Dersaadet’in kalbi

Kırk yıllık dostum Beşir Ayvazoğlu bereketli yazı hayatını

(60 kitaba ulaştı) yeni yapıtlarla sürdürüyor. Son okuduğum Beyazıt Meydanı’nın macerasını anlattığı “

Dersaadet’in Kalbi”

(Kapı Yay., 2025) isimli yapıtı oldu. Kitap, art kapağında şöyle tanıtılıyor: “Bizans periyodunda daha çok Forum Tauri diye anılan Beyazıt Meydanı bugünkü ismini Sultan II. Beyazıt’ın yaptırdığı külliyeden alır. Osmanlı tarihinin İstanbul’daki birinci imparatorluk sarayının yanı başında inşa edilen bu külliye sayesinde büyük bir canlılığa kavuşan ve tarih boyunca çok değerli olaylara sahne olan bu meydana “Dersaadet’in Kalbi” denilse yeridir.

İstanbul Üniversitesi’nin temelini oluşturan Dârülfünun, Kütüphâne-i Genel ve Sahaflar Çarşısı’yla entelektüel hayatı kucaklayan, aydınların devam ettiği Çınaraltı ve Küllük üzere kahvelerle de farklı bir cazibe kazanan Beyazıt Meydanı, altın çağını Cumhuriyet zamanının birinci kırk yaşında yaşadı.”

Yazar “Önsöz”e şu cümle ile başlıyor:

“Beyazıt Meydanı hakkında bir kitap yazma fikri, Divanyolu:

Bir Caddenin Hikâyesi’

ni (Kapı Yay., 2010) yazarken doğmuştu.” (Burada geniş bir parantez açmalıyım. Divanyolu deyince akla evvel

Hareket

dergisinin yayımlandığı Ersoy Pasajı geliyor. Burası benim sebeb-i hayatımdır. Önüne kapıcı Âdem bir ceviz ağacı dikmişti. Topkapı’ya kadar gitseniz cevize rastlanılmaz. O ağacı çok severdim. On yıl evvel kestiler. Ömrüm Ankara Caddesi, Sultanahmet, Çemberlitaş ve Beyazıt semtlerinde geçti.)
Kitabın birinci hali tıpkı ismi taşıyor, 2010 yılında yayımlanmıştı. Daha sonra Kubbealtı Neşriyat tarafından geliştirilmiş hali çıktı: “

Üçüncü Zirvede Hayat

” (2012).

Ayvazoğlu, “Önsöz”de çalışma biçimini şöyle anlatıyor: “Kitaplarımı okuyanlar, ele aldığım hiçbir bahsin peşini bırakmadığımı, yeni baskıları çok vakit yeni bilgilerle zenginleştirdiğimi bilirler.”

El-hak yanlışsız. Bu kitap da o denli gelişmiş ve on yıl sonra “

Dersaadet’in Kalbi-Beyazıt Meydanı’nın Kültür Tarihi

” ismiyle yayımlanmıştır.
Eser özetle meydanın tarihini, binalarını, yangınlarını, insanlarını, imar faaliyetlerini, olaylarını lisana getiriyor. Bu mufassal tarihin bir eşi olduğunu sanmıyorum. Buna Beşir’in nefis Türkçesini ek edin.

Yıllar evvel onun için “Türkçeyi en yeterli kullanan iki şahıstan biri” demiştim.

Kitabın birinci yazısı “

Kör Kazma

” başlığını taşıyor. Bu tabir Yahya Kemal’e aittir. Şair İstanbul’u imar edeceğim diye cehalet ve insafsızlık ile yıkılan ecdat yadigârı binaların acı sonuna işaret ediyor.

Yazar meydanın tarihini yazarken bu yıkımları lisana getirir ve binaların yıkımdan evvelki fotoğraflarını verir.

(Kitapta çok değişik fotoğraflar var.)

Midhat Paşa, Âli Paşa, Zeynep Hanım, Fuad Paşa konaklarının akıbeti anlatılır.

Burada kitaba bahis olan yerleri, insanları ve olayları fakat kabaca sıralayacağım. Titiz muharririn verdiği zengin teferruatı kitabı okuyunca göreceksiniz.

Bayezid Hamamı (Yanlış olarak İşverene Halil Hamamı denir), Hasan Paşa Hanı, Medresesi, Simkeşhâne anlatılıyor. Hasan Paşa Medresesi bir vakitler

Türkiyat Enstitüsü

idi. Bu serin ve ıssız yere sık giderdim. “

Gün Işığı Nereye?

” isimli öykümü orada yazmıştım.
Simkeşhâne kütüphane olunca merhum

Erdal Hamami

orada müdürlük yaptı. Türk Lisanı ve Edebiyatı Ansiklopedisi’ne lisan unsurları yazmıştı.
Meydan tarihî yapılarla çevrilidir.

Bir yandan Cami, öte yanda medrese, Harbiye Nezareti ve haşmetli kapısı, Beyazıt Yangın Kulesi, Beyazıt Kütüphanesi

hala varolan yapılar. Bunların macerası ve elbette meydanda cereyan eden olaylar lisana getiriliyor.
Bu meydanın çeşitli düzenlenme teşebbüsleri ve özellikle bilge mimar

Turgut Cansever

’in yarım kalan projesi dikkate kıymet. Bir de bir vakitler meydan ortasında bulunan “Haydar Bey Havuzu”.
Bayezit Camii’nin avlusunda özellikle Ramazan’da kurulan ve her çeşit eserin satıldığı “

Sergi

”; akabinde

Sahhaflar Çarşısı

ve

Kapalıçarşı

detayları ile anlatılıyor.
Üzerinde en çok durulan “

Küllük Kahvesi

”dir.

