Meşruiyet zemini ve gayrimeşruluk
Son günlerde ülke gündeminde en çok tartışılan bahis Ekrem İmamoğlu’nun bir otelde toplantı yaparken önlemler alması; güvenlik kameralarının bantlanması ya da jammer kullanmasıyla ilgili tartışmalar oldu.
Bilindiği üzere kamu yöneticileri bir istikametiyle toplumun en yasal temsilcileridir. Bir belediye başkanı meşruiyetini anayasadan dolayısıyla hukuktan ve tıpkı vakitte da kendisine oy veren insanların dayanağıyla elde eder.
Meşru temsilciler yalnızca kendi davranışlarını yasal tabanda yapmazlar birebir vakitte topluma örnek olan davranışlar da sergilerler. Yani iş ve süreçlerini yaparken hukuka bağlı, yollara uygun ve topluma itimat veren bir biçimde inşa ederler ki toplumda bu başkanları örnek alsın.
Bugüne kadar devletin muhakkak kurumlarına tanınmış hakkın dışında teamüle muhalif bir halde önlem alma konusu mümkündür ki gayrimeşru iş yapan insanların tarzları ile ve ahlaklarıyla bir olgu olsa gerek.
Bir devlet memuru, yetkilisi ya da kamu ismine vazife yapan bir belediye başkanı herhangi bir riskle karşı karşıya kaldığında takviye alacağı yer direkt kamunun kendisidir. Hele argüman edildiği üzere bir terör tehdidi kelam mevzusuysa belediye zabıtasının ya da üç dört müdafaa görevlisinin duruma görev edemeyeceği açıktır. Var olan tehdidi direkt devletin ilgili kurumlarına bildirir ve kamu kurumları gereken müeyyideleri uygular.
Hatta bir bahiste tehdit olup olmadığını belirleyecek aslında belediye başkanlığının kendisi de değildir. Direkt kamu kuruluşları yani emniyet ya da istihbarat teşkilatı bir risk olduğunu belirler ve şayet risk varsa gereken önlemleri alır. Şayet risk iddia edilenden daha büyükse belediye liderinin o yere gitmemesi önerilir ki bu da önlemlerden birisidir.
Son devirdeki gelişmelere bakacak olursak; “minareyi çalan kılıfına uydurur” kabilinden bir durumla karşıya karşıyayız. Ekrem İmamoğlu bir iş yapıyor ve bütün Cumhuriyet Halk Partililer bunu temizlemekle meşgul oluyor. Yani minareyi çalmak tabiri yerindeyse İmamoğlu’na ilişkin, kılıf uydurmakta ise bütün CHP’lilere kalıyor.
Bu perspektiften bakınca Ekrem İmamoğlu CHP içerisindeki orta sınıfa da yük olmaya başladı. Her geçen gün kendi partilileri içerisinde de savunulması zorlaşmaya başladı.
Cumhuriyet Halk Partisi usta bir biçimde işte Kemalizm’i kullanarak ve Recep Tayyip Erdoğan aykırılığıyla ve medya tetikçileriyle bu süreci yönetti. Hatta siyasal manada başarılı üzere gözüktü de.
Fakat bu tıp konular arttıkça bilhassa de yolsuzluklarla alakalı soruşturma derinleştikçe İmamoğlu destekçilerinin motivasyonu da düşecek üzere gözüküyor. Soruşturmanın yalnızca siyasi münasebetlerle açılmış olduğuna inanmış kitle için bu konular yolsuzluk ihtimali kuşkusunu güçlendiriyor.
Bir belediye başkanı mahremiyet açısından tek başına bir yerde oturmayabilir. Lakin kamuya açık bir yerde gayri hukuksal önlem alarak sav edildiği üzere jammer kullanılıyorsa bu durumun meşruiyeti doğal olarak sorgulanır.
Umarız ki bu süreçlere Cumhuriyet Halk Partisi yalnızca muhalefet saikiyle bakmaz. Meşruiyeti temsil eden bir kişinin gayrimeşru davranışlarını otokontrol altına almış olur. Mazeretler ne kadar çok olursa olsun yapılan gizleme, bilgi ve evrak kaçırma toplum nezdinde makbul değildir.
