Teheccüd namazı, gece uykusundan kalkılarak kılınan bir beyhude ibadettir ve bilhassa gecenin son üçte birinde, imsak vaktine kadar kılınması tavsiye edilir. İki rekat halinde yahut dört, altı, sekiz rekat üzere çift sayılarla kılınabilir. Teheccüd namazı, yatsı namazını kılıp bir ölçü uyuduktan sonra kalkılıp gece kılınan beyhude bir namazdır. Hz. Peygamberin (s.a.s.) bu namazı devamlı kılmaya çalışması, teheccüd namazının bizim için sünnet olduğunu göstermektedir. Pekala teheccüd namazı nedir, Teheccüd namazı nasıl kılınır?

Bazı rivayetlerde, Peygamberin (s.a.s.), yatsı namazını kıldıktan sonra vitir namazını kılmadan uyuduğu, gece yarısından sonra uyanıp bir süre gece namazı kıldıktan sonra vitir namazını ve daha sonra da sabah namazı vakti girince sabah namazını kıldığı belirtilmektedir (Müslim, Salâtü’l-müsâfirîn, 182).

Teheccüd namazına “Niyet ettim Allah isteği için teheccüd namazını kılmaya.” diyerek niyet edilebilir.

Teheccüd namazının iki-sekiz rek’at ortasında çiftli sayılarda kılınması tavsiye edilmiştir. Bununla birlikte, dileyen kimse daha fazla da kılabilir. Bu durumda iki rek’atta bir selâm vermek daha faziletli olmakla birlikte, dört rek’atta da selâm verilebilir (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, 2/25-26).

Teheccüd namazının iki-sekiz rekât ortasında çiftli sayılarda kılınması tavsiye edilmiştir. Bununla birlikte, dileyen kimse daha fazla da kılabilir. Bu durumda iki rekâtta bir selam vermek daha faziletli olmakla birlikte, dört rekâtta da selam verilebilir

(İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, II, 468-469).

İki rekâttan fazla kılındığında ortada konuşma, yeme içme üzere namaza karşıt davranışlarda bulunulmamışsa, tekrar niyet etmek gerekmez.

Dört rekât olarak kılındığında, ikinci rekât sonunda teşehhüd için oturulduğunda “tahiyyat”tan sonra “Allahümme salli” ve “Allahümme barik” okunur. Üçüncü rekât için ayağa kalkıldığında evvel “Sübhâneke” okunur, sonra “Eûzü besmele” çekilir ve Fâtiha müddeti okunur.

Peygamber Efendimiz (sas) gece teheccüd için kalktığında öncelikle dişlerini misvaklar ve abdestini alırdı. Namaza durmadan evvel çeşitli dualar ve zikirler yapardı. Kimi vakit on kere tekbir getirir, on kere hamdeder, on kere tesbih eder, on kez tevbe eder ve şu duayı okuyarak kıyamet gününün zahmetlerinden Allah’a sığınırdı: “Allah’ım! Bana mağfiret eyle. Beni sürekli hidayet üzere eyle. Beni rızıklandır ve bana afiyet ihsan eyle.” (İbn Mâce, İkâmet, 180) Kimi vakit ise diğer dualar yapardı.

اللَّهمَّ لَكَ الحمدُ أنتَ ربُّ السَّمواتِ والأرضِ ومن فيهنَّ، ولَكَ الحمدُ أنتَ قيُّومُ السَّمواتِ والأرضِ ومن فيهنَّ، ولَكَ الحمدُ أنتَ نور السَّمواتِ والأرضِ ومن فيهنَّ ، أنتَ الحقُّ، وقولُكَ الحقُّ، ووعدك حقٌّ، والجنَّةُ حقٌّ، والنَّارُ حقٌّ، والنَّبيُّونَ حقٌّ، ومحمَّدٌ حقٌّ، اللَّهمَّ لَكَ أسلمتُ، وبِكَ آمنتُ، وعليْكَ توَكَّلتُ، وإليْكَ أنَبتُ، وبِكَ خاصَمتُ، وإليْكَ حاكمتُ، فاغفِر لي ما قدَّمتُ وما أخَّرتُ، وما أسررتُ وما أعلَنتُ، أنتَ إلَهي لاَ إلَهَ إلَّا أنتَ

“Allah’ım sana hamdolsun sen göklerin ve yerin ışığısın, tüm övgüler sana mahsustur. Gökleri ve yerleri ayakta tutan sensin, övülmeye layık olan yalnızca sensin. Sen göklerin ve yerin ve her ikisi ortasındaki tüm şeylerin hayatlarını nizama koyansın. Sen gerçek ilahsın, senin vadin de kesinlikle gerçekleşecektir. Sana kavuşmak da kesinlikle olacaktır.

Cennet gerçektir. Cehennem gerçektir. Kıyamet kesinlikle gerçekleşecektir. Allah’ım tüm irademi sana teslim ettim, sana inandım, sana güvenip dayandım ve sürekli sana yöneliyorum, senin verdiğin güç ve kuvvetle düşmanlarla gayret ediyorum ve yalnızca senin kararına müracaat ediyorum. İşlediğim ve işleyeceğim zımnî ve açık tüm günahlarımı bağışla. Benim kulluk yapacağım tek ilahım sensin senden öteki ilah yoktur.” (Tirmizî, Deavat 29; bk. Buhari, Teheccüd, 1)