Hafızayı ve anıları beslemek gerekiyor. Lakin anıların korumasını yalnızca fotoğraflara, bizim için arşiv oluşturduğunu tez eden dijital mecralara depolanan fotoğraflara devretmek ne kadar gerçek? Zannedilenin tersine hafızayı ve anıyı besleyen dijital kültür değil, kelamlı ve yazılı kültürdür. Kelamlı kültür kuşaklar uzunluğu ailenin kıssasını, memleketin ahvalini bir kulaktan ötekine aktarır durur. Edebi metinler de adeta kokunun yerini meblağ. Şaşırdınız mı? Şaşırmakta haklısınız. Ben dahi şaşırdım.

YÖK’ün Girne Amerikan Üniversitesi’nden İstanbul Üniversitesi’ne geçişin adapsız olduğunu ortaya koyan raporundan sonra İmamoğlu’nun avukatları basın toplantısı düzenledi. Avukatlar, o tarihte “denklik” olmadığını ve GAÜ’nün bağlı olduğu Southeastern University, YÖK tarafından tanındığı için GAÜ’nün otomatikman tanındığını argüman etti.

Yıldız Holding Yönetim Kurulu Üyesi, pladis ve GODIVA Yönetim Kurulu Lideri Murat Ülker, ferdî internet sitesinde yayımladığı yeni yazısında; Yıldız Holding İslam Yapıtları Koleksiyonu’nda yer alan Hilye-i Şerifeleri bir ortaya getirdikleri “Aşkın Sureti Hilye-i Şerifeler” isimli kitabı tanıttı. Değerli hattatlarının yapıtlarından oluşan kitapta 47 adet Hilye-i Şerîfe yer alıyor.

Son vakitlerde bulunduğum ortamlarda, bilhassa de Anadolu’da, Ketebe’ye yapılan övgülerin muhatabı oluyorum. Şunun şurasında kurulalı yedi sene olacak lakin kümemizin yayınevi hacimli işlere imza attı. Tabuları yıktı. Kompleksleri dağıttı. Bir işi “ uygun yapmak ” ile kaliteyi ortaya koymak ortasında büyük fark var. Ketebe de kitaba, bilgiye, niyete, okumaya ve yazmaya verdiği bedelin karşılığını kısa müddette gördü. Kendi hesabımdan paylaştığım ‘ Bir arada Okuyalım ’ görüntülerinden olsa gerek Ketebe’de

Tasavvufun tarif, doğuş ve yayılmasına (tarikat) mahsus bilgileri ihtiva eden kitapların lisanları son derece sade , anlatımları son derece açık tır. Bu daha baştan tasavvuf bilgisinin özü ve oluşları (süreci) itibariyle sadeliği ve açıklığı hak etmesi nedeniyle böyledir; bu hakkı gözetebilen müelliflerin anlayış ve anlatıştaki güzellikleri o sadeliğe ve açıklığa hoş bir ekten ibarettir. Gazâlî ’nin sözleriyle “söz latif bir yazı, yazı kesif bir söz” olmakla birlikte, tasavvuftan kelam ve yazıya

Ortaokulda okuyan torunlarımın yazısı berbat. (Artık ortaokul yok, anlaşılsın diye yazdım). Annesine, babasına söyledim, nedir bu dedim; cevaben okullarda artık pek yazı yazılmadığını, yazının hoşuna berbatına bakılmadığını, temel süreçlerin dijitalde gerçekleştiğini; çocukların eğitiminin merkezinde “test çözmek” olduğunu söylediler. Ne yani, dedim “güzel yazı” dersi de mi yok? Ohoo baba, o senin zamanındaymış, dediler. Vay be! Hakkında müddet inmiş olan “ kalem ”, evresini tamamlamış haberimiz yok.

Zât-ı devletlûları, verdiği bir mülakatta “ben Fetöcü değilim” demiş. “Çok kibar insan olduğumdan kimseye geberdi demem, leşi çıktı demem” demiş. “Bu adamla fotoğraf çektiren bu kadar siyasetçi varken tek karesi olmayan bana Fetöcü diyemezsiniz” demiş. “Ülkede topyekûn barış olacaksa KHK mağdurlarına da bakmak lazım” demiş. Bu mülakat veren zatın kim olduğunu söylemesem size, büyük ihtimalle “durup dururken niye bu türlü konuşuyor? Gocunacak bir şeyi mi var ki?” diye düşünürken yakalarsınız kendinizi.