“Tarihin tekerrür ettiğinden” kelam edilir, halbuki tarihte olan bir hadise olup bitmiştir, daha sonra tekrar yaşanmaz, olsa olsa vakti, yeri, bireyleri, sebepleri… farklı “benzeri olaylar” yaşanır. Ben diyorum ki: CHP, geçmişinden tevarüs ettiği anlayış, alışkanlık ve hastalıkların tesiriyle bugünlerde, 1960’ta olan hukuksuzluğun “benzerini sahneye koymaya” çalışıyor. Birkaç alıntı ile mevzuya girelim: Menderes, 1948 yılında Celal Bayar’ın İzmir ziyareti sonrasında yenilen akşam yemeği sırasında

AK Parti 8’inci Olağan Kongre’sini dün Ankara’da gerçekleştirdi. 31 Mart 2024 yerel seçimlerinde alınan sonuç, AK Parti’de kapsamlı bir değişiklik beklentisi doğurmuştu. Dün oluşan listeler bu beklentileri karşıladı mı? Şu kadarını söyleyelim: Olabilecek, yapılabilecek, en mümkün buydu, bu kadar oldu, olabildi. Esasen sorun yani son yıllardaki oy kaybı, yalnızca AK Parti’den ya da partinin idare kademelerinden kaynaklanmıyor. Partinin MKYK yahut MYK’sındaki isimlerin de orada yapılacak değişimlerin

2024 yılında yapılan lokal seçimlerin akabinde ivme kazanan CHP, kamuoyunda iktidara alternatif olabilir mi sorusu üzerinden tartışılıyordu. CHP’de aktörel manada yaşanan ancak partinin politik ideolojisine sirayet etmeyen değişim, vakitle bu alternatif olma konusundaki çekinceleri artırdı. Öyle ki parti içerisinde genel liderin liderliği üzerine yapılan spekülasyonlar ve Özel’in şekli siyasetine dair ağır tenkitler bu çekincelerin öteki bir boyuta taşınmasına neden oldu. Kırmızı kart ve Suriye

Dizi ile sinema kesimindeki monopolleşme tartışmaları ve camiayı tahkim edenlerin “politik yönleri” ile konuşulması her şeyden evvel bir kırılmadır. Hamasettir. Meydan okumadır. Daha da değerlisi “ekosistem” değişikliğinin ayak sesi dir. İsmail Kılıçarslan’ın yıllar önce kavram olarak önümüze koyup, ülkemizde yaşanan siyasi, ticari ve toplumsal gerginlikler ile irtibat kaoslarının ardında kültür sanayisine istikamet verenlerin olduğuna dikkat çektiği “ Kültürel İktidar” sorunu nihayet kendi yerinde

Magazin dünyası bu sefer hakikaten çalkalanıyor. Üstelik ortada “kim, kiminle nerede” söylentileri de yok. Gelişmeler çok önemli. Magazin üreticileri de okurları da alışkın değil bu duruma. Dizi ve sinema bölümünün kendi içinde yaşadığı büyük kırılma ve ifşalar; hak arayışına dönüştü, yeni tartışmaları başlattı ve eski defterlerin kapaklarını araladı. Nihayetinde, oyuncu piyasasına taraf veren menajer Ayşe Barım, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen Seyahat Soruşturmasında, “ Türkiye Cumhuriyeti

Bir Müslüman ve Türk olarak şahsen Silahlı Kuvvetlerimizin çabucak artık harekete geçmesini, Kudüs’ü fethetmesini, bayrağımızı Kudüs surlarına çekmesini çok ister, çok isteklerim lakin işler bu türlü yürümüyor. Birincisi devletin de bunu benim kadar istemesi gerekiyor. İkincisi devletin bunu gerçekleştirecek güce sahip olması gerekiyor. Üçüncüsü ve en kıymetlisi milletin de bunu istemesi gerekiyor. İşte benim idealist, romantik, maceracı hislerim bu türlü geliyor ve millet gerçeğine toslayıp tuz buz oluyor.

AK Parti, bu ülkede ezilenlerin, gadre uğramışların omuzunda yükselen bir partidir. Kurulduğu günden bu yana parti mitinglerini takip eden biri olarak, mitinglerde kent eşrafından çok bu toplumun en alt kısmından AK Parti’yi bir umut olarak görenlerin katıldığını gördüm. AK Parti’nin 22 yıl iktidarda kalması, bu profili değiştirmedi; genel seçimdeki bütün mitinglerde iştirak profili emsal kümelerden oluşuyordu. Genel seçimden kısa bir süre önce, “AK Parti iç kaleyi koruma etmeye çalışırken