İftar duası nasıl yapılır, iftar duasının manası nedir, iftar duasının Arapça ve Türkçe okunuşu haberimizde. 28 Şubat Cuma gününü, Cumartesi’ye bağlayan gece birinci sahura kalkılacak. Ramazan ayı 29 Mart 2025 tarihinde tutulacak son oruçla birlikte tamamlanacak. İftar duası, Ramazan ayında oruç tutan Müslümanların iftar vakti okudukları dualardır. İftar, orucun açıldığı değerli vakit dilimlerinden biridir. İftar duası, bu özel anın şükran ve minnettarlık hisleriyle taçlandırılmasına vesile olur. Pekala iftar duası nasıl yapılır? İşte iftar duası, manası, Arapça okunuşu.

Oruç açılırken dua edilmesi sünnettir. Herkes içinden geldiği üzere zikrini, şükrünü ve yakarışını tabir edebilir.

“Allahım! Senin rızanı kazanmak için oruç tuttum, senin verdiğin rızıkla orucumu açtım. Sana inanıp güvendim. Ey lutuf ve ikramı geniş olan Rabbim! Beni bağışla.”

اَللّهُمَّ لَكَ صُمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْتُ

“Allahumme leke sumtu ve bike amentu ve aleyke tevekkeltu veala rizkuke eftertu”

(Allah’ım senin rızân için oruç tuttum. Sana inandım. Sana güvendim. Senin rızkınla orucumu açıyorum)

Peygamberimizden (s.a.v) nakleden sahâbî Abdullah b. Amr’ın (ra) iftar vaktinde,“Allah’ım! Senden herşeyi kuşatan rahmetin ile beni bağışlamanı dilerim.” diyerek dua ettiği bilinmektedir.

İftar duası, Allah’a verilen nimetler için şükretme ve minnettarlık hislerini tabir etme fırsatı sunar. İftar vakti, duaların kabul olduğu ve Allah’ın rahmetinin bol olduğu bir vakittir. İftar duası, günahların bağışlanması ve Allah’ın rahmetine nail olmak için bir vesiledir. İftar duası, oruç tutanlara manevi bir huzur ve sükunet verir.

Oruç ibadetini tamamlayıp iftar vaktine yetişen kimse, bundan büyük bir memnunluk ve sevinç duyar. Tuttuğu orucun mükâfatını almak üzere, kıyamet gününde Allah’ın huzuruna vardığı vakit en büyük sevinci tadacaktır. Peygamberimiz şöyle buyuruyor: “Oruçlunun iki sevinci vardır: Biri iftar ettiği vakit, başkası de Allah’a kavuştuğu vakittir.”201

İftar vakti yapılan dualar kabul edilir. Peygamberimiz (sas.), bu mevzuda şöyle buyurmuştur: “Üç kimsenin duası geri çevrilmez, kabul edilir:

1. Oruçlunun iftar vaktindeki duası,

2. Adaletli hükümdarın duası,

3. Mazlumun duası.”202

Hazreti Muhammed orucunu açarken daima hurmayı tercih ederdi. Hazreti Muhammed’in orucunu açarken ‘ateş dokunmamış’ yiyecekler tercih ettiği aktarılıyor. Selman İbn-i mir (r.a.),Peygamberimizin oruç açarken yenmesi gereken yiyecekler hakkında şöyle buyurduğunu rivayet ediyor:

Ebu Davud ise Peygamberimizin oruç açmasıyla ilgili şunları aktarıyor; -‘Resulullah(s.a.v.) akşam namazını kılmazdan evvel birkaç tane taze hurma ile orucunu açardı. Şayet taze hurma yoksa kuru hurma ile açardı. Kuru hurma bulamazsa da bir kaç yudum su yudumlardı.’

Hz. Peygamber farz olan ramazan orucuna ehemmiyet verirdi. İftarda tez edilmesini, sahurda ise imsake uzanan geç vakte kadar yemeyi tavsiye ederdi (Müslim, “Sıyâm”, 48-50). Sahur yemeğinde rahmet olduğunu söyler, Ehl-i kitap’la Müslümanlar ortasındaki farkın sahur yemeği olduğunu söz ederdi (Müslim, “Sıyâm”, 46). Ümmetine, ibadet, tövbe ve istiğfar için ramazan gecelerinin kıymetli bir fırsat olduğunu söyler ve Müslümanları ramazan gecelerini ihyaya teşvik ederdi. Oruç kötülüklere karşı bir kalkandı; ziyanlı kelam, fikir ve davranışlardan korurdu.

İftar duasının ve orucun açıldığı vakittir iftar vakti. İftar vakti, oruç yasaklarının sona erdiği vakit manasında olup, güne- şin batma vaktidir. Bu vakitle birlikte akşam namazının vakti de girmiş olur. Gündüz ve gecenin teşekkül etmediği bölgelerde oruç mühleti, buralara en yakın olağan bölgelere nazaran belirlenir. İmsakin, ikinci fecirle başlayacağı konusunda fakihler arasında görüş birliği olmakla birlikte, kimi fakihler bu konuda, daha ihtiyatlı olduğu gerekçesiyle fecr-i sâdıkın birinci doğuş anına, bazıları ise oruç tutanlar lehine olduğu gerekçesiyle ışığın biraz uzayıp dağılmaya başladığı vakte prestij edilmesini önermişlerdir.

