ABD’de siyasî hayat üzerinde tesirli olduğu düşünülen lobilerle ilgili yeni yayınlarda bilinen fikirlerin dışına çıkıldığını görüyoruz. Bizde birtakım kişi ve çevreler güya Türkiye ismine bunlarla iş yapıyordu. Lobiler bilhassa Soğuk Savaş periyodunda çok fazla öne çıkmıştı ve ABD’de Musevilerin gücü hakkında dışarıya çok güçlü bildiriler veriliyordu. O günkü anlayışa nazaran lobiler, siyasî sistemin merkezindeydi ve ABD siyasetine etki etmek isteyenler bunlarla ilişki kurmak zorundaydı. Lobilerin gücü kıskançlık yaratacak seviyedeydi. Zannediyorum lobilerle ilgili propaganda seksenlerden sonra gündemi şekillendirmeye başladı. Özal periyodundan itibaren ABD siyasetine etki edebilmek için lobilerle ilişki kurmak zorundaymışız üzere bir anlayış oluşmuştu. Bu devirden itibaren lobilere ne kadar para kaptırıldığı konusunda herhâlde kesin bir bilgi yoktur ancak Yahudi lobilerinin gücüne yönelik inanç İsrail hakkındaki fikirleri de dönüştürdü. Lobilerle iş yapmanın zaruriliği hakkında yayınlar yapıldı. Ancak bu propaganda çalışmalarına katılanların münasebetleri ve niyetleri hep karanlıkta kaldı.

Yahudi lobilerinin gücüyle ilgili değerlendirmelerin siyasî hayatımıza çarçabuk sızmasının ve nüfuz alanını genişletmesinin derinde yatan sebepleri vardı. Seksenli yıllarda Yahudilik ve masonlukla ilgili sansasyonel yayınlarda dünyayı ellerinde tutan bilinmeyen örgütlerle ilgili etrafa dehşet salınıyordu. Lakin Musevilerin dünya siyaseti üzerindeki tesiriyle ilgi fikirler daha eskiye dayanıyordu. Bu alanda bir devamlılık vardı. Münasebetiyle seksenlerde ABD lobilerinin siyasî sistem üzerindeki tesirini pazarlamak çok da güç değildi. Kanaatime nazaran FETÖ’cüler global ağ münasebetlerine bu devirde dâhil oldu. Bağı Türkiye’de aslında işleyen bir kanal üzerinden kurdular. Lobilere para kaptırmak elbette değerliydi ancak sorun daha büyüktü. ABD liberalizminin Türkiye üzerindeki hâkimiyeti epey sağlam temeller üzerine bina edildi.

15 Temmuz 2016 büyük bir ihtilaldir ancak meydana gelen değişimlerin fikir dünyamız üzerindeki tesirleri herhâlde daha sonraki periyotlarda tartışılacak. Bugün Türkiye’de birçok yeni başlıkları gündeme getirmek ve bunları yeni bir açıdan değerlendirebilmek için elbette kalıpların kırılması gerekiyordu. Türkiye’de özgürlük kavramı epey dar bir alanı kuşatacak halde tartışılıyor. Muhalif alanda konumlananlar bu kavramı ziyadesiyle istismar ettiği için 15 Temmuz’dan sonra kırılan kalıpların nelerden ibaret olduğu üzerinde durulmadı. Doğal olarak Tayyip Erdoğan’ın “devrimci” tesiri kısır tartışmalara feda edildi. Hâlbuki devrimci tesir dünya sistemi bağlamında tartışıldığında epeyce yeni bakış açılarına imkân veriyor. Bugün Yahudi lobilerine para kaptıran bir kimse kaldı mı bilmiyorum ama başta söylediğim yayınlarda gösterildiği üzere lobilerin de içinde yer aldığı sistem önemli olarak sorgulanıyor. Norman Finkelstein’in, “Holokost Endüstrisi” isimli kitabında Yahudi lobilerinin Avrupa ülkelerinden döve döve

nasıl para kopardığı tafsilatıyla anlatılıyor.

Gerek Finkelstein’in gerek Pappe’nin Yahudi lobileriyle ilgili tabirleri bildiğimiz kalıpların dışındaki bir durumu işaretliyor. Yahudi lobilerinin gücünü kimse inkâr etmiyor ama sisteme hâkim olanların kimler olduğu hususu da tartışmaya açılıyor. Lobilerin gerçek manada aracı kurumlar olduğu ortaya çıkıyor. Trump’ın duruma vaziyet etmesiyle birlikte mevcut tabloyu çok daha sağlıklı bir halde görmeye başladık. Geçmişte Yahudi lobileri Siyonist faaliyetler içinde yer alarak Avrupalılardan döve döve para alırken aslında ABD müesses nizamının içinde hareket ediyordu. Lobiciler sistem müsaade verdiği ya da sisteme uygun hareket ettikleri ölçüde Avrupalıları ya da diğerlerini dövebiliyordu. Nasıl olsa koparılan para sistem içinde kalıyordu. Bugün ise Avrupalılar şahsen ABD müesses nizamı tarafından dövülüyor. Artık aracılara gerek duymuyorlar.

ABD, Avrupa ülkelerinin pek birçoklarını peşine takarak İslam coğrafyasını otuz yıl boyunca işgal altında tuttu. Daha düne kadar birçok devletin parçalanacağı söyleniyordu. Coğrafyamız küçük devletlere hisse edilecek ve yeni bir kolonizasyon devri başlayacaktı. Bütün paralarını buraya yatırdılar. FETÖ ve PKK üzere bağımlı yapılar da gelecek dizaynını bu fikir üzerine inşa etti. Zihnî kalıplar da bu türlü bir dizaynla şekillendi. Gazzeliler neyi başardı sorusunu çok daha geniş bir açıdan cevaplamak gerekir. Suriye’de meydana gelen ihtilali de günlük düşüncelerin içinden görmemek gerekir. ABD’nin İslam coğrafyasıyla ilgili “vizyonu” çöktü ve başarısızlığı kabul ettiler. Sıra Avrupalılara geldi. Ya otuz akçe ile ABD köprüsünden geçecekler

ya da dayağı yedikten sonra kırk akçe verecekler.