İki slogan ve bir gaflet üzerine
Herkes nefesini tutmuş, Trump’ın göreve başlayacağı 20 Ocak gününü bekliyormuş. Şayet gerçekten de bu türlü yapanlar varsa , târih bilgilerini gözden geçirseler çok güzel olur. Bu türlü bir tâzeleme, ola ki eksiklikleri giderme işi ,kendilerine ne kadar büyük bir gaflet içinde olduklarını kavratır.
Biden ve Demokratları neocon bir azgınlığın ve saldırganlığın temsilcileri; Trump ve Cumhûriyetçileri ise olası bir barışın garantisi olarak görmek gafletidir bu.
En doğrusu alanda olup bitenlere bakmaktır. Trump, “ABD’nin Sûriye’de 5000 askeri vardı , artık ise bu 900’e indi derken” , alandan gelen haberler gerçek sayının süratle arttırıldığı ve 2000’i bulduğuna dikkat çekiyordu. Doğrusu bunun en az iki katı yahut ona yakın bir sayı olduğunu düşünüyorum. Pekiyi ne yapacağız? Trump’ın bulanık ve bâzen de yanlışlı ve yanılgı yaptırıcı beyânatlarına mı inanacağız; değilse alandan gelen haberlere mi? Trump mı bize doğruyu söylüyor; acı da olsa CENTCOM’un somut aksiyonları mi?
20 Ocak târihine kilitlenmek bir saflıktır. Aklı başında olanlar görmektedirler ki, gelmekte olan gelecektir. Perşembenin gelişini anlamak için onun gelişini beklemek mânâsızdır.
Perşembenin gelişi Çarşambadan belirlidir.
Evet, 2O Ocak sihirli bir târih değildir. Lâkin onun gelişini beklemek saflığının da bir açıklaması olsa gerekir. Bunun ardında bir dizi düz akıl yürütmeler var. Trump’ın müesses nizam Amerikası ile hengameli , hattâ intikamcı bir hasımlık içinde (antiestablishment) olduğunu düşünüyor bu çevreler. O vakit soralım: Kimdir bu müesses nizamcılar? Bunların
Demokrat takımlar içinde çoğunluğu oluşturan NATO merkezli neoconlar
olduğu söyleniyor. Bu takımlar, Soğuk Savaş kalıntısı keskin bir Rusya düşmanı anlayışa sâhip, NATO’yu pekiştirerek bir Amerika- Avrupa bütünleşmesi hedefleyip, Avrupa’yı(Almanya) Avrasya(Rusya) bağımlılığından ve onun tarafından yutulmak tehlikesinden kurtarmak azmindedir. Bunların bir niteliği daha vardır. Ortadoğu’da ne Körfez Araplarını ne de İsrâil’i severler. O kadar ki, bu sevgisiz soğuklukları üzerinden İran’a sâha bile açmaktan çekinmezler. Niyetleri son kertede İran’ı memleketler arası sisteme dâhil etmektir. Netanyahu ve başka azgın siyonist takımların yönetim ettiği İsrâil ‘i ise hiç sevmezler.
Bu saldırgan neoconlar karşısında,
ABD’ye ağır mâliyetler getiren bu savaşları sona erdirmek isteyen paleoconlar ve onun günümüzdeki temsilcisi olan Trump
vardır. Biden ve Demokratlar ,
(America is back) diyor; dünyâyı ateşe atıyorlardı. Artık Trump’tan bu ateşi söndürmesi beklenmektedir.…
20 Ocakçıların zihinlerindeki senaryo aşağı üst bu. Uygun de, o orta Filistin-İsrâil savaşı çıktı. Göstere göstere bir soykırım yaşanıyor. İsrâil Ortadoğu’daki haritaları değiştirmekten, yâni savaşı büyütmekten bahsediyor. Lübnan ve Sûriye’de bunun emâreleri var. Trump ve işbaşına getireceği takımların iflâh olmaz siyonistler olmasını nasıl değerlendirirsiniz? Barış beklerken daha beter gelişmelere şâhit olmayalım?.. Bu sorulara kof bir optimistlikle karşılık veriyorlar. Trump’ın demir bir yumruğu olduğunu , bunu gerekirse Netanyahu’nun da başına vurabileceğini tez ediyorlar. Rusya-Ukrayna savaşının banko biteceğini, İran’ın yeterlice ezileceğini, bunun mukâbilinde İsrâil’in vakit içinde kabuğuna döndürüleceğini; sâhanın Türkiye ve Arap Ligi tarafından istikrâra kavuşturulacağını sav eden pek optimist bir değerlendirme…
Evvelâ şunu görmek lâzım:
müesses
nizâmını değil, ona hâkim olan aşikâr bir kadroyu
hedef alıyor. Bu takımların ABD müesses nizâmını zayıflattığını tez ediyor. (Haksız da sayılmaz). Yapmak istediği düpedüz,
antirus ve siyonist olmayan neoconları tasfiye etmek.
