Bu ülkede sol kesim ve Kemalistlerin olup biten sorunları anlamadığına dair bir kanaatim vardı. Parti içinde olup bitenleri okuduğumda, bu kanaatim dahada pekişti.

Onur Öymen, Deniz Baykal’ın bir kumpasla genel başkanlıktan uzaklaştırıldığını ve Kılıçdaroğlu’nun nasıl CHP Genel Başkanı olduğunu tavuğa anlatır üzere anlattı. Bu müthiş operasyonun ne manaya geldiğine CHP seçkinleri hiç baş yormadı.

Avrupa-Amerika görmüş, deve dişi üzere akademik takımlar; TÜSİAD’ın tamamını kapsayan endüstriciler; gedikli gazeteciler; devlet kademelerinin en üst katmanından emekli olmuş milyonlarca memur; okumuş yazmışlığı kendine mal eden, kendi dışındaki herkesi bilgisiz kabul eden üstenci sanatkarlar ve okur-yazarlar…

Bu kadar birikim ve müktesebattan bu müthiş cehalet nasıl ortaya çıkıyor? Memleketin yatırımına karşı, kalkınmasına karşı, dış siyasette oluşan gücünü görmeyen; global güçlerin telkinlerine açık; hayali bir Avrupa itikadına sahip; Avrupa’daki gelişmeleri anlamaktan uzak… Ucuz iktidar merakına takılıp kalmış, Erdoğan takıntısı ve düşmanlığı gözlerine mil çekilmiş bir topluluk.

Dünyadan bu kadar kopuk… Bırakın dünyayı, Türkiye’yi ve hatta kendi partisi içerisindeki işgal ve operasyonu dahi göremeyen bir zihinsel yapıyla karşı karşıyayız.

Deniz Baykal’ın yerine Kemal Kılıçdaroğlu’nu misyona getiren global güçlerdi. Bugün ise Cumhuriyet Halk Partisi bir müteahhit kümesi tarafından ele geçiriliyor. Ama Cumhuriyet Halk Partililer bu işgali de anlamayacaklar.

FETÖ’nün yürürlüğe koyduğu ve CHP’nin kopyalayıp ustalıkla kullandığı bir metot var. Yapılan işin kolay özeti şudur: Sn. Erdoğan’ı düşmanlaştırıp, bütün cürümleri ve bütün kabahatleri bu düşmanlık perdesinin altına saklamak.

CHP’nin İstanbul kurultayı ve büyük kurultayında, delegelerin parayla satın alındığı argümanıyla, iki kurultay da CHP’lilerin şikâyeti üzerine mahkemelik oldu. İstanbul Belediyesi’nden elde edilen kirli paralarla partinin genetiğinin değiştirildiğini tez eden CHP’liler var. Partideki bu değişime isyan eden orta sınıf CHP’liler var. Lakin 20 yıldır oluşturulmuş Erdoğan düşmanlığı o kadar büyük ki, bırakın belediyedeki yolsuzluk tezlerini, dünyada olup biten her şeyden bihaber olmaya bu düşmanlık yetiyor.

Milyarlarca liralık yolsuzluğun konuşulduğu bir ortamda, “demokrasi, hak, hukuk” mitinglerinin yapılması; dünyada eşi gibisi görülmemiş bir durumdur.

Cumhuriyet Halk Partisi, yüz yıllık deneyimiyle histerik bir halde toplumsal psikolojiyi yönetme başarısına sahiptir ancak Cumhuriyet Halk Partisi’nin siyaseti yönetme marifeti yoktur.

Umudumuz CHP: Geçtiğimiz hafta AK Parti siyasetinin farklı kademelerinde bulunan siyasetçilerle bir sahur yaptık. Doğal olarak, Meclis’te konuşulan hususlar malum: Yolsuzluk soruşturmaları ve CHP’nin bu husustaki tavrı… Bahis üzerine uzun uzun değerlendirmeler yapıldıktan sonra, son kelam sayılacak bir cümle kurdum: “Umudumuz CHP.” Bu kritik vakitlerde CHP, toplumsal psikoloji oluşturma konusunda başarılı. Fakat yarın, parti içi sorunlar; kim genel lider olacak, kim cumhurbaşkanı adayı olacak üzere gündemlere dönülecek ve vatandaşların talepleri tekrar unutulacak. CHP budur. Daha ileri bir siyaset beklemiyorum.

Bugün olup bitenlerle TÜSİAD’ın ne ilgisi var diye sorabilirsiniz. Bilindiği üzere son dönemlerde TÜSİAD Başkanı, muhtemeldir ki Ekrem İmamoğlu ve kurduğu çıkar kümesi için bir soruşturma ihtimalini sezmiş olacak ki, vakitsiz ve tabansız bir formda hükümeti suçlayan açıklamalar yaptı.

CHP’nin ve TÜSİAD’ın, dünyadan kopuk oldukları için kaçırdıkları bir gerçeklik var. Liberal küreselcilerin işleyen bir sistemi vardı. Dünyadaki partileri ve muhalifleri organize ederek dünya siyasetini kendi lehlerine kullanmak ve “turuncu devrimlerle” ülkelerin yazgısına el koymak… Venezuela, Rusya, Ukrayna ve bugün Latin Amerika’nın birçok ülkesinde düzmece kahramanlarla bu modeli işlettiler.

Demokrasi, insan hakları ve Batılı kurumların tahakkümü ile Türkiye üzere ülkeler üzerine; medya ve desteklenmiş tesir casusları toplumu manipüle ederlerdi. Global güçler, içerideki askerî ve sivil bürokrasiyle, ekonomik vesayetçilerle yeri yerinden oynatırdı.

Bugün ise dünya jeopolitiği kökten değişti. Bütün devletler, ulus devletlerini güçlendirme kaygısına düştü. Bu sebepten ötürü TÜSİAD’ın çıkışı, hiçbir Avrupa ülkesinde gündem olmadı. Özgür Özel ve Ekrem İmamoğlu’nun, Batılı devletler tarafından sahipsiz bırakıldıklarına dair şikayetleri bu sebeptendir. Bütün devletler, kendi güvenlik kaygılarını izale etme peşindeler. Her biri, Türkiye ile ittifak kurma eğiliminde.

Bir de Avrupa devletleri yolsuzluk konusunda hassastır. Bizim “hacı yatmazlar”, “biz yolsuzluk yaptık ey Avrupa, ey Amerika, “çocuklarını yalnız bırakma” davetine karşılık bulamadılar. Kendilerini yetim hissettiler. Ayrıyeten son 10 yıldır Batı’dan yapılan telkinler Türklere su sesi üzere geliyor.

Küresel siyaset ve bölge jeopolitiği kökten değişti. Kendi partisinin iki kere işgal edildiğini anlamayan solcular ve Kemalistler, dünyanın değiştiğini kırk yıl sonra lakin anlarlar.