Şu’ara Müddeti, Kur’an’ın 26. müddetidir. Müddet, tamamı da 19. cüzde yer alan 227 ayetten oluşur. Mühlet ismini, 224. ayette geçen ve şairler manasına gelen “eş-Şu’ara” sözünden almıştır. Müddet Mekke periyodunda indirilmiştir. Şu’ara Suresi’nde Hz Musa, Harun, İbrahim, Nuh, Hûd, Salih, Lut ve Şuayb peygamberin kıssaları anlatılır.

Hani rabbin Mûsâ’ya, şöyle seslenmişti: “O zalimler topluluğuna, Firavun’un kavmine git. Onlar (zulümden) hâlâ sakınmayacaklar mı? (Şu’ara Müddeti 10-11﴿

Mûsâ, “Rabbim! Doğrusu beni yalancılıkla suçlamalarından korkuyorum; (Şu’ara Mühleti 12﴿

Göğsüm daralıyor, dilim dolaşıyor; onun için bu elçilik misyonunu Hârûn’a yükle. (Şu’ara Müddeti 13﴿

Ayrıca ben onlar nezdinde hatalıyım; bu yüzden beni öldürmelerinden korkuyorum” dedi. (Şu’ara Mühleti 14﴿

Firavun’a gidin ve deyin ki: “Gerçekten biz, İsrâiloğulları’nı bizimle bir arada göndermen için âlemlerin rabbinin elçisiyiz.” (Şu’ara Müddeti 16-17﴿

Makamına vardıklarında Mûsâ’ya) Firavun şöyle dedi: “Biz seni çocukken himayemize alıp büyütmedik mi? Hayatının kaç yıllarını ortamızda geçirmedin mi? Şu’ara Müddeti 18﴿

Sonunda yapacağını yaptın. Sen nankörün birisin!” Şu’ara Müddeti 19﴿

Mûsâ, “Ben” dedi, “O işi, (sonunun vefata varacağını) bilmeden yaptım. Şu’ara Müddeti 20﴿

Sizden korkunca da çabucak ortanızdan kaçtım. Sonra rabbim bana yanlışsız karar vermeyi öğretti ve beni peygamberlerden biri yaptı. (Şu’ara Mühleti 21﴿

Onlara İbrâhim’in hikayesini de anlat. (Şu’ara Müddeti 69﴿

﴾70﴿ Hani o, babasına ve kavmine, “Neye tapıyorsunuz?” diye sormuştu.

﴾71﴿ “Putlara tapıyoruz ve onlara tapmaya devam edeceğiz” diye yanıt verdiler.

﴾72﴿ İbrâhim, “Peki ancak, dedi, dua ettiğinizde onlar sizi işitiyorlar mı?

﴾73﴿ Veyahut size yarar yahut ziyan verebiliyorlar mı?”

﴾74﴿ “Hayır ancak biz atalarımızı bu türlü yapar bulduk” dediler.

﴾75-76﴿ İbrâhim dedi ki: “İyi de sizin ve evvelki atalarınızın neye taptığınızı hiç düşündünüz mü?

﴾77﴿ Düzgün bilin ki âlemlerin rabbi dışında taptıklarınız benim düşmanımdır;

﴾78﴿ O, beni yaratan ve bana yanlışsız yolu gösterendir.

﴾79﴿ Beni yediren ve içirendir.

﴾80﴿ Hastalandığım vakit bana şifa verendir.

﴾81﴿ Canımı alacak olan, sonra beni tekrar diriltecek olandır.

﴾82﴿ Hesap günü yanlışlarımı bağışlayacağını umduğum yeniden O’dur.

﴾105﴿ Nûh kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladılar.

﴾106﴿ Kardeşleri Nûh onlara şöyle demişti: “İnkârdan sakınmayacak mısınız?

﴾107﴿ Bakınız ben, size gönderilmiş muteber bir elçiyim.

﴾108﴿ Artık Allah’a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.

﴾109﴿ Bunun için sizden bir karşılık beklemiyorum. Benim ecrimi vermek yalnız âlemlerin rabbine aittir.

﴾110﴿ Artık Allah’a isyandan sakının ve bana itaat edin.”

﴾111﴿ Şöyle karşılık verdiler: “Seni toplumun en aşağı kesitinin izlediğini nazaran göre sana iman eder miyiz!”

﴾112﴿ Nûh dedi ki: “Onların vaktiyle ne yaptıklarını bilmem.

﴾113﴿ Onların hesabı lakin rabbime aittir. Düşünseydiniz bunu anlardınız!

﴾114﴿ Ben iman etmiş kimseleri kovacak değilim.

﴾115﴿ Ben yalnızca gerçekleri apaçık ortaya koyan bir uyarıcıyım.”

﴾116﴿ “Ey Nûh!” dediler, “Bu işten vazgeçmezsen, muhakkak sen de taşlanacaksın!”