Kesriyeli Sıtkı Akozan’ın “Küllüknâme” isimli manzum eserinde

yer alan isimlerle bir arada bu kahvede görülen ilim, sanat ve edebiyat etraflarının önde gelen simaları şunlardır:

İbnülemin Mahmut Kemal, Mükrimin Halil, Rıfkı Melul Meriç, Burhan Toprak, Selim Nüzhet Gerçek, Mustafa Şekip Tunç, Ahmet Hamdi Tanpınar, Hilmi Ziya Ülken, Peyami Safa, Nizamettin Nazif, Sadettin Nüzhet, Ferit Kam, Kilisli Rifat Bilge, Kenan Hulusi Koray, Reşat Nuri Güntekin, Fuat Köprülü, Şemsettin Günaltay, Ömer Lütfü Barkan, İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Akdes Nimet Kurat, Sadri Ertem, Nurullah Ataç, Emin Ali Çavlı, Ahmet Refik Altınay, Mesut Cemil, Neyzen Tevfik, Ziyaeddin Fahri Fındıkoğlu, İbrahim Alaaddin Gövsa, Ercüment Ekrem Talu, Agah Sırrı Levent, Fatin Gökmen, Necmettin Halil, Hammamizade İhsan, Hikmet Feridun Es, Muhsin Ertuğrul, Abdülhak Hamid, Yahya Kemal, Midhat Cemal Kuntay, Faruk Nafiz, Necip Fazıl, Yusuf Ziya, Orhan Seyfi, Salih Zeki, Ahmet Muhip Dıranas, Cemal Ender, Burhan Felek, Osman Cemal Telaşlı, Vâlâ Nurettin, Refik Ahmet Sevengil, Ethem İzzet Benice, Hakkı Süha Gezgin, Reşat Ekrem Koçu, Enver Ziya Karal, Sabahattin Eyüboğlu, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Sabri Esat Siyavuşgil, Çallı İbrahim, Abidin Dino, Sabahattin Ali, Nihat Atsız, Tarık Buğra.

Bu kahvenin ismi anılan isimlerle ne kadar önemli bir ilim-sanat-edebiyat yeri olduğu anlaşılıyor.

Meydanın şahit olduğu şovlardan biri 27 Mayıs’ı hazırlayan öğrenci mitingleridir. Bu şovlar sırasında vurulan Turan Emeksiz ismine bir de heykel var. 1960 darbesinden sonra meydanın ismi bir mühlet “Hürriyet Meydanı” olursa da daha sonra yine asıl ismi kullanılır. (Kitap meydanın tarihini buraya kadar getiriyor. Daha sonra bu meydanda pek çok miting ve şov yapıldı.)

Küllük ve Emin Efendi Lokantası

’nın yıkılması, meydan civarındaki semtlerin ticarete açılması sonucu üstteki takımdan birtakım isimlerle onlara eklenenlerin yeni yeri

Marmara Kahvesi

olmuştur.

Nihayet Marmara’nın da sükût etmesiyle bir zaman sona erdi.

Şu var ki Beyazıt’ın kahveleri seksen sonrasında Çorlulu Ali Paşa Medresesi (

Erenler

), Sinan Paşa Medresesi (

İlesam

) ve Kızlarağası Medresesi (

Yazarlar Birliği

) ile kırk yıl daha devam etti.
Bu macera Ahmet Uysal tarafından kaleme alındı:

“Ben de Çay Parası Ödüyorum

” (Ötüken Yay., 2023). Marmara’nın son günlerine yetiştim, ardından daha sonra kırk yıl süren kahve muhabbetine katıldım.

Bu yer ve mahfiller Yazarlar Birliği hariç artık yaşamıyor.

Dersaadet’in Kalbi

” münasebeti ile kardeşim

Beşir Ayvazoğlu

’nu kutluyor; sıhhatle yeni yapıtlarını bekliyorum.
İlginizi Çekebilir:Stanimir Stoilov kupa finalindeki favori takımını açıkladı
share Paylaş facebook pinterest whatsapp x print

Benzer İçerikler

Ole Gunnar Solskjaer’den Beşiktaşlı oyuncuya övgü dolu sözler: ‘Heyecan verici bir yetenek’
Boykot bahanesiyle dini değerlerle alay etti: CHP’li Erdoğdu’dan tepki çeken paylaşım
Trump’ın Gazze’yi gasp planına dair Kuzey Kore’den açıklama: ABD çağ dışı hayallerinden uyanmalı
Ünlü işadamı Köksal Ramazan tebriğinden rahatsız oldu: Dinden bağımsız bir duruşumuz var
Wushu Kung-Fu Türkiye Şampiyonası’nda Esenler Altınayak Spor Kulübü 10 madalya kazandı
Cumhurbaşkanı Erdoğan: Her ferdimizin eşitliği için mücadele ettik
İstanbul Masaj Salonu | © 2025 |