Gazze ve genel olarak Filistin problemini ele alırken “Hicret” sözünü söylem etmekten, “korkulan başa gelir” hissiyatıyla bu türlü bir seçeneği düşünmekten dahi ihtimamla kaçındık.

Oysa İsrail’in kesin gayesinin bu olduğunu hepimiz çok yeterli biliyoruz. Filistinliler 108 yıldır göç ediyorlar; milyonlarcası sürgünde yaşıyor. Kalanların toprakları günbegün işgal ediliyor, İsrail’i terk edip gitmeleri için her türlü insanlık dışı formül uygulanıyor. En son Gazze, taş üstünde taş kalmayacak derecede harap edildi.

İsrail’in bu toprak hırsızlığı Arap ülkelerinden de maalesef dayanak buluyor: Filistinlilerin Filistin dışında bir toprak modülü üzerinde, mesela Sina Yarımadası’nda yaşamaları tarafında projeler şahsen Araplar tarafından da söylem ediliyor, vakit zaman gündeme taşınıyor ve bir tahlil, bir seçenek olarak dayatılıyor.

Trump’ın Gazze’nin boşaltılacağı istikametindeki açıklamaları, İslam ülkelerinin sessiz kalması, Ürdün ve Mısır’ın reaksiyonsuz olması, o söyleminden dahi kaçındığımız Hicret kavramını getirdi ve kor bir ateş üzere yüreğimizin orta yerine bıraktı.

Birkaç gündür, gazetemizin kıymetli muharriri, bölgeyi ve Filistin’i çok uygun bilen sevgili dostumuz Taha Kılınç’ın “Hicret” tartışmalarına dair aktardığı son derece dikkatli ve temkinli sözler tartışılıyor. Bütün gazetecilik serüveni Siyonizm’in borazanlığından ibaret olan ve bedel ödemek bir yana yüzsüzce fitne üretimine devam eden Ertuğrul Özkök, Taha’nın yazısını çarpıtarak, Bakü’de İsrail heyetiyle yapılan görüşmeyle de irtibatlandırarak, sözlerinin ortasından İsrail ismine coşku ve sevinç fışkıran bir yazı kaleme aldı.

Şunu çok uygun biliyoruz: İhtimamla, dikkatle söyleminden ve tahayyülünden kaçındığımız Hicret seçeneğini gündeme taşıyan Taha Kılınç ya da Yeni Şafak değil. Biz kaçınsak da, İsrail, ABD ve hatta Müslüman ülkelerin ihanet içindeki başkanları bu seçeneğin bir an evvel gerçekleşmesi için can atıyorlar. O denli ya da bu türlü, Hicret kavramı gündemimize gelecekti ve geldi.

Burada unsurumuz çok net: Kalmak ya da gitmek kararanı verebilecek olan Gazzelilerdir ve ne karar verirlerse isabetlidir, başımızın üzerinde yeri vardır.

Filistin son 2 yıldır değil 108 yıldır direniyor. Üstelik yapayalnız direniyor. Filistin, bütün Müslümanların reaksiyonsuz bakışları altında çok ağır bedeller ödüyor. Uzaktan izleyip Filistinlilere akıl, taktik, strateji vermek, “şöyle yapsalardı güzel olurdu”, “burada yanlış yaptılar” üzere değerlendirmelerde bulunmak en hafif tabiriyle ayıptır, edepsizliktir, hadsizliktir. Hayatında bir silah sesi dahi duymamış olanların en yıkıcı, en ölümcül bombalar altında direniş destanı yazan bir halka “canım 7 Ekim’de de yanlış yaptılar” tipinden ahkam kesmesi, kibirdir, ukalalıktır, vicdansızlıktır.

Filistin halkı, 21’inci Yüzyıl’ın en saygın halkıdır. Bu halka ve alacakları karara hürmet göstermek insan olmanın gereğidir. Direnirken yapayalnız bıraktığınız bir halkı aldığı kararlardan ötürü uzaktan ve konfor, güvenlik içinde eleştirmek insanlıktan çıkmak demektir.

Fakat bahis bu değil. Şunu peşinen belirtelim: Şayet Gazzeliler tehcir edilirse, sıra Batı Şeria’ya gelecek, oradan da tehcir ve işgal Suriye’ye, Lübnan’a sıçrayacaktır.

Mazlum bir halkın hicreti, fizikî sonuçları bir yana, ümmeti derinden sarsacak, hazmı mümkün olmayan sonuçlara yol açacaktır. Filistinliler mağrur bir halk olarak kalırken, ümmet, asırlarca silinmeyecek bir ayıba, bir utanca, bir zillete duçar olacaktır.

İsrail ve ABD’nin ortak kotardığı, ihanet içindeki birtakım ülkelerin de dayanak verdiği bir tehcir hareketi, taşları da, koltukları da yerinden oynatacaktır. Sonrasındaki hiçbir fedakârlık, hiçbir cömertlik, hiçbir süslü cümle, algı, imaj çalışması, unutturmaya yönelik çaba, ortaya çıkan utanç abidesini örtmeye yetmeyecektir.

Filistin ne karar verirse doğrudur, başımızın üzerinde yeri vardır ancak Filistin’i bu kararı almaya zorlayanlar, Filistin’i yalnız bırakanlar, sıkıntıyı bu noktaya getirenler tarihin çöplüğüne gidecek, ebeden de hayırla hatırlanmayacaktır.

Mekke, Hz. Peygamber (sav) hicret ettiği gün yıkılmıştı; Filistinliler hicret edecek olursa, o gün, o an bir zelzele, sırça sarayları kökünden sarsacaktır.