Batı

Birinci Dünya Savaşı sona erdiğinde, emperyalist devletlerin işgal etmediği neredeyse hiçbir kara modülü kalmamıştı. Müslümanların yaşadığı topraklarda yaşananlar tam bir felaketti. Uzak Doğu ülkeleri İngiltere, Hollanda ve Fransa tarafından; Orta Doğu İngiltere ve Fransa tarafından, bugünkü İran direkt İngiltere tarafından; Afrika’nın tamamı ise Batılı emperyalist ülkeler tarafından paylaşılmıştı. Savaş sonrasında direkt sömürge olmayan iki ülke Türkiye ve Afganistan’dı. Batı sömürge imparatorluğu,

Rudyard Kipling’in “Doğu Doğu’dur Batı’da Batı ve bu ikisi hiçbir vakit bir ortaya gelmeyecek” formunda özetlediği aykırılık, bir kültürel/siyasal farklılığın yanı sıra bir araya de işaret ediyor hiç kuşkusuz. İngiliz sömürgeciliğinin Hindistan’daki pratiğini yakın biçimde müşahede eden ve bu periyodu eserlerine yansıtan Kipling’in sözleri, uzunca bir müddettir devam eden Doğu-Batı bağlantılarını de anlamaya dair bir giriş mahiyetinde. Beyaz Adamın Yükü’nde billurlaşan bu münasebetin kurucu ögesi olan

1- İsrail Başbakanı Netanyahu’nun; “ Birkaç kilometre ötede, Akdeniz kıyılarında bir halifelik kurulmasına müsaade vermeyeceğiz ” cümlesi sıradan bir açıklama değil. 2- Bu bir Halifelik tartışması değil. Halifeliği yıkanların “ yine kurulur ” korkusu da değil. Türkiye’nin büyük güç inşasının hilafeti tekrar inşa edeceği tasası de değil. Gerekirse bu da olacak ancak açıklamanın ana münasebeti, İsrail’in varoluş meselesine tahlil üretme uğraşıdır. 3- Artık imhası ihtimal haline gelen İsrail devletinin,

Hindistan sineması dünyanın en üretken ve en renkli sinemasıdır; yalnızca çer-çöp değil hayli kaliteli sinemalar de çekilir. Nüfusu 1,5 milyara yaklaşan Hindistan’ın o çok lisanlı, çok dinli, çok etnili yapısı hakkında sinemalardan küçük de olsa fikir edinmek mümkündür. Hindistan uzun yıllar İngiliz işgali altında kaldı. Sinemalardan gördüğümüz kadarıyla Hindistan üniversite gençliği, üniversite mezunları ve seçkin kesim işgalci İngilizlere karşı büyük bir hayranlık içindeler. Konuşmalarında sıkça İngilizce

Geçen gün fikirlerine çok değer verdiğim bir meslektaşım ile sohbet ediyorduk. Lâf döndü dolaştı Marx’ın mirâsına geldi. Dostum, Marx’ın aslında düpedüz muhafazakâr sayılması gerektiğini söyleyiverdi. Bu tam da benim yıllar önce Doğu Batı mecmuasının Muhafazakârlık Özel Sayısında yazmış olduğum yazıdaki fikirlerden birisiyle birebir örtüşüyordu. Orada bir Bakunin-Marx mukayesesi yapmış; şayet Bakunin devrimci idiyse Marx’ın düpedüz muhafazakâr sayılması icap ettiğini argüman etmiştim. O denli ya; Marx,

AB’nin uydu izleme sistemi Copernicus’a nazaran en süratli ısınan kıta Avrupa, geçen sene en sıcak yılı yaşadı. Yıl boyunca doğuda çok kuru ve çoklukla rekor sıcaklıklar, batıda ise sıcak fakat yağışlı şartlar görüldü.

Yaşadığımız çağın en önemli sıkıntılarından biri, sekülerizm. Türk Dil Kurumu sekülerizm sözüne “dünyacılık” karşılığını önerse de söz lisanımıza daha çok “dünyevişleşme” lafzıyla çeviri ediliyor. Söz aslında çağdaş Batı’daki siyasi, içtimai ve bilimsel gelişmelerin seyrine uygun biçimde başlangıçta siyasetin dini kurumlardan arındırılması olarak anlaşılıyordu. Süreç içinde toplumsal hayatın dini kurumların hakimiyetinden arındırılarak dini tercihlerin bireyin iç dünyasıyla sonlandırılması

Sömürge çağı başladığı günden beri insanlığın büyük krizi tartışma konusu olmaya devam etti. Bu, bir istikametiyle medeniyet kriziydi. Orta çağ Hristiyanlığına meydan okuyan çağdaş paradigma, tanrısız bir dünya inşa etti. Bu yeni dünya, insanın ilah olduğu; hırsının önüne geçemeyen, doymayan, işgale ve sömürgeye doymayan bir anlayışla dünya milletlerini özünde ikiye ayırdı: Gözü dönmüş Batılı sömürgeciler ve dışarda kalan, sömürülenler. Vakit içerisinde “Batı ve ötekiler” diye ayrılan bu sınıf yapısı,

‘Yeni Batıcı’lar da diyebiliriz. Ancak başta söyleyeyim; bu yazıyı, “şimdilik” kaydıyla, “hafta sonu eğlenceliği” diye kabul ediniz. Sonra “ciddileşirse”, bu yazılar da “ciddileşir”… Hiç bu türlü bir kederimiz olabileceğini düşünmemiştim ve kimsenin de kestirebildiğini sanmam. Bir Amerika var bugün lakin bu bildiğimiz Amerika değil. Biz daha çok “demokratların Amerikası”nı bilir, severiz… O devrin Cumhuriyetçi’leri de Beyaz Saray’a oturduklarında, en azından “devlet politikalarını” uygulamaya devam eder,

Hamas, işgal altındaki Batı Şeria’da Gazze’ye takviye maksadıyla düzenlenen yürüyüş ve etkinliklere katılanlara yönelik Filistin idaresine bağlı güvenlik üniteleri tarafından başlatılan gözaltıları “tehlikeli bir adım ve İsrail’in maksatlarına hizmet eden tutum” olarak nitelendirdi.