Dua, itiraf etmektir. “İlahî!.. Hatalıyım, günahkârım ancak pişmanım, beni affet” demektir. Burada mümkün hatta mutlak cezanın dehşetinden çok Cenab-ı Hakk’ın isteğini kaybetmenin ezikliği vardır. Günahtan duaya açılan yolun kapısı samimiyettir. Ve pişmanlık, o gönül yangını, o süper duruş duanın birinci kıvılcımı. Dua inancın yalın hali. Kulun Yaradan’a teslim olduğu an. Dua kabul olma şuuru. Sonsuz kudretin huzurunda yetersizliğin, çaresizliğin idraki. Dua bir sığınma hâli. Sığınmanın en asil çehresi.