PKK’yı Türkiye’nin gücüne dönüştürmek…
PKK’ın fesih ve silah bırakma kararı tarihi değerde bir karardır.
Bu gerçekleşirse Türkiye Yüzyılı’nın inşası önündeki tüm maniler ortadan kalkmış olacaktır.
Türkiye Yüzyılı bir retorik değil.
Herkese kazandıracak ve Türkiye’yi tarih sahnesine tekrar güçlü bir biçimde çıkartacak bir inşa süreci.
Hep söyledim.
Söylemeye devam edeceğim.
Türkiye Yüzyılı birlikte inşa edeceğimiz yeni bir Türkiye manasına geliyor.
Başka bir deyişle, akidesi bir ve geleceği ortak olan Türklerle Kürtlerin Malazgirt ve Çanakkale ruhu ekseninde güç birliği ederek ortak geleceği birlikte inşa etme sürecidir.
Türkiye Yüzyılı ne kadar Türk Yüzyılı ise bir o kadar da Kürt Yüzyılı olacaktır.
Türk de Kürt de farklı kavim gerçekliğinin ötesinde birebir damarda dolaşan kan misali bir bedenin farklı azaları mesabesinde olacaktır.
Türk tarifi da Kürt tarifi da, her ikisini de yekvücut kılan millet tarifi da değişecek.
Türk kendini Kürt, Kürt kendini Türk görmekten onur duyacak.
Her ikisi aziz Peygamberimizin dediği üzere bir tarağın dişleri üzere eşit olacak.
Türk milleti tabiri de Türk vatandaşlığı tabiri de etnikçi-ırkçı bir mana içermediği, aksine kapsayıcı ve eşitlikçi bir kardeşlik ve vatandaşlık pratiğiyle buluştuğunda asla sorun teşkil etmeyecek.
Zarfa hiç kimse takılmayacak.
Herkes/hepimiz mazrufu temel alacağız.
PKK’nın kendini Türkiye’nin gücüne dönüştürmesi, işte bu anlayış temelinde inşa edilecek Türkiye Yüzyılı için hayati kıymete sahip.
xxxxx
PKK yalnızca silahlı ögelerden ibaret bir örgüt değildir.
Milyonlarca taraftarı olan bir siyasi ve toplumsal harekettir tıpkı vakitte.
Sadece Türkiye’de değil, Irak, İran ve Suriye’de vefatına bağlı taraftarları olan, hakeza Avrupa ülkelerinde de azımsanmayacak ölçüde yandaşı olan bir harekettir.
Suriye’deki halk dayanağı ve silahlı gücü biliniyor.
Avrupa’daki militanlarını ve taraftarlarını Türkiye tersliği ekseninde nasıl mobilize edebildiği de sır değil.
O yüzden sorunun tahlilini sırf fesih ve silah bırakma ekseninde düşünenler bence yanlış ve sıkıntılı bir bakış açısına sahiptirler.
Asıl yapılması gereken, istekli bir birlikteliği ve bütünleşmeyi sağlamaktır.
Bu bir büyük entegrasyon atılımıdır.
Benim “PKK Türkiye’nin gücüne dönüştürülmelidir” derken kastettiğim işte budur.
Arkamızda sorun alanları bırakmamak istiyorsak, tabiri diğerle, o sosyolojiyi ilerde diğer güçlerin enfekte etmesini istemiyorsak, asıl yapmamız gereken, PKK’yı üzerine oturduğu geniş toplumsal tabanıyla birlikte Türkiye gücüne dönüştürecek o büyük demokratik entegrasyon projesini hayata geçirmek olmalıdır.
Türkiye Yüzyılı’nın inşa sürecinin manası budur.
Gayrısı günü kurtarmak manasına gelir.
Fesih ve silah öngörülen formda gerçekleşse bile şayet bu istekli bütünleşmeyi sağlayacak yeni Türkiye’yi yahut Türkiye Yüzyılı’nı inşa etmek konusunda korkaklık gösterilirse, bilgili sorun alanlarından beslenen farklı PKK’larla ilerde tekrar karşılaşmak kaçınılmaz hale gelir.
Yakalanan bu tarihi fırsatı kalıcı bir kazanıma ve yıkılmayacak bir sütuna dönüştürecek inşa süreci o yüzden büyük bir cüret istiyor.
Erdoğan ve Bahçeli de bu yüreği görüyorum.
