Terör örgütü PKK silah bırakmak zorundaydı. Bunun birçok nedeni var. Ancak iki temel sebebi şudur: Bir. Örgüt, sahip olduğu jargon/ideolojiden yapılanmaya kadar her ayrıntısıyla Soğuk Savaş eseriydi . Bu çağa ilişkin değildi. Ömrünü tamamladı (Bunda, global güç uğraşının Orta Doğu’dan Uzak Asya’ya kayacak olması da rol oynadı.) İki. Türkiye, terörle gayrette önemli bir kapasite biriktirdi. Terörü kaynağında kurutma, direkt önder takımını maksat alma stratejisine yöneldi. Örgütün alanı daraldı. Bu
İmralı’nın 27 Şubat’ta yaptığı “ Silah bırak, kendini fesh et ” davetinin akabinde, terör örgütünün faaliyetleri yakından takip ediliyor. MHP lideri Devlet Bahçeli Ekim ayında süreci başlatan davetini yaptığında, Irak’ın kuzeyinde sıkışan Kandil’in çözülebileceği, SDG/YPG’nin ise varlığını sürdürmek için arayışta olacağı kestiriliyordu. Gelinen noktada Kandil silah bırakmamak için ayak sürüyor . Şam’la yapılan “dokuz ay tahditli” mutabakata karşın SDG/YPG de özerk idare peşinde koşuyor. Pekala,
Türkiye, PKK/SDG’ye yeni Suriye ordusunda ayrıcalıklı statü verilmesine karşı çıkıyor. Ankara, silahlı kümelerin ordu içinde başka bir yapı oluşturmadan, Suriye Savunma Bakanlığı bünyesinde ulusal ordunun ayrıcalıksız bir kesimi olarak yer alması gerektiğini vurguluyor.