Elindeki bir fotoğrafı partisinin küme toplantısında sallayıp konuşuyor.

“İşte birlik bu!” diyor.

Fotoğrafta ne mi var?

Bir masa etrafında oturmuş üç kişi: Genel lider olarak kendisi baş köşede, yanında da partisinin iki büyükşehir belediye lideri.

Yani Özgür Özel ve Ekrem İmamoğlu ile Mansur Yavaş!

Zoraki olduğu besbelli gülümsemeler filan.

Koskoca CHP’nin genel başkanlık koltuğunda oturan kişinin küme toplantısında sallayıp durduğu bu fotoğraf, hem CHP açısından hem de Özgür Özel açısından siyaseten bitişin resmidir.

Özgür Özel emanetçi bir genel lider olduğunu aslında CHP’nin gerçek önderinin İmamoğlu olduğunu alenen ilan etmiştir.

Böylece siyaseten artık yok kararındadır.

Kimin ismine o koltukta oturduğunu, daha doğrusu kimin sayesinde o koltukta oturduğunu herkesin gözlerinin içine sokarcasına deklare etmiştir.

Dahası ve en kötüsü, kendisini o koltuğa oturtan İmamoğlu’na diyet borcunu ödemek zorunda olduğunu da tescillemiştir.

O üçlü toplantının asıl maksadının da İmamoğlu lehine Mansur Yavaş’ı ikna etmek olduğu böylece anlaşılmış oluyor.

Böyle bir CHP tablosu bildiğim kadarıyla birinci kez karşımıza çıkıyor.

Önseçim diye ilan ettikleri şey ise büsbütün İmamoğlu’na CHP liderliğinin önünü açmak için uydurulmuş bir kılıf.

Çünkü CB adayı olarak çıkacağı kesin olan bölesi bir siyasi hile sonucunda İmamoğlu artık CHP ismine hem partimin siyasetlerini tek başına belirleyen hem de CHP ismine Cumhurbaşkanı’na karşı muhalefet yürüten ve bu bağlamda her bahiste artık kelam söyleme ve siyasa belirleme makamına geçen biri olacaktır.

CHP içinde Atatürk ve İnönü’den sonraki tek adamlık devrinin başlangıcıdır bu.

Gayrı İmamoğlu CHP’nin “siyasi şefi”dir.

Özgür Özel de emanetçi bir genel lider.

***

CHP “tek adamlık” yahut “şeflik” bahsinde kendi özüne mi dönüyor yoksa kendini inkar mı ediyor bilemem.

Bu CHP’nin iç sorunu.

CHP’nin içi kaynıyor.

CHP’de siyasi hengame büyüyeceğe benziyor.

İmamoğlu’nun başını çektiği ve görünürde Özel’in başkanlık ettiği hizip CHP’yi ele geçirmişken İmamoğlu’na taht hazırlama ve CHP’nin eski genel başkanı da dahil muhalif olan tüm ögeleri da tasfiye edip itibarsızlaştırma yoluna gitmeleri, CHP içindeki taht oyunlarını ve iktidar kavgalarını farklı bir boyuta çekebilir. Yani derin bir yarılma ortaya çıkabilir.

“Şaibe” savlarıyla açılan soruşturma, CHP’nin kendi iç iktidarının dışa vurumundan ibarettir.

***

Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca “şaibeli kurultay” tezleri ekseninde açılan soruşturma, bizatihi olayın içinde yer alan CHP’lilerin müracaatlarıyla açılan bir soruşturmadır.

Öyle afakî bir soruşturma yahut mesnetsiz bir soruşturma değildir.

Ankara Cumhuriyet Başsavcımız mesnetsiz-delilsiz tezler üzerine soruşturma açacak biri değildir.

Kendi alanında ne kadar uzman biri olduğunu onu tanıyan herkes bilir.

Hedef saptırmaya gerek yok.

O soruşturma ne Cumhurbaşkanımızın ne de Kılıçdaroğlu’nun lafzî tezleriyle açılmış değildir.

Cumhurbaşkanımız CHP’nin içinden gelen bu yaygın ve güçlü argümanlara yalnızca göndermede bulunmuştur.

Kılıçdaroğlu da haklı olarak kurultaya yönelik bu savlara yanıt verilmemesini eleştirme yoluna gitmiştir.

Haklıdır zira kendisinin yenildiği ve Özel’in seçildiği kurultaya dair şaibe argümanları ayyuka çıkmıştır.

O kurultayın divan liderinin İmamoğlu olması ve kelamı edilen argümanların perde gerisindeki kişinin de İmamoğlu olduğuna dair savlar haliyle soruşturmanın yargısal ayağını da kaçınılmaz kılmıştır.

Yargıya bizatihi gidenler de CHP’lilerin kendisi olunca ve birinci dereceden şahitlerin tabirleri de kelam konusu olunca yargısal süreç başlamıştır.

Bu evrede tıpkı geçmiş olaylarda görüldüğü üzere CHP’nin şimdiki idaresi tarafından siyasetin yargıyı sopa olarak kullandığı savı tedavüle sokulmuştur.

Oysa gerçek şudur: Kendileri kendi cürümlerini örtmek için kendi siyasi pozisyonlarını ve unvanlarını kullanarak yargıya sopa göstermektedirler.

Bu asla kabul edilebilir bir durum değildir.

CHP’nin şimdiki idaresinin ve medyadaki yandaşlarının güya bu iddiayı Kılıçdaroğlu gündeme taşımış üzere yapıp eski genel liderlerine yönelik acımasız bir siyasi linç teşebbüsüne ve prestij suikastına girişmeleri aslında CHP içindeki taht arbedesinin ne kadar derin ve yaygın olduğunu göstermektedir.

Bir yandan Kılıçdaroğlu’nu bir yandan Yavaş’ı siyaseten saha dışına itmeyi amaçlayan bu linç teşebbüsün kaynağı da biliniyor.

Burada hesaba katılmayan bir şey var: Ya yarın istikrarlar değişirse, yani CHP’li delegeler ve seçmenler bu ayak oyunlarına dayalı taht oyunlarına reaksiyon gösterip Özel’i koltuğundan ederse ne olacak?

Diyelim ki İmamoğlu CB adayı ilan edildi. Fakat CHP içindeki iktidar hengameleri harikulâde bir kurultaya dönüştü ