Suriye’de, PKK/YPG’nin elinde tuttuğu bölgenin dışında tam olarak hâkimiyet sağlanmış durumda. Bu etaptan itibaren hiçbir azınlığın Şam’a başkaldırabilmesi mümkün gözükmüyor. Şam’ın elinde hem örgütlü, silahlı güç var, hem de Suriye’nin çoğunluğu ardında. Ortaya çıkabilecek bir krizde ordudan evvel siviller devreye girebilir ki azınlıklar da bunun farkında.

PKK/YPG sorunu ne olacak? Teyit edilmemiş haberlere nazaran Ahmet el Şara YPG temsilcileriyle görüştü ve silahları bırakmak dışında bir seçeneklerinin olmadığını bildiri etti. Bu haber teyit edilse de edilmese de biliyoruz ki yeni Suriye idaresinin de Türkiye’nin de isteği bu tarafta.

Suriye’nin kuzeyinde ABD/İsrail uydusu bir terör devletinin kurulması ihtimali artık ortadan kalktı. Bir federasyon? Türkiye ve Suriye bunu da istemiyor. Münasebetiyle YPG silahı bırakacak, Şam idaresinde temsil edilecekler, yeni Suriye ordusunda vazife alabilecekler; yani Suriye’de üniter bir devlet kurulacak.

PKK’nın Suriye günlerinin sonuna gelindiğini söyleyebiliriz.

PKK, Irak’ta da eskisi üzere inançta değil. Irak Bölgesel İdaresi, Kuzey Irak’ta bir terör örgütünün varlığından rahatsız olduğunu açıkça gösteriyor. Türkiye bir yandan terörle gayret ederek PKK’yı hudut ötesine püskürttü, öbür yandan Kuzey Irak idaresine baskı yapıyor. PKK, ABD için de eskisi kadar kullanışlı bir örgüt değil. Şayet İran’a karşı kullanılsa, İran, üzerinde Türkiye üzere memleketler arası baskı olmadığı için PKK’ya sert müdahale edecektir. PKK’yı İran’ın kiralaması ise esasen güç günler geçiren Tahran’ın daha fazla başını ağrıtacaktır.

Irak’ta da PKK için yolun sonu gözüküyor.

Türkiye içinde Öcalan üzerinden yürüyen tartışmaların da artık bir bağlama oturduğunu görüyoruz. Öcalan’ın yaptığı ya da yapacağı davetin Kandil ve Suriye kuzeyinde nasıl karşılık bulacağı merak ediliyor. Fakat bu davetin olumlu ya da olumsuz karşılık bulması sonucu değiştirmeyecek. PKK ya yolun sonunun geldiğini kabullenip silahları bırakacak ya da Türkiye, Suriye, Irak güçleri ortasında sıkışacak ve zora boyun eğmek zorunda kalacak.

ABD’nin New Orleans kentindeki DAEŞ saldırısı kuşkusuz zamanlaması itibariyle manidar. Biden idaresi, bu saldırıyı da mazeret ederek YPG’yi, DAEŞ’e karşı çaba ettiği ve DAEŞ mahkûmlarına gardiyanlık yaptığı için desteklemeyi sürdürmek isteyecektir. İşte burada Türkiye’den beklenen tam bir kararlılıktır ki Türkiye bunu da gösterecektir.

1946’da Rusya’nın dolduruşuyla kurulan, kısa müddette yıkılan ve acı sonuçları olan Mahabad tecrübesi, bu sefer Suriye’nin kuzeyinde ABD’nin dolduruşu ve satışıyla tekrar yaşanmış olacaktır. Birinci tecrübe kanlı olmuştu, bu sefer sürecin kanlı mı kansız mı olacağı Öcalan’ın davetinin nasıl yankı bulacağına bağlı.

Şunu bir defa daha hatırlatalım: Abdullah Öcalan’ın İmralı’dan çıkması kelam konusu değil. Buna gerek yok, gereksinim yok, ayrıyeten mümkün de değil. Bir müzakere, bir pazarlık, açılım vs. üzere süreçler de kelam konusu değil. Türkiye’nin eli çok güçlü. Öcalan, sıkıntının suhuletle tahlilini sağlayabilir; sağlayamazsa da sorun her türlü çözülecektir.

AK Parti’nin Kürtlere yaklaşımı aslında biliniyor; MHP Gelen Başkanı Devlet Bahçeli’nin son devirde Kürtleri kucaklayan tarihi yaklaşımı hem Türkiye’deki hem de Suriye’deki Kürtlere garanti ve umut veriyor. Kürtler için PKK tasallutundan kurtulmuş, ABD ve İsrail tuzağından uzak yeni bir devrin kapıları açılıyor.

Tekrar yazalım: Bütün bu sürecin başarısı, Türkiye’nin ve yeni Suriye idaresinin bilhassa de ABD’ye karşı kararlı duruşlarına bağlı. Verilecek bir taviz, Türkiye için de olumsuz sonuçlara yol açacak, yeni Suriye devletinin engelli doğmasına sebep olacaktır. Türkiye ve Suriye’de tam kararlılık var. Hasebiyle PKK problemi Türkiye, Irak, Suriye için bitmiştir.

Bölgemizde yeni bir periyot başlıyor. Bu yeni periyot herkes için güzel olacak; Kürtler için daha da güzel olacak. İnşallah.