayvanca hislere hitap ederek insanları ayartabiliyor.
Özü itibariyle saldırgan ve nefret körüklediği için bunun özgür kalması her cins sağlıklı toplum için bir tehlikedir.
Türkiye’nin devlet, millet ve toplum olarak kendini müdafaa refleksiyle bu cins tehlikelerle baş etmeye çalışması en doğal yoldur. Bilhassa kendi iç barışını tesis etme konusunda yıllardır takip edilen hassas yolu sabote etme niyetini açıkça izhar etmiş olan provokatörlere karşı bir önlem alınmaması düşünülemez.
