Küresel sermaye anneleri sevmez ama anneler gününü sever

Çünkü sermayenin anne sevgisini paraya dönüştürdüğü ve anne üzerinden para kazandığı tek gün anneler günüdür.
**
Anne doğuştan işverendir, kendi işini kendi görür, emeğinin karşılığında para istemez, sıcak ve içten bir teşekkür kâfi ona.
Annelik parayla işlemediği için sermaye anneyi kendine düşman olarak görür.
O yüzden anneliğin güçlenmesini, prestij kazanmasını istemezler.
**
Oysa anne senede bir gün hatırlanacak bayan değildir lakin kapitalizm “bir gün hatırla yeter” der.
Küresel şirketlerin anneler gününde anneyi sevme ölçüsü alışveriştir; “Anneler gününe özel indirimler var, bu fırsatı kaçırma anneni ikramlarla sevindir” der.
“Git annenin elini öp, yanında otur, onunla vakit geçir, gönlünü okşa” demez.
***
İş dünyasında parayla yaptırılacak birçok işi o konutta parasız yapar.
Dışarıda çalışmayan anne onların istediği tüketici tipi değildir.
Dışarıda çalışmayan anne ailenin ana okulu öğretmenidir, hekimidir, psikoloğudur, aşçısıdır, muhasebecisidir.
Alışverişte önceliği acil ve gerekli gereksinimlere verir.
***
Anne, global şirketlerin ürettiği birçok eser ve hizmeti konutta kendisi yapmayı tercih ederek onların yararlarını azaltır.
Aileyi ve konutun içinde yaşayanları yöneten, onların gereksinimlerini en düşük maliyetle karşılayan bayan itibarsızdır zira en az satın almayla bu işi başarmış ve şirketleri ziyan ettirmiştir.
***
Kutsallaştırılan ekonomik ve toplumsal özgürleştirme örtüsü ile bayanları köleleştirirler.
Çalışan bayan olmazsa onların işi yürümez, kimseyi kandıramazlar, köleleştiremezler, eserlerini satamazlar.
***
Kadınları erkekleştirmek erkekleri de kadınlaştırmak üzere bir hayalleri ve maksatları vardır.
***
Kedi köpeklerin bile mama yiyenlerini, meskende bakılanlarını severler.
Evcil hayvanlara yönelik mama dalı dünyada en süratli büyüyen daldır.
***
Küresel şirketler aslında kendilerinden öteki kimseyi sevmezler.
Kendilerinden öbür her canlı onların müşterisi ise ve kullanabileceği bir varlık ise pahalıdır, kullanamıyorsa, müşterisi değilse yaşamasını bile istemezler.
Hatta öldürerek kendilerine daha fazla alan açmak için çalışmaktan da çekinmezler.
Gazze’de yaptıkları üzere.
***