Kazakistan’da Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB) devrinde çeşitli mazeretlerle yaşadıkları bölgelerden vagonlara doldurularak uçsuz bucaksız bozkırda bahtlarına terk edilen halkların torunları, cetlerinin yaşadıklarını unutamıyor. Sürgün edilenlerin birçok açlık ve soğuk nedeniyle yolda hayatını kaybetti, Kazakistan’a ulaşanlar ise mahallî halkın yardımıyla hayatta kalmayı başardı. Çeçen-İnguş kökenli Hanifa Masiyeva “23 Şubat 1944’te ‘devlete ihanet’ üzere temelsiz bir suçlamayla Çeçen ve İnguş halkının tamamı sürgün edildi. Sürgün edilenlerin birden fazla çocuklar, bayanlar ve yaşlılardı” dedi.