Polistiren, yiyecek, elektronik ve endüstriyel ambalajlarda yaygın olarak kullanılan ve dayanıklılığı nedeniyle güç bozunabilen bir plastik materyal olarak biliniyor. Klâsik geri dönüşüm sistemleri olan kimyasal ve termal süreçler hayli maliyetli olup etraf kirliliğine de neden olabiliyor. Bu zorluklar, bilim insanlarının biyolojik tekniklere yönelmesine yol açtı.

Uluslararası Böcek Fizyolojisi ve Ekolojisi Merkezi’nden bir küme bilim insanı, Kenya’ya mahsus un kurdu larvalarının polistiren üzerinde beslenebildiğini ve sindirim sistemlerindeki bakteriler sayesinde bu maddeyi parçalayabildiğini tespit etti. Un kurdu, Alphitobius cinsine ilişkin bir kara böceğin larva formudur ve 8 ila 10 haftalık bir larva periyoduna sahiptir. Çoğunlukla tavuk çiftliklerinde bulunan bu larvalar, bu sıcak ortamda daima yiyecek kaynağı bulduklarından basitçe büyüyüp çoğalabilmektedir.

Bilim insanları, larvaları bir ay süren bir denemeye tabi tuttu. Larvaların bir kısmı sadece polistiren, bir kısmı sırf kepek (besleyici bir gıda), bir kısmı ise polistiren ve kepek karışımı ile beslendi. Polistiren ve kepek karışımıyla beslenen larvaların, sırf polistiren ile beslenenlere nazaran daha yüksek bir hayatta kalma oranına sahip olduğu ve polistireni daha verimli tükettiği gözlemlendi. Bu sonuç, böceklerin beslenme istikrarının ehemmiyetini vurguladı.

Larvaların bağırsaklarındaki bakteriyel kompozisyonda da diyete bağlı olarak değerli değişiklikler meydana geldi. Bilim insanları, bu değişikliklerin hangi mikroorganizmaların plastik parçalanmasında rol oynayabileceğini belirlemekte yardımcı olabileceğini öngörüyor.

Örneğin, polistiren ile beslenen larvaların bağırsaklarında, farklı etraflarda yaşayabilen ve karmaşık hususları parçalayan Proteobakteriler ve Firmicutes üzere bakterilerin daha yüksek düzeylerde bulunduğu tespit edildi. Bilhassa Kluyvera, Lactococcus, Citrobacter ve Klebsiella üzere bakterilerin, sentetik plastikleri sindirebilen enzimler ürettiği biliniyor.

Gelecekte yapılacak çalışmalar, polistiren parçalanmasında rol oynayan bakteriyel suşların ve enzimlerin izole edilmesine odaklanacak. Bu enzimlerin geri dönüşümde büyük ölçekte kullanılabilmesi, plastik atıkların idaresini daha verimli ve sürdürülebilir hale getirebilir.

Aynı vakitte bu araştırma, plastik parçalanmasının Afrika etraf şartlarında nasıl uygulanabileceği konusunda yeni bilgiler sağlayabilir ve bölgeye özel plastik atık idaresi stratejileri geliştirilmesine imkan tanıyabilir.

Plastik kirliliği ile uğraşta yeni tahliller geliştirme gayesiyle yürütülen bu çalışma, etraf dostu biyolojik geri dönüşüm yollarının geliştirilmesine öncülük etmeyi hedefliyor.