Son haftalarda, Suriye’de yaşanan süreç hakkında yaptığım bütün konuşmalarda şu soru kesinlikle soruluyor: “Nasıl bir idare modeli oluşturulacak? İslâmî bir idare mi, yoksa demokrasi mi?” Muhataplarımı biraz yoklayınca, demokrasiyi “Batı kaynaklı” olduğundan ötürü büsbütün reddettiklerini, “İslâmî yönetim” derken de tam olarak neyi kastettiklerini net halde bilmediklerini, kimi dilek ve temennilerden ibaret cümleler kurduklarını fark ediyorum. Örneğin şu sorulara verilen karşılıkların daima muğlak

İslami toplulukta tiyatro yapan benim bildiğim üç küme var. Aslında dört bireyler. Osman Doğan ile eşi Ayşe Şahinboy Doğan, Nurdan Albamya İnce ve Seyfullah Şenel. Bu arkadaşları yıllardan beri takip ediyorum ve gördüğüm şudur; tiyatro yapabilmek için didiniyorlar. Varları da yokları da oyun sergilemek. Hem yazıyor hem oynuyorlar. Bunun yanında provalar, takım kurma, sahneleme, salon bulma, kostüm, dekor, bilet satışı ve tanıtımlarla da uğraşıyorlar. Emeklerinin karşılığını almaları bir yana şimdi dişe