İskender Güngör – KÖLN

Hasene gönüllüleri, Moğolistan’ın başşehri Ulan Batur’un batısında, Kazak kökenlilerin yoğunlukla yaşadığı bölgelerde kömür yardımı dağıttı. Lakin bölgedeki ağır kömür kullanımı, kentte nefes almayı bile zorlaştıran zehirli bir duman katmanı oluşturuyor. Gönüllüler, bu dumanın oksijen oranını azalttığını ve insanların akli melekelerine dahi ziyan verebilecek düzeylere ulaştığını belirtti.

Moğolistan’ın başşehri Ulan Batur’dan yaklaşık 1.800 km batıda bulunan Bayan-Ölgiy bölgesine ulaşan grup, burada %95’i Kazak Müslümanlardan oluşan bir nüfusa yardım götürdü. Hava sıcaklığının -15 ile -35 derece ortasında değiştiği bölgede, kömür ve yakacak büyük ehemmiyet taşıyor. Zira beşerler hem ısınmak hem de yemek pişirmek için sobalarını kullanmak zorunda.

Bölgedeki güçlü yol şartlarında ilerlerken, akaryakıtı bitmiş ve 24 saattir mahsur kalmış bir adamla karşılaşan takım, cep telefonu çekmeyen bu alanda çaresiz kalan kişinin soğuktan donan keçisi ve koyununun telef olduğunu gördü. Süratli bir halde müdahale eden gönüllüler, adamı kurtardı ve inançlı bir noktaya ulaştırdı.

Hasene grubu, Kırgızistan’ın Narin ve başşehir Bişkek kentlerinde de yardımlar gerçekleştirdi. Takımda yer alan İshak Karabacak, bölgede güçlü ve yoksul ortasındaki büyük uçuruma dikkat çekerek, birtakım bölgelerde doğalgazla ısınma sağlanırken, yoksul kısımların kömür sobası kullanarak hayatta kalmaya çalıştığını belirtti. Lakin kömür sobaları, önemli sıhhat meselelerine neden olan zehirli gazlar yayıyor.

“Bir odalı bir konutta en büyüğü 12 yaşında olan üç çocuk yüreğimizi burktu” diyen Karabacak, yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Baba ölmüş, anne hastanede ömür gayreti veriyor. Buz üzere konutta üç çocuk tek başlarına kalmış. O görüntüyü görünce insan ister istemez kendi çocuğunu, torunlarını düşünüyor. Hislerimizi bastırarak onların muhtaçlıklarını gidermeye çalıştık. Kiminin ameliyat masraflarını ödedik, kiminin çocuklarına kıyafet aldık. Avrupa’dan gönderilen yardımları alan her insanın sevinçle ellerini açıp dua ettiğini görmek bizi hem keyifli etti hem de daha fazlasını yapamamaktan ötürü üzdü.”

Yapılan yardımların ne kadar hayati olduğunu şahsen yaşayarak gördüklerini belirten takım üyeleri, bir ton kömürün, hatta bir çuval kömür yahut bir paket makarnanın bile insan hayatında ne kadar büyük bir fark yaratabileceğini bir sefer daha anladıklarını söz etti.