Terörsüz Türkiye’ye doğru

Terörsüz Türkiye perspektifine yönelik davetin akabinde ortaya çıkan tartışmaların iki açıdan sıkıntılı olduğu görülmektedir. Birincisi, sürecin ne olduğunun anlaşılmaması. Terörsüz Türkiye deklarasyonu süreci, doğrudan örgüt lideri aracılığıyla yapılacak çağrı sonrası terör örgütünün kendisini tasfiye etmesi beklentisidir. Bu beklentinin gerçekleşmesi, örgütün vesayetindeki siyaset alanını demokratikleştirerek genişletecek ve örgütün şartsız biçimde silahları bırakmasını sağlayacaktır. Bu noktada, çeşitli çalıştaylar seviyesinde gündem edilen ve süreci bir kimlik problemine indirgeyerek gündemi farklı bir tabana çeken tartışmalar, kendi mecrasında ilerleyen bu sürecin ne olduğunun anlaşılmadığını göstermektedir.
Bir öbür sorun ise, çoklu tartışmalar yaparak kronolojinin tekrar hatırlatılması ve kimi alanlarda kat edilen araların yok sayılarak sürecin yüz yıl öncesinden başlatılmasıdır. Şayet bu alanda elde edilen kazanımlar paranteze alınır ve süreç salt kimlik ve lisan tartışmasına indirgenirse, sürece muhalefet eden aktörlerin çekinceleri de artırılmış olur. Bu nedenle, geniş bir mutabakat yerinde çözülmesi murat edilen bu hususta, ihtilafları artıracak tartışmalardan kaçınılması elzemdir. Aksi takdirde, bir yandan Kürtlerin rastgele bir şey almadan bu sürece katılmalarının manalı olmadığı noktasındaki tahrikler öteki yandan da geniş toplumsal bölümlerin hassasiyetlerini aşındıracak bir tartışma ortamı süreci apayrı bir yere götürecektir.
Terörsüz Türkiye maksadının akabinde, her alanda olduğu üzere Türkiye’nin demokratikleşmesi tartışmaları devam etmeli ve çoğulcu bir taban mümkün hale getirilmelidir. Jeopolitikten kaynaklı risk alanlarını asgariye indirmek ve global siyasette çok güç kullanımı üzerinden oluşabilecek çatışmaları sağlıklı biçimde yönetebilmek, lakin kronik problemlerimizi çözebilmemizle mümkündür. Bu alanlarda on yıllara sair parantezleri açılmayacak halde kapatmak, Türkiye’nin hem bölgesel hem de global denklemdeki tesir alanını tahkim edecektir. Aksi durumda, Türkiye’nin hem ekonomik hem de dış politik hareketleri kısır bir döngüde cereyan edecek ve güç gereksiz yerlere harcanacaktır.