“Türklerin 21. Yüzyılı”, ikinci kez tarih dönüşü. Malazgirt’ten sonraki yeni Milletler İttifakı. O korkunç sabır, o büyük hedef, o diri siyasi genetik. Akdeniz’den okyanuslara taşacak güç inşa edilecek.

Orta Asya’dan Anadolu’ya, Ortadoğu dediğimiz coğrafyadan Avrupa’ya, İran’dan Akdeniz’e son bin yıl aslında Türklerin tarih inşa edici, coğrafya kurucu iradesi ve rolü ile formatlanmıştır.

“Türk asrı” denen on altıncı yüzyıldan sonra bir defa daha Türklerin yükselişine şahit oluyoruz. Tahminen de ikinci kere tarihe dönüş yaşanıyor. Muhtemelen bu, 21. yüzyılın ikinci yarısında çok daha besbelli bir formda kendini hissettirecektir.

Orta Asya’dan Batı’ya yönelen bu dalga, Müslümanlığın ezici gücünü de gerisine alarak, ulaştığı her coğrafyada büyük devletler kurmuş, her devleti o bölgede oluşturduğu milletlerin ittifakı ile inşa etmiş, her devrin global güçlerinden biri olmuştur. Fakat maksadında daima coğrafyayı dönüştürmekten çok dünyayı değiştirmek olmuştur.

Bu güç, yükselirken de çökerken de daima vaktinin en büyük güçleri ile hesaplaşmış, küçük ve ayrıntı alanlara sıkışmamış, asla kendi coğrafyası ile hesaplaşmaya girmemiş, coğrafyayı toparlayıp global gayret alanına hazırlık yapmıştır.

Yüzyıllarca Batı’ya yürüyen bu millet, 19. yüzyılın başında çok büyük bir felaket yaşamış, Batılı ulusların toplu taarruzuyla imha edilme noktasına sürüklenmiştir.

Ama onlar, bütün güçlerini kaybetmelerine karşın 20. yüzyıl boyunca da “başka bir formatla” Batı’ya yönelmeye devam etmiş, bu sefer Batı ile ittifak halkası içinde olarak bunu sağlamayı denemiştir.

Batı gücünün dağıldığı, Türkiye’nin inanılmaz güç kazandığı bu dönemde bile Avrupa Birliği ısrarını devam ettirmesi işte bu yüzdendir. Bu, yalnızca ekonomik bir gaye değildir. Yüzyıllara dayanan güç alanı oluşturmaya dönük siyasi genetiğin tam da kendisidir.

20. yüzyılda yaşadığı büyük hüsranla kendini coğrafyaya yabancılaştırdı, ortaya ara koydu. Çok haklı münasebetleri vardı. Şayet bunu yapmasaydı tahminen de bugün zinde bir güç olarak yine ayağa kalkıp harekete geçemeyecekti.

Ama Malazgirt’ten bu yana devam ettirdiği Batı’ya yürüyüşte coğrafyanın kendini rehin almasını engelledi. Fakat geçmişte olduğu üzere, harekete geçtiğinde daima coğrafya ile birlikte hareket etti.

Selçuklu’da, Osmanlı’da bu türlü yaptı. Bugün tekrar tıpkı biçimde kendi yükselişini, coğrafyasındaki milletlerin iştiraki ile devam ettiriyor.

Son bin yıldır coğrafyamızın bütün uğraşları Türklerin yönettiği çabadır. 20. yüzyılda verilen mola, güç toplama periyodu artık bitti. Fırtına tekrar biriktirildi ve harekete geçildi.

“Türkiye Yüzyılı” kavramı, “Türkiye Ekseni” kavramı, Orta Asya’dan Doğu ve Kuzey Afrika’ya uzanan “Süper kuşak” kavramı ve ideali işte bu büyük maksadın tabirleridir.

Bütün yıkım ve felaketlere karşın, o dehşetli sabrı ayakta tuttular, o siyasi genetiği daima canlı tuttular, o büyük gayeden hiç vazgeçmediler. Ve bir defa daha, Müslümanlık sancağı ile tarihi değiştirmek için 21. yüzyılda tekrar sahne aldılar.

Çevresindeki milletler bunu anlamalı. Bu birlikte bir çabadır ve coğrafyamızın öbür da bir kurtuluşu mümkün değildir. 20. yüzyılın kaos ve çöküşüne karşı denenmiş, uygulanmış, başarılı olmuş tek ilaçtır.

Bu fırtına PKK ile, İsrail ile durdurulamaz. Bizans ile, Anadolu isyanları ile durdurulamadığı üzere. İngilizlerle, Fransızlarla, Ruslarla durdurulamadığı üzere. Birinci Dünya Savaşı ile Anadolu’da yok etme planlarının engelleyemediği üzere. Tarih orta verir, erteler fakat kesinlikle gerçekleşir.