Bilinmelidir ki Türkiye’nin güçlü geleceğini istekli bir beraberlikle inşa etmemize fırsat sağlayan bu tarihi süreci günü kurtarma siyasetlerine alet edenler yahut politik ikbal arayışlarına kurban edenler Türkiye’ye en büyük berbatlığı etmiş olurlar.
xxxxx
Cumhurbaşkanımızın 14 Mayıs Çarşamba günü TBMM’de AK Parti küme toplantısında sürece ve sonrasına dair yaptığı konuşma, bu ortak geleceği inşa sürecinin ehemmiyetine yaptığı kuvvetli vurgu hasebiyle tarihi değerde bir konuşmaydı.
O konuşmada lisana getirilen her bir kelam hiç kuşkusuz çok kıymetli işaret taşı kararındaydı.
Konumuzla temaslı bir davetini burada aktarmayı bahusus kıymetli görüyorum…
Cumhurbaşkanımız o tarihi konuşmasının bir yerinde, bugüne kadar Avrupa’da Türkiye zıddı faaliyetlerde bulunan PKK’lı ögeleri bundan gayrı Türkiye’nin yanında görmek istediğini söylüyordu.
Eminim ki bu tarihi kıymetteki değişime işaret eden temennisi dinleyenlerin dikkatinden kaçmış olmalı ki değinen hiç kimse olmadı.
Oysa bu davet yahut temenni, sürecin sonunda asıl olması gerekeni imleyen bir ittifak sisteminin gerekliliğini içeriyordu.
Benim “PKK’yı Türkiye’nin gücüne dönüştürmek” kelamıyla kastettiğim şeyi, Cumhurbaşkanımız bu kelamlarıyla en manalı tabana oturtuyordu.
Fesih ve silah bırakma çok değerlidir, ancak her şeyin bittiği manasına zinhar gelmez. Bu tarihi fırsatı tarihi kazanıma dönüştürmek için yeni bir başlangıç manasına gelir. Bu tarihi fırsat “Türkiye Yüzyılı” olarak isimlendirilen demokratik inşa süreciyle taçlandırıldığında lakin esaslı tahlil gerçekleşmiş olacaktır.
Erdoğan-Bahçeli liderliğinin bilgelikle ve cüretle yapmaya çalıştıkları asıl şeyin de bu olduğu kanaatindeyim.
SİLAH BIRAKAN PKK MAKBUL DEĞİLMİŞ!
Biz terörü ebediyen bu topraklardan söküp atmak için canhıraş bir uğraş sarf ederken nedense o terörden siyaseten nemalanan birileri bizi terörü yahut teröristi övmekle suçlayabiliyor.
Ne yaman bir çelişkidir ve ne büyük bir iftiradır bu Yarabbi!
Bu ülkede PKK’nın silah bırakmasından rahatsızlık duyanlar PKK diye bir örgüt kalmadığında varlık nedenlerini yitireceklerini bildikleri için kalkıp bizi terör ve terörist ilan edecekler neredeyse!
PKK’nın elinde silah varken PKK’nın siyasi dayanağıyla Erdoğan’ı alaşağı etmek için PKK’nın siyasi kanadıyla ittifak kuran o birileri nedense PKK kendini feshedip silahlarını bırakacağını açıkladığında apansızın PKK’nın “terör örgütü” olduğunu keşfettiler.
Şimdi lisanlarından “terör örgütü” ve “teröristler” lafı hiç düşmez oldu.
Ve ne hikmetse PKK’nın soykırım, sömürge, Lozan ve 1924 anayasası konusundaki laflarını güya birinci kez fesih ve silah bırakma bildirgesinde öğreniyorlarmış üzere yapıp PKK’nın bu tarih okumasını süreci yürüten AK Parti ve MHP’ye karşı siyaseten koz olarak kullanmaya başladılar.
Halbuki düne kadar birlikte dolaylı-dolaysız iş tuttukları PKK bunu yıllardır söyleyip duruyordu.
PKK siyasi partisiyle kendilerine takviye verdiğinde PKK’nın o herkesçe bilinen sözleri, hatta silahları bile elindeki silahları bile sorun görmeyen o malum odaklar nedense PKK silahlarını bırakacağını açıkladığında o sözleri probleme dönüştürüyor.
Bu kadar prensipsizlik ve iki yüzlülük yeryüzünün neresinde bulunur bilmem.
Onlar Erdoğan düşmanlığında yan yana yürüdükleri silahlı PKK’yı ve partisini pek bir seviyorlardı.
O yüzden PKK üzerinden asıl Kürt düşmanlıklarını gayrı açığa vurmakta hiçbir beis görmüyorlar.
