İklim krizi bir komplo teorisi değil.
Sıcaklık ve kuraklık dünyayı kasıp kavuruyor. Akdeniz neslindeki ülkeler bundan çok etkileniyor.
Göllerimiz, sulak alanlarımız bir bir kuruyor.
Bundan elli sene önce iki yüzü aşkın olan göl ve sulak alanlarımız neredeyse yirmiye düştü.
Yeraltı suyumuz azalıyor. Yakın gelecekte “içme suyu” meşakkati çekileceği söyleniyor. Bunları yazmak, söylemek, konuşmak felâket tellallığı değil.
Geçirdiğimiz sıcak yaz bu durumun en büyük kanıtı.
Bundan yıllarca evvel yazdığım bir yazıda “Sarnıçlara dönelim” demiştim. Gün geldi bunun ismi “Yağmur hasadı” oldu.
Anadolu arkeolojisine bakın sorun anlaşılır. Milattan evvel bu topraklarda yaşayan kavimler koca koca “sarnıç”lar inşa etmiş. Daha düne kadar konutumuzda bahçemizde bir su kuyusu ve yanında bir “sarnıç” bulunurdu.
Bu, bu coğrafyada yaşayan insanın tabiatla kurduğu “uyum” hadisesidir.
Kuraklık ve sıcaklık yanında görülmedik şiddette yağmurlara, sellere rastlıyoruz. Elbette ki bu sellerin önünü çevirip suyu “
”na doldurmak zorundayız.
Susuz tarım bu kadar nüfusu beslemez. Suyu kullanma konusunda olağanüstü titiz davranmalıyız.
Kuraklığın sonucu “Gıda Krizi”dir.
İnsanlığı ve elbette bizi bekleyen bir tehdit. Bu tehdide karşı önlem almalıyız. Bu sebeple yazının başlığını “Ha Savunma ha Tarım” koydum. (Bir de “Gıda Kartelleri” problemi var ki, bu da müstakil bir yazı istiyor.)
Vatan topraklarını her türlü tehdide karşı savunmak ne kadar değerli ise, o topraklarda verimli tarım yapmak o kadar mühimdir.
İnsanımız şu yahut bu sebeple (Bunları tartışmanın yeri burası değil) son elli yılda köylerden kentlere aktı.
Bugün için köylü nüfusumuz yüzde yedidir. Bu yüzde yediyi ona-on beşe yükseltmeliyiz.
Efendim ABD yahut bir Avrupa ülkesinde tarımda çalışanlar %5 civarındadır. İşi artık kol gücü değil makinalar yapıyor. Biliyoruz efendim çabucak akıl satmaya kalkmayın.
Benim derdim kentlerimizdeki çok nüfusu azaltmaktır.
Bu azalma tıpkı vakitte “kentsel dönüşüm”ü de kolaylaştıracaktır.
Tarımın cazip hale getirilmesi ve “toprağa dönüş” için ne yapılmalı?
(Ben bir “
” teklif ediyorum. Şöyle: Bu yıl “
”e iştirak 1,5 milyon olmuş. Buna emsal bir “
” yapılır, 1 milyon genç katılırsa işte o “
”tir.)
Bakın “köye dönüş” demiyorum, bunun toplumda olumsuz mânâları vardır.
Ülkemizin yedi bölgesinde tarım ve hayvancılık ile uğraşan gençler içinde bir
” yakalamış, rol model olacak bireyler seçilir.
Bunlar kentten cet toprağına hicret edip devletin sağladığı imkânlar ile ailece çalışarak meselâ 50 koyunu 500 koyuna çıkarmış; et-süt yanında arıcılık, seracılık ve gibisi işler de yapan bir çiftliği yönetmektedirler.
Başarılı genç ekrana çıkarak bu öyküyü detayları ile anlatır. Çabası sayesinde büyük bir gelire ulaşmıştır.
Hikâyeyi “sürekli” izleyen köy kökenli gençler (insanlar) bu maceraya heves edecektir.
Yedi bölgeden yedi genç bu başarıyı ekranlarda daima anlatmaktadırlar. Daima, o denli ki duymayan kalmasın. Fakat bıktırmayalım.
Hepsi farklı ayrı işler yapan bu gençlerin çiftliklerine “başarıyı yerinde görmek” için istekli insanlara tipler düzenlemelidir.
Bizim insanımız gözüyle görmediğine inanmaz. Hele ekranda gördüklerine kuşku ile bakar.
Elbette ki bu söylediğim işin propaganda-medya tarafıdır.
Asıl tarım seferberliği, dediğim üzere Anadolu toprağında planlı teşebbüslerin uzmanlar eliyle hayata geçirilmesidir.
Bu yolda adım atılmıyor mu?
Başta Tarım ve Orman Bakanlığı olmak üzere diğer ilgili bakanlıklarla koordineli formda planlı, havza bazlı, hibeli, kredili pek çok teşebbüs var. Fakat bunlar benim dediğim “
”i sağlamıyor.
Bazı yanlış ve yetersiz teşvikler de var
. Misal: Galiba TRT-Belgeselde gördüm. Bir genç, omuzunda tırpan, nedense beline tuhaf bir nesil sarmış, buğday tarlasına girip, ta ortalarda tırpan sallamaya başlıyor. Cet tohumu “
” buğdayı yetiştiriyormuş.
Tarlaya tırpanla ortasından girilmez, biçilmez. Hem neden tırpan? Biçerdöver dururken.
Çoban fiyatları ile tarımda çalışanların fiyatları göz kamaştıracak düzeyde olmalıdır. Pekala, bu kadar yatırıma kıymet mi? Bakın petrol bulmak için gemiler satın aldık, işçi yetiştirdik. Arıyoruz. Buna “boşuna gayret” denir mi? Bu bir vazifedir. Devlet üzerine düşeni yapmak zorundadır. Petrol bulunur bulunmaz o öteki.
Tarımda yapılacak bu seferberlik yeni kuşakların “açlık” çekmemeleri, diğerine muhtaç olmamaları, kuraklık-yoksulluk sebebi ile yurt içi ve yurt dışı “göç”e yönelmemeleri içindir.
Anadolu toprakları bugünkü nüfusun on katını bile besler. Fakat yeni bir iktisat anlayışını benimsemek kaidedir. Bu iktisadın ismi “
”dir. O nedir? Onu çok yazdım. Dileyen kitaplarıma bakabilir. Meselâ: “
Kalbin Sesi ile Toprağa Dönüş
” (Dergâh Yay.)