Atilla’nın Roma’ya yönelmesi ile Osmanlı’nın Viyana’ya yönelmesi birebir maksattır. Müslümanlık öncesi ve sonrası bu gayelerin değişmemesi çok enteresandır. Osmanlı’nın coğrafyayı birleştirdikten sonra İslam sancağını Atlas Okyanusu’na taşıma eforu bu türlü bir maksattır.

Siyasi genetik, tarihî hafıza ve tahminen de intikam duygusu, yüzyıllar geçse de tazeliğini daima korumaktadır.

Öyleyse, Birinci Dünya Savaşı yıkımının, coğrafyanın paramparça edilmesinin, Anadolu işgalinin, Türkleri tarihten silme eforlarının hafızası da o siyasi genetikte son derece diridir.

Er ya da geç, o intikam alınır. Bunun için en elverişli vakit büyük bir sabırla beklenir. Zira onlar tarihte daima bu türlü yapmışlardır. Batı ile hesaplaşma, Batı ile ittifak içinde olsalar bile, o, hafızada yerini korumaktadır. Onların bir özelliği de yüzyıllar geçse de asla unutmamalarıdır.

Elbette Kudüs’ün, elbette Çanakkale’nin, elbette Balkan sürgünlerinin, elbette sessizce içlerine gömdükleri büyük katliam ve soykırımların hesabını soracaklardır. Elbette Akdeniz’in, Mezopotamya’nın defterini yine açacaklardır.

Bu tarih kapısı açılmışken, PKK, terör örgütleri, İsrail yayılmacılığı, Türkiye’ye yönelik tehditleri, içeriden vurma üzere CHP tezgâhları onları bu büyük yolda yavaşlatmayacaktır.

Bu tehditlerle kendi şekillerinde gayret edecek, üstesinden gelecek, bu büyük hesapta ayağına dolanacak bütün mahzurlardan kurtulacaklardır. Ve bunları kendi cümleleri, kendi silahları, kendi formülleri ile yapacaklardır.

Tam bu periyotta, “Türk-İsrail savaşı” tartışmalarının tek sebebi Gazze’deki büyük soykırım değildir. Soykırım, daha 1917’de Gazzelilerle birlikte yaşayan Türklerin yasal öfkesini taşırmıştır.

Ama İsrail;

Gezi olaylarında, 17-25 Aralık’ta, 15 Temmuz’da Türkiye’ye saldıran ülkelerden biridir. PKK’yı kullanıp Türkiye’ye saldıran ülkedir. Darbe teşebbüslerinin tamamına takviye vermiş ülkedir. PKK’yı silahlandırıp Türkiye’ye saldırtan ülkelerden biridir. PKK üzerinden Türkiye hududuna yerleşip tehdit eden ülkedir.

İçeride suikastları, ekonomik atakları organize eden ülkelerden biridir. Yunanistan ile, Rum Bölümü ile Akdeniz ve Ege’den Türkiye’yi açıkça tehdit eden ülkedir.

Türkiye-Suriye iştirakini sabote eden, Türkiye’nin kurmayı planladığı üslere saldıran ülkedir. Coğrafyanın tamamında Türkiye’ye karşı her türlü atak ve komployu planlayan ülkedir.

Bu halde Türkiye’nin İsrail’i öncelikli düşman olarak tanımlamasından daha olağan bir şey yoktur. Ve bu tehdidin üstesinden gelmek için her türlü formülü kullanacak ve sonuç alacaktır.

Evet, Türkiye İsrail için tehdittir ve tehdit olacaktır. Ve biz bu tehdit olma halini büyüteceğiz. İsrail diz çökmediği surece bu savaş kaçınılmaz olacaktır. Bence diz çökecektir.

Bu geniş tarih dönüşünde İsrail de PKK da küçük amaçlardır. Vaktin en büyükleriyle uğraşa alışkın olan bu siyasi genetiğin bunların üstesinden gelemeyeceğini düşünmek, tarih bilmemektir.

“Türklerin 21. Yüzyılı” üzerine çok yazılar yazılacak. Çok örneklere şahit olunacak. Coğrafya birlikteliği, milletler paydaşlığı üzerinden yeni bir dünya inşa edilecek. Ve bu 21. yüzyılın merkez güç alanlarından biri olacak.

Şahsen Akdeniz’den okyanuslara taşacak bir bölgesel Muhteşem Jenerasyon inşa edildiğini bunun da Malazgirt’ten bu yana coğrafyayı ayağa kaldıran iradenin öncülüğü ile formatlandığını görüyorum.

İşte biz buna hazırlanmalıyız. Bunu kuşanmalıyız. Bunun fikri altyapısını destek etmeliyiz. Bu, durdurulamaz bir tarih dönüşüdür. Artık Türkiye’nin yanında olanların kazanacağına, karşısında duranların, içeride ve dışarıda, kaybedeceğine şahit olacağız.

Büyük kelamların, büyük tezlerin, gözü pek insanların vakti. Yaşadığımız fevkaladelikler çağı bize bu fırsatı sundu.

Biz de fırsatı kullanacağız. Asla ıskalamayacağız.