Beyoğlu

Bir rivayete nazaran, Fatih Sultan Mehmet vaktinde Pontus prenslerinden Aleksios Komnenos islamiyeti kabul etmişti. Komnenos, Pera’da oturmaya başlamış ve vakitle oraya Beyoğlu denmeye başlanmış.

İkinci bir rivayette ise Yasal vaktindeki Venedik elçisi Andre Giritti’nin oğlu Luigi Giritti’nin ismi geçer.

Elçinin Rum bir bayanla evlenmesinden dünyaya gelen Luigi Giritti, Türkler tarafından ‘Bey Oğlu” ismiyle anılıyordu. Luigi Giritti’nin oturduğu konak da Taksim yakınlarındaydı. Vakitle bu yerleşim yerlerine Beyoğlu denmeye başlandı.

Fatih

Fatih Sultan Mehmet, yıktırdığı Havariyun Kilisesi’nin yerine kendi ismiyle anılan büyük bir külliye yaptırdı. Fatih Külliyesi’nin etrafında vakitle bir Müslüman mahallesi ortaya çıktı. Külliyenin ismiyle anılmaya başlayan bu mahalle Fatih semtine ve ilçesine ismini vermiştir.

Beşiktaş

Çeşitli tarihçilere ve Beşiktaş’ın sakinleri ortasında yaygın olan ve yazılı kaynaklarla da desteklenen bir teze nazaran Beşiktaş isminin aslı Beştaş’dır; Barbaros Hayreddin Paşa’nın gemilerini bağlamak üzere diktirdiği beş taş direk manasındaki “beştaş”tan bozularak bugünkü ismini aldığı kabul edilir.

Bakırköy

Bakırköy ‘ün daha evvelki ismi Rumca “uzak bir yer” manasına gelen ve Makrohori’den türeyen “Makriköy” müş, 1925 yılında yer isimlerinin Türkçeleştirilmesi ile Bakırköy olarak değiştirilmiş.

Şişli

İlçenin isminin kaynağına dair en yaygın görüşe nazaran, şiş üretimiyle uğraşan ve “Şişçiler” diye anılan bir ailenin burada yaptırdığı “Şişçilerin Konağı”nın vakitle “Şişlilerin Konağı” olarak anılmaya başlanmasıyla ilçenin ismi “Şişli” olarak günümüze kadar geldi.

Beyazıt

Sultan II. Beyazıt’ın buraya kendi ismiyle anılacak bir külliye yaptırmasından sonra semt, ‘Beyazıt’ olarak anılmaya başlandı.

Tophane

Osmanlı periyodunda ünlü top dökümhanesi, bu semtte yer alıyordu.

Avcılar

Avcılar Köyü ismini buraya avlanmaya gelen Avcılardan almıştır. Birinci gelindiği yıllarda, saz samandan yapılan tek katlı bahçeli meskenlerde yaşamışlardır. 1924 yılından 1950 yıllarına kadar köylü geçimleri kazanmakta zorluk çekmişlerdir.

Eminönü

Osmanlı devrinde çarşıdaki esnafları denetleme yetkisi eminlere aitti. Semt, ismini burada bulunan ‘Gümrük Eminliği’nden aldı.

Galata

Gala, Rumca da “süt” manasına geliyor. Bir rivayete nazaran Galata’nın ismi semtteki süthanelere gönderme yapılarak türetildi. Öteki bir görüşe nazaran ise Italyanca ‘denize inen yol’ manasına gelen ‘galata’ sözü düşünülerek bu isim verildi.

Taksim

Osmanlı vaktinde sucuların, suyu halka taksim (bölüştürdükleri) ettikleri yer olduğu için semtin ismi ‘Taksim’ oldu.

Kadıköy

İstanbul’un fethinden sonra Kalkedonya’nın idaresi, II. Mehmed tarafından İstanbul kadısı Hızır Bey’e verildiği için, yerleşmenin Kadıköyü ismini alır.

Üsküdar

Yerleşimin Antik Çağ’daki birinci ismi Khyrsopolis olup Yunanca ‘Altın şehir’ manasına gelmekteydi. Üsküdar isminin, Roma periyodunun Roma ordusunun zırhlı süvari birliklerden olan Scutarii ve buradaki Skutarion (Yunanca: Σκουτάριον) Kışlası’ndan geldiği kanısı yaygındır.

Beykoz

Farsçada köy manasına gelen kos sözcüğünün Türkçe bey sözcüğüne eklenmesi sonucunda ortaya çıkan Beykos (Beyköyü) sözcüğü kentin ismi olarak kalmıştır. Beykos vakitle Beykoz’a dönüşmüştür.

Ümraniye

İlk vakitlerde birkaç mezar, birkaç selvi ağacı ve orman ortasında birkaç konutun yer aldığı köy “Yalnız Selvi” ismi ile anılmış, daha sonraları çok fazla göç alması nedeni ile “Muhacir Köy” ismini almıştır. 1960 yılına kadar köy olarak kalan bölgede 1963 yılında belediye kurulmuş, büsbütün ormanlarla kaplı olmasından dolayı Ormaniye ismiyle anılmış ve en sonunda Ümraniye ismini almıştır.