Son günlerde sıklıkla ele aldığım bir mevzu var: Türkiye’nin problemleri büyüdü ve globalleşti. CHP’nin bütün siyasetlerini üzerine inşa ettiği iç tansiyonlar laik-antilaik, Kürt-Türk, Alevi-Sünni, çağdaşlık yanlıları ve karşıları, Osmanlı düşmanlığı üzere tezler esaslı bir sarsıntıya uğradı. Tarih boyunca kurulan imparatorlukların yarısından fazlasını inşa eden bir milleti, kendi iç sorunlarıyla meşgul etmek ve iç çatışmalardan beslenmesini sağlamak, sömürge imparatorluklarının temel gayelerinden

İbn Haldun’un bizim durumumuzu tam olarak tabir eden bir kelamı vardır. Bir milletin uyanışını ve geri dönüşünü tanımlar: “Su, nasıl suya benzeriyse; milletlerin geleceği de geçmişine emsal.” Emperyalizmin en tehlikeli yanı fiili işgal değil, kültürel emperyalizmdir. Fiili işgaller bir gün sona erer; düşman postalı toprağınızı terk eder. Lakin kültürel emperyalizm, bir milleti köleleştirmeye yönelik bir gayrettir ve paslı bir çivi üzere asırlar boyunca insanların zihinlerine çakılı kalır. Batılı devletler,