Âyette orucun başlangıç ve bitiş vakti, mecazi bir anlatımla şöyle belirtilir: “…Fecrin beyaz ipliği (aydınlığı) siyah ipliğinden (siyahlığından) ayırt edilecek hale gelinceye kadar yiyip içiniz; sonra, akşama kadar orucu tamamlayın…” (el-Bakara 2/187).

İmsak vaktinden iftar vaktine kadar yeme, içme ve cinsel münasebetten uzak durmanın bir maksadı olmalı ve bu iş şuurlu olarak yapılmalıdır. Bu gaye ve şuur, orucun Allah isteği için tutuluyor olmasıdır ki kısaca “niyet” tabiri ile anlatılır. Bu maksat ve şuur olmadığı vakit, meselâ imkân bulamadığı için yahut perhiz, rejim, zindelik üzere diğer hedefler için bu üç şeyden (yeme, içme, cinsel ilişki) uzak durmak oruç olarak paha kazanmaz.

Oruçlu olmak şuuru kişiyi daima hayır ve yeterliliklere yöneltirdi. Ashabın bildirdiğine nazaran Hz. Peygamber, insanların en cömerdi idi. Özellikle ramazanda Cebrâil ile karşılaştığı vakit mutluluğuna ve cömertliğine hudut olmuyordu. Ramazan gecelerinde Cebrâil Hz. Peygamber’le buluşup nöbetleşe Kur’an (mukabele) okurlardı. Resûlullah Cebrâil ile buluştuğunda insanlara rahmet getiren rüzgârdan daha cömert, daha yararlı olurdu.

Hz. Peygamber, ramazanın çoklukla son on gününde itikâfa girerdi. Hz. Âişe’nin bildirdiğine nazaran Resûlullah ramazanda son on gün girince geceleri ihya eder, ailesini ibadet için uyandırır, ibadete daha çok kıymet verir, öteki vakitlere nisbetle daha çok ibadet eder ve müslümanlara da bunu tavsiye ederdi (Müslim, “İtikâf”, 7). Hz. Peygamber, bin aydan daha iyi (bk. el-Kadr 97/3) olan Kadir gecesinin ramazanın son on gününde ve tekli gecelerde aranmasını tavsiye etmiştir (Müslim, “Sıyâm”, 208, 212).

Oruç Farsça’daki rûze sözünün Türkçeleşmiş halidir. Arapça’sı savm ve sıyâmdır. Savm sözü Arapça’da “bir şeyden uzak durmak, bir şeye karşı kendini tutmak, engellemek” manasında kullanılır. Fıkıh terimi olarak ise, imsak vaktinden iftar vaktine kadar, bir emel uğ- runa ve şuurlu olarak, yeme içme ve cinsel bağlantıdan uzak durmak demektir.

Oruç, Peygamberimiz’in hicretinden bir buçuk sene sonra şâban ayının onuncu günü farz kılınmış olup, İslâm’ın beş koşulundan biridir. Peygamberimiz bu hususu “İslâm beş şey üzerine kurulmuştur: Allah’tan diğer İlah olmadığına ve Muhammed’in O’nun kulu ve elçisi olduğuna tanıklık etmek; namaz kılmak, zekât vermek, ramazan orucunu tutmak ve gücü yetenler için Beytullah’ı ziyaret etmektir (hac)” diyerek bildirmiştir (Buhârî, “Îmân”, 34, 40; “İlim”, 25; Müslim, “Îmân”, 8).

Orucun farz kılındığını bildiren âyetler de şunlardır: “Ey iman edenler! Sizden evvelkilere olduğu üzere, size de oruç tutma yükümlülüğü getirilmiştir; bu sayede kendinizi koruyacaksınız. Oruç sayılı günlerdedir. İçinizden hasta yahut seyahatte olanlar öbür günlerde tutabilirler; hasta yahut yolcu olmadığı halde oruç tutmakta zorlananlar ise bir yoksul doyumluğu fidye vermelidir. Daha fazlasını veren, kendine daha fazla yeterlilik etmiş olur; lakin yeniden de, şayet bilirseniz, oruç tutmanız sizin için daha hayırlıdır” (el-Bakara 2/183-184).

Oruç tutmak, başka ibadetlere göre biraz daha problemli olduğu için Allah, orucun farz kılındığını bildirirken, ruhsal rahatlatma sağlayacak ve emre muhatap olan Müslümanların yüksünmesini engelleyecek bir üslûp kullanarak, oruç tutmanın evvelki ümmetlere de farz kılındığını belirtmesi yanında, ayrıyeten orucu daha külfetli hale getirmesi beklenen iki durumu (hastalık ve yolculuk) oruç buyruğunun çabucak peşinden geçerli mazeret olarak zikretmiştir. Bu üslûp, meselâ öteki ümmetlerde de bulunduğu anlaşılan namaz için kullanılmamıştır.