Tarih

MHP lideri Devlet Bahçeli, İmralı’nın terör örgütü PKK’ya silah bırakması tarafında yaptığı davete ait açıklamada bulundu. Türkiye için tarihi bir fırsat kapısının aralandığını söz eden Bahçeli, “Nihayet yeni yüzyılda terörsüz Türkiye’nin seher vaktine gelinmiş ve bu suretle ulusal huzur ve sükûnetin gün doğumuna ramak kalmıştır.” dedi.

Türkiye’nin iktisadına taraf veren kapitalist ağababaları, ülkenin seçilmiş hükümetine ayar veriyor. Güya bir darbenin ayak sesleri üzere açıklamalar yayınlıyor. 28. yılında 28 Şubat darbesine yakından bakmak ve emsal darbelerin vuku bulmasının önüne set çekmek gerekiyor. 28 Şubat bitti diye kendimizi kandırmayalım. 28 Şubat fiilen bitti fakat bizi de zihnen bitirdi. Sözgelişi, başörtüsü çabasını kazandık fakat tesettürü kaybettik. 28 Şubat’ın yol açtığı, yaşattığı travmanın kaçınılmaz sonucuydu

YÖK, İBB Başkanı İmamoğlu’nun Girne Amerikan Üniversitesi’nden İstanbul Üniversitesi’ne yaptığı yatay geçişin adaba karşıt olduğunu açıkladı. O tarihte yatay geçişle 55 öğrenci almayı kararlaştıran fakülte idaresi, 60 öğrenci alınacağına yönelik ilan vermiş. Son müracaat tarihine 2 gün kala toplanan fakülte idaresi, kontenjanı 80’e çıkarıp 51 başvuruyu da tarih dolmadan kabul etmiş.

İsrail’den sonra Filistinlilerin karşısına yıkıcı bir güç olarak ABD çıktı. Filistinliler on beş ay boyunca Siyonist İsrail’in bütün ataklarına direndi ve ateşkes muahedesi imzalandı. Bu yeni periyodun bir mühlet devam edeceği tarafında zayıf da olsa ihtimal vardı. Fakat ABD’nin yeni başkanı ateşkes anlaşmasına destek vermesine karşın Gazzelilerin yıkıntılar ortasındaki konutlarına dönüş sevincine gölge düşürmek istercesine savaşı yine başlatma tehdidi savurdu. Bundan daha ilginci ise Gazze’ye çökme

Konferans ve derslerimizdeki en ilgi cazip başlıklardan biri hiç elbet “Kendi krizini yaratma” bahsidir… Son günlerde tipik örneklerinden birini yaşadık… Asrın felaketi 6 Şubat zelzelelerinin yıl dönümünde, gün uzunluğu anma aktiflikleri düzenlendi… Cumhurbaşkanı, Bakanlar, kurumların üst seviye yöneticileri bölgedeydiler… Tıpkı günün akşamı, Adıyaman’da “Bir Oluruz 6 Şubat Sarsıntıları Anma Programı” düzenlendi. Depremzedelere konutlarının teslim edildiği gecede ayrıyeten, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan tarafından

İtalya’nın Mussolini hayranı, faşizan niyetlerini fazla gizleme gereği duymayan kadın lideri Meloni, heyecanlı bir tonda yaptığı konuşmasında Roma’nın Avrupa’nın başşehri olması gerektiğini argüman etti. Bu, tarihî olarak bakıldığında son derecede yanlış bir argümandır. Yanlışın Meloni üzere faşizm yanlısı bir başkanın ağzından çıkması yadırgatıcı olamaz. Zira târih faşistlerden öğrenilmez. Onlar, olsa olsa târihi kullanırlar. Üstelik çok berbat bir biçimde.. Avrupalılık ideolojisi ve kimliği nevzuhûrdur.

Fotoğraf, sembol ve mana… Çetrefilli bir yoldan da olsa, ikonik olaylar ve manzaralar, egemenlik çabasının işareti olarak önümüzde duruyor. Zaferi yahut yenilgiyi, kazananı ve kaybedeniyle güç bağlantılarının bilakis çevrilişini vurguluyor. Lakin, meydan okuyan Türk olunca işler değişir. ‘Suriye’de ne işimiz var’ denir. ‘İsrail kazandı’ denir. İbrahim Kalın ile Hakan Fidan’ın Şam’da ‘Emevi Camii’nde’, ‘Kasiyun Dağı’nda’ tarihe geçen karelerine bakıp, İsrail ismine kahramanlık hikayeleri yazana bile rastlanır.

Ehl-i Sünnet’i Ehl-i Hak , bunun dışındakileri Ehl-i Bid ’at olarak niteleyen İbn Hazm ’a, nazaran “Ehl-i Sünnet, öncelikle sahabîlerdir, sonra sahabenin yolunu tercih eden alışılmışın büyükleridir, sonra Ehl-i Hadis ve günümüze kadar jenerasyonlar uzunluğu onlara uyan fakihler, ayrıyeten yeryüzünün doğusunda ve batısındaki insanlardan onlara uyan kimselerdir” (el-Fasl) İbn Hazm, bu tanıma –kendi vaktinde tahminen hakikat olan lakin bizim günümüzde geçerli olmayan– şu farklı tasniften gelerek ulaşır: Ona nazaran İslam dinini

Târihi efendiler-köleler, zenginler – yoksullar, ezenler-ezilenler ve gibisi dramatik uçlar (maksimler) üzerinden değerlendirmenin bir basitleme olduğunu düşünürüm. Târih, ortalarda seyreden çok daha karmaşık münasebetleri ihtiva ediyor. Meselâ antik târihte belirleyici olan çelişkinin, efendi-köle çelişkisi değil, daha çok, efendi olan patricilerle , köle olmayan, hür, fakat doyurulmazsa çok tehlikeli olabilecek olan plebler ortasında cereyan ettiğini düşündüren çok sayıda alâmet vardır. Buna kabaca

Cumhuriyetin 101. Yılının idrak edildiği şu günlerde Kürtlerle Türklerin bağlantısı üzerine Ziya Gökalp ’e de atıflar yapılarak yürütülen tartışmaların tekrar 101 yıldır “düşünülmeyen” alanlara tıkanmış birçok soruyu hür bırakması mümkün olabilir. Cumhuriyet kutlamaları esnasında reklam, medya, kutlama heyecanları ortasında sıkça tekrarlanarak üzerinde asla “ düşünülemez ”, dönüp bir sorgulanamaz hale gelen zanlardan yahut algılardan biri, bu milletin tarihinin güya 101 yıl evvel başlamış olduğudur.