Biden ve Demokratlar 2020 seçimini kazandıklarında herkes bir oh çekti. Onlar, kaba saba Trump’ın bıraktığı izlenimin bilakis, orta sınıf hassasiyetlerin temsilcisi olarak görülüyordu. O denli ya; etrafa, kurda kuşa, çiçeğe böceğe bu kadar titizlenen; eşcinsellerin, LGBT’nin, göçmen personellerin hakları için kararlılık gösteren Demokratların insanlık için barış umudu olması kadar mâkûl ne olabilirdi? Gelin görün ki, tam aksi oldu ve Demokratlar, NATO’yu Rusya karşısında savaş durumuna geçirdi. Herkes

Trump’ın seçim zaferinin dünyâda doğurduğu tuhaf bir seyir tâkip ediyor. Elbette has Demokratlar, WOKE solcuları son derecede üzgün. Bunu anlıyoruz. Dünyâ sağcılığı ise tam olarak bir sevinç dalgasında sörf yapıyor. Bunu da anlıyoruz. Sonuçta bu iki taraf yarıştı. Kazananlar sevinecek, kaybedenler yasa girecek denilebilir. Benim dikkatimi daha çok Trump’ı sarmalayan sempati çemberi. Anlaşılması birinci başta sıkıntı olan da bu. Şuradan başlayalım: Has Trumpistlere diyecek bir şey yok. Lakin Trump’a tek

Târihi efendiler-köleler, zenginler – yoksullar, ezenler-ezilenler ve gibisi dramatik uçlar (maksimler) üzerinden değerlendirmenin bir basitleme olduğunu düşünürüm. Târih, ortalarda seyreden çok daha karmaşık münasebetleri ihtiva ediyor. Meselâ antik târihte belirleyici olan çelişkinin, efendi-köle çelişkisi değil, daha çok, efendi olan patricilerle , köle olmayan, hür, fakat doyurulmazsa çok tehlikeli olabilecek olan plebler ortasında cereyan ettiğini düşündüren çok sayıda alâmet vardır. Buna kabaca