Büyük ve kendisi için de oldukça tehlikeli olabilecek bir paklık harekâtına girişeceği kesinlikle. Fakat , onların yerine getirmek istediği takımlar ABD’yi kendi içine kapatacak ,ona dünyâdan el etek çektirecek takımlar değil. Maalesef kimi saf çevreler bunu bekliyor. Orta sıklet kompleksidir bu.
Ağır sıklet çekilince meydânın kendilerine kalacağını zannediyorlar. Bu asla olmayacak.
Çok katmanlı dünyâ angajmanları olan ABD istese de bunu yapamaz. Hegemonik merkez olmanın gereğidir bu. İsteseniz de oyundan çekilemezsiniz. Kaldı ki çekilmek isteyen kim?(Maşaallah daha koltuğa oturmadan Trump ne Panama, ne Meksika bıraktı; ne Grönland ne de Kanada.. Biden , seçimde “America is back” diyordu. Trump ise “ America ,great again” diyor. Birisi, şayet varsa şu iki slogan ortasındaki ilkesel farkın ne olduğunu anlatmalı.. “Amerika geri döndü” demekle, “Yeniden Büyük Amerika” demek ortasında bir fark görüyor musunuz? Bunun açılmakla yahut kapanmakla ne alâkası olabilir? Sistemsiz göçe karşı sert ve kapanmacı önlemler almak, ABD’nin kendisini dünyâya kapatması olarak yorumlanıyorsa bu olsa olsa çok ve budalaca bir yorum olabilir. Baskın Amerikan zihniyeti Soğuk Savaş sonrası dünyâyı büyük ölçüde ütülenmiş görüyor.
hâkimiyeti altına almak
ihtirâsı, ABD seçkinlerinin müşterek hâkim dileği.
Bu ihtirâsı alevlendiren ana dinamik ,
ABD’nin ekonomik gücünden eksilmesi; buna karşılık hâla pazu ve kas gücünü elinde tutması. .
Demokratlar ve Cumhûriyetçi takımlar ortasındaki fark, artık dümdüz gördükleri bir dünyâyı toptan yağmalamakta stratejik ve taktik farklılıklar. Demokratlar yegâne potun Rusya olduğunu düşündüler.
Cumhûriyetçiler Rusya’yı pot olarak görmüyor. Temel potun Çin olduğunu argüman ediyorlar. Hepsi bu..
Demokratlar Rusya’ya karşı talihlerini kullandılar ve kaybettiler. Zira Hindistan oyunu bozdu. Artık Trump, direkt Çin’e saldırdığı için Hindistan’ı yanında bulacak.(Son vakitlerde Hindistan ile itişen Kanada’nın Trump’ın hışmından hissesini alması tesâdüf mü?). İsrâil-Hindistan bağı ise ABD’nin himâyesinde gelişecek ve yalnızca Ortadoğu’ya değil, Hazar’a da form verecek. Türkiye’den ABD-Hindistan-İsrâil ve Arap dünyâsı ortasında kurulan setleri tâkip etmesi isteniyor. Bu setlerin
Kürt bağımsızlığına prim veren ve sonuçta antiislam bir çizgide şekillendiği
çok açık. Hâsılı işimiz zor…
