Suriye’de yaşanan gelişmeleri yakından takip edenler, zihinlerindeki değerli sorulardan birinin karşılığını geçtiğimiz cuma akşamı (28 Mart) aldılar: Suriye’nin yeni müftüsü Pir Usâme Rifâî oldu. Şam’daki başkanlık sarayında düzenlenen tensip ve tayin merasimine Cumhurbaşkanı Ahmed Şara şahsen başkanlık etti. Usâme Rifâî’nin riyâsetindeki 14 kişilik “Yüksek Fetva Konseyi”nin bütün üyeleri de merasimde hazır bulundu. Bilâdüşşâm havzasının ilmî açıdan toparlanması ismine çok kıymetli olan bu gelişme bağlamında,

Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) periyot prestijiyle, Hitler’in Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi, Mussolini’nin Ulusal Faşist Partisi, Franco’nun İspanyol Falanjı Partisi ve Stalin’in Sovyetler Birliği Komünist Partisi ile çağdaştır. CHP ile bu faşist partiler tıpkı siyasal ortamın eseridir. CHP ile bu siyasi partiler ortasında yakın tarihteki aksiyon ve icraatlara baktığımızda çok büyük benzerlikler göze çarpıyor. 5 partinin program ve yapılanmaları da birbirine çok yakın. İkinci Dünya Savaşı’nda nazizm

Bir parti düşünün ki iktidar için yaratıldığına inanıyor ve kendi iktidarına ortak olmak isteyen herkesi “öteki” olarak nitelendiriyor. Ötekileştirdiği bölümleri düşman ilan ediyor ve onlara karşı ihtilallerden şeytanlaştırmaya, hain ilan etmekten linç kampanyalarına kadar her türlü tekniği kullanıyor. Kalkınma gayretlerine girmek yerine tembelliği kendine hak görüyor. Pekala, CHP’nin varlık sebebi nedir? Bu ülkede neyin bekçiliğini yapıyor? Tek partinin İnönü’lü yıllarında 1938-1950 ülke idaresi,

Hatırlıyor musunuz, 7 Ekim günü “İsrail artık Gazze’yi dümdüz edecek. Cehennemi yaşatacak ve yok edecek” diyenleri? Oturdukları yerden ahkam kesiyorlardı. Aksa Tufanı en az İsrail kadar onları da şoke etmişti . Dünyanın muhteşem gücü, teknolojinin merkezi, demir kubbesi aşılamaz ve semalarında habersiz kuş uçurmayan İsrail’di konu bahis. O planörler süzülerek Tel Aviv’in kalbine nasıl inmişti ? ‘ Danışıklı dövüş ’ mü vardı yoksa? Üzerine; çok ağır, sarsıcı, acılarla dolu ve insanlığın görüp görebileceği

Suriye’de memleketler arası baskı ve yaptırımların kaldırılması için diplomasi trafiği hızlanırken, eğitimden sıhhate, iktisattan güvenliğe kadar pek çok alanda yine inşa çalışmaları sürüyor. Çalışan ve emeklilerin maaşlarına artırım yapıldı. Besin, yakıt üzere temel gereksinimler üzerindeki sınırlama kaldırıldı. Üniversiteler kapılarını tekrar açtı. 2 saat olan elektrik kullanımı 4 saate çıkarıldı.

Katar’da anayasa değişikliği için düzenlenen referandumda, sandıktan yüzde 90,6 ‘evet’ oyu çıktı. Bu sonuçla bir arada, ülkedeki yasama organı üyelerinin seçimle belirlenmesi uygulaması tarihe karıştı ve atama sistemine dönüldü. Referandum sonucundan duyduğu memnuniyeti lisana getiren Katar Buyruğu Al Sani, ”Birlik ve adalet üzere kıymetlerimizi koruyacak ve onlara sahip çıkacağız.” tabirlerini kullandı.

Kültür dünyamızın ve Ulusal Eğitim tarihimizin seçkin şahsiyetlerinden biri de merhum Muallim Cevdet Bey’dir. Onun hem Ulusal Eğitim alanında hem de genel kültür bahislerinde tam bir ayaklı kütüphane olduğunu, Osman Nuri Ergin, 748 sayfalık kitabında uzun uzun anlatmaktadır. Bu vesileyle belirtmek isterim ki Ulusal Eğitim topluluğumuzun bu türlü bir yapıta bigâne kalması büyük bir eksikliktir. Muallim Cevdet bütün ömrünü talebe yetiştirmeye vakfettiği için, ayrıyeten genç denilebilecek bir yaşta vefat etmiş olmasından

Yaklaşık bir ay evvel, GENAR Türkiye Raporu yorumcusu olan akademik takımla bir müzakere esnasında, Devlet Bahçeli’nin Türkiye’deki milliyetçiler ismine “üniter devlet ve Kürt meselesi” konusunda son baht olduğunu lisana getirmiştim. Bu kadar hassas ve derin bir problemde, milliyetçi cephede Bahçeli dışında hiçbir önder bu kadar yürekli bir duruş sergileyemez. Tahlil süreci ilan edildiğinde, bir canlı yayında tartışıyorduk. Türkiye siyasetini ve sosyolojisini yüzeysel bir bakışla pahalandıran Kemalist