﴾117﴿ Nûh, “Rabbim!” dedi, “Kavmim beni yalancılıkla suçluyor.

﴾118﴿ Artık benimle onların ortasındaki durumu sen hükmünle açıklığa kavuştur, beni ve beraberimdeki müminleri kurtar!”

﴾119﴿ Bunun üzerine biz onu ve beraberindekileri, o her şeyle dopdolu geminin içinde kurtardık.

﴾120﴿ Sonra geri kalanları da sulara gömdük.

﴾121﴿ Doğrusu anlayanlar için bu kıssada büyük bir ders vardır; lakin çokları iman etmezler.

﴾122﴿ Elbet rabbin, işte O, mutlak güçlüdür, engin merhamet sahibidir.

﴾123﴿ İsim kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladılar.

﴾124﴿ Kardeşleri Hûd onlara şöyle demişti: “Allah’a karşı gelmekten sakınmıyor ­musunuz?

﴾125﴿ Ben, size gönderilmiş muteber bir elçiyim.

﴾141﴿ Semûd kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladı.

﴾142﴿ Kardeşleri Sâlih onlara şöyle demişti: “Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız?

﴾143﴿ Bakınız, ben size gönderilmiş sağlam bir elçiyim.

﴾144﴿ Artık Allah’a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.

﴾155-156﴿ Sâlih, “İşte (mûcize) bu dişi devedir; onun bir su içme hakkı vardır, aşikâr bir günün içme hakkı da sizindir; sakın ona bir kötülük yapmayın, yoksa büyük bir günün azabı yakanıza yapışır” dedi.

﴾157-158﴿ Buna karşın onlar deveyi kestiler, lakin yaptıklarına pişman oldular; zira onları azap yakaladı. Doğrusu bunda büyük bir ders vardır lakin çokları iman ­etmezler.

﴾159﴿ Elbet rabbin, işte O, mutlak güç ve engin merhamet sahibidir.

﴾160﴿ Lût kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladı.

﴾161﴿ Kardeşleri Lût onlara şöyle demişti: “Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız?

﴾162﴿ Bilin ki ben, size gönderilmiş sağlam bir elçiyim.

﴾163﴿ Artık Allah’a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.

﴾164﴿ Bunun için sizden karşılık beklemiyorum. Benim ecrimi vermek yalnız âlemlerin rabbine aittir.

﴾165-166﴿ Rabbinizin sizler için yarattığı eşlerinizi bırakıp da beşerler ortasından erkeklerle mi birlikte oluyorsunuz? Doğrusu siz haddini aşan bir kavimsiniz!”

﴾167﴿ “Ey Lût!” dediler, “Bu tavrından vazgeçmezsen uygun bil ki sen de kovulacaksın!”

﴾168﴿ Lût, “Doğrusu ben bu yaptığınızdan ötürü sizden nefret ediyorum” dedi.

﴾169﴿ “Rabbim! Beni ve ailemi, bunların yapmakta olduklarının vebalinden kurtar” diye dua etti.

﴾170-171﴿ Bunun üzerine geride kalanlar ortasındaki yaşlı bayan müstesna, onu ve bütün ailesini kurtardık.

﴾172﴿ Sonra başkalarını helâk ettik.

﴾173﴿ Üzerlerine de görülmemiş bir yağmur yağdırdık, sonunda evvelce uyarılmış olanların yağmuru fecî oldu.

﴾174﴿ Şüphesiz bunda büyük bir ibret vardır; lakin çokları iman etmezler.

176﴿ Eyke halkı da peygamberleri yalancılıkla suçladı.

﴾177﴿ Şuayb onlara şöyle demişti: “Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız?

﴾178﴿ Bakınız ben size gönderilmiş muteber bir elçiyim.

﴾179﴿ Artık Allah’a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.

﴾180﴿ Bunun için sizden bir karşılık beklemiyorum. Benim ecrimi vermek yalnız âlemlerin rabbine aittir.

﴾181﴿ Ölçüyü tam tutun, eksik verenlerden olmayın.

﴾182﴿ Hakikat terazi ile tartın.

﴾183﴿ İnsanların hakkı olan şeyleri kısmayın, bozgunculuk yaparak yeryüzünde karışıklık çıkarmayın.

﴾184﴿ Sizi ve evvelki jenerasyonları yaratana saygılı olun.”

﴾185﴿ Şöyle karşılık verdiler: “Sen, hakikaten büyü yapılmış birisin!

﴾186﴿ Sen de yalnızca bizim üzere bir beşersin. Biz senin kuşkusuz yalancılardan biri olduğuna inanıyoruz.

﴾187﴿ Şayet gerçek kelamlı isen, haydi üstümüze gökten azap yağdır.”

﴾188﴿ Şuayb, “Yaptıklarınızı en yeterli bilen rabbimdir” dedi.

﴾189﴿ Onu yalancılıkla suçladılar, derken gölge gününün azabı üzerlerine çöküverdi. O sahiden büyük bir günün azabıydı!