Türkiye kabuk değiştiriyor. Sömürgecilerin baskı altında tuttuğu, müstemleke aydını ve yönetici sınıfıyla yönetim edilen bir ülke olmaktan çıkıp apayrı bir kimliğe büründü. Tekrar büyük Türkiye’yi, klasik Cumhuriyet aydınlarının manaya talihi olmadığı üzere Batılılar ve katı Cumhuriyet rejim bekçilerinin hor görüp kendinden utanır hale getirdiği muhafazakâr akademisyenlerin de anlaması mümkün değildir.

Batılılar, Cumhuriyet aydınını köşeye sıkıştırdı ve kendi bekçisi haline getirdi. Cumhuriyet aydınları ise kültürel hegemonya ve devlet baskısı sayesinde bizimkileri tesirine aldı

200 yıldır dünyayı tahakküm altına alıp sömürünün bin bir çeşidini uygulayan Batılı devletler eski gücünü kaybetti. Lakin ne imparatorluk gururu yaşayan batılı devletler yeni durumun farkında ne de köleliğe alıştırılmış milletlerin aydınları bu cendereden çıkıyor.

Cumhuriyet Halk Partisi tahliline geçmeden önce, AK Parti hükümetlerinin Türkiye’yi terörden arındırmaya yönelik altyapıyı oluşturmak da dahil olmak üzere onlarca ihtilal gerçekleştirdiğini vurgulamak gerekir. Lakin bırakın bağımsız muharrirleri ve akademisyenleri, hatta muhalifleri; şahsen Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından akademik temsillerle önleri açılan kesitler dahi akademideki CHP’lilere yaranmaktan öteye geçip Erdoğan ihtilallerini yazmıyorlar. Bugün bir terör örgütü temsilcisi olan kardinal hakkındaki literatür, Erdoğan hakkında yazılmış literatürün katbekat üzerindedir.

Her yazıda ülkenin yüz yılını ele alıp geri kalmışlık ve sefaletten bugünlere nasıl geldiğimizi anlatmaya gerek yoktur. Sonuçlardan hareket edecek olursak, çeyrek asırdır uygulanan yanlışsız siyasetler tesirini göstermiş ve dün güç olan ataklar bugün ülkemizin lehine daha kolay hale gelmiştir.

Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Genel Lideri Devlet Bahçeli’nin işaret fişeğini attığı, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın güçlü bir duruş sergilediği ve Abdullah Öcalan’ın “PKK kendini feshetmeli ve demokratik gayret güçlendirilmelidir” manasına gelecek davetinden sonra siyasi partilerin sıkıntıya karşı tutumları netleşmiştir.

AK Parti ve MHP sürecin gerçek yönetilmesi gerektiğini baştan beri savunuyor. “Pazarlık yok, PKK kendini feshedecek, terör bitecek ve ülkemizin sorunlarını Meclis’te konuşup tartışmaya devam edeceğiz. Bin yıllık geçmişimizde olduğu üzere bin yıllık geleceğimizde de omuz omuza Türkiye Yüzyılı’nı inşa edeceğiz” yaklaşımıyla hareket ediyorlar.

DEM Parti, sürecin muhatabı olarak sorumluluk üstlenmiş ve şu ana kadar sürecin hakikat yürütülmesi konusunda bir uğraş sarf etmektedir.

CHP tabanında ise baş karışıklığı devam ediyor. CHP seçmeninin bu meçhullüğü, partinin zihinsel çıkmazını yansıtıyor.

Uzun süre DEM Parti ile ortak siyasi süreçler yönettikleri için İYİ Parti üzere, “terörsüz Türkiye” sıkıntısına direkt karşı çıkamıyorlar. Bir terör örgütünün kendini feshetmesine karşı çıkmak ya akıl yoksunluğudur ya da Türkiye’nin düşmanları üzere bu olumlu gelişmeden kendi siyasi gelecekleri açısından telaşlı olmaktır.

* “Bu işin gerisinde pazarlık var mı?”

* “Kırk yıllık bir terör örgütünün kendini feshetmesi bu kadar kolay mı?”

* “Mesele şeffaf yürütülmeli.”

* “Meclis’te kurul kurulsun.”

* “PKK kendini feshedince AK Parti ile DEM Parti yakınlaşacak, bu da Erdoğan’ın tekrar seçilmesi manasına gelir.”

* “Bütün bu teşebbüsler bunun için yapılıyor.”

CHP, Türkiye’nin ana muhalefet partisi ve AK Parti’den sonra ikinci büyük partisi olan ve kendilerine nazaran TÜSİAD üzere geniş bir entelektüel ve sermaye gücü bulunmasına karşın bu süreci okuyamamaktadır.

* Son on yılda Türkiye’nin sıkıntıları büyüdü ve globalleşti. CHP’nin üzerinde tepindiği kimlik siyaseti anlamını yitirdi ve parti yeni durumu okuyamıyor.

* Dünya yıkılıp tekrar kurulsa bile CHP için en önemli konu parti içi sıkıntılar ve aday kim olacak tartışmalarıdır. Türkiye’nin bütün siyasi sorunlarından daha kıymetli olarak hizipçilikle gücünü tüketmektedir.

 Cumhuriyet aydınlarını Kuzey Kore üzere izole bir dünya hayali ile yetiştirirken tıpkı vakitte Batı’ya bağımlı bir ülke tasavvur eden zihniyet çökmüştür. Libya’da, Katar’da, Somali’de, Afrika’da, Balkanlar’da, Suriye’de ve daha birçok yerde var olan Büyük Türkiye, CHP aydınlarının anlayabileceği bir Türkiye değildir. Onların şabloncu zihniyeti bu durumu lakin yirmi yıl sonra kavrayabilir.

* AK Parti’nin yürüttüğü diplomasi ve Türkiye’nin artan nüfuzu, PKK’nın kendini feshetmesi dahil, CHP’nin global güçlere sığınarak inşa etmeye çalıştığı “dış takviyeyle iktidar olma” algoritmasını çökertecektir.

Soğuk Savaş psikozundan çıkamayan CHP ve Cumhuriyet aydınlarının ucuz Erdoğan eleştirisi ve muğlak telaffuzları, bir gerçeklikle karşılaştığında iflas etmektedir.

Suriye’de halk ihtilali olunca CHP’nin oyları %5 oranında gerilemiştir.

Abdullah Öcalan’ın daveti karşısında seçmen tepkileri şöyledir:

* DEM Parti seçmeninin %90’ı olumlu bakıyor.

* AK Parti ve MHP tabanının %85’i süreci olumlu pahalandırıyor.

* CHP seçmeni ise sürece dayanak verme konusunda ÂLÂ Parti’ye yakın bir konumda duruyor.

CHP’nin tabanındaki kafa karışıklığı, parti yöneticilerinin de zihinsel çıkmazını yansıtıyor. Türkiye’nin hiçbir sorunu hakkında siyaset üretemeyen CHP, Türk halkı için ihtilal niteliğinde bir gelişme karşısında da zihinsel çıkmazını siyasallaştırarak tahlil yerine kaos üretmeye devam ediyor.

CHP’nin Erdoğan Türkiye’sini anlaması en az yirmi yıl sürecektir. Görelim Mevla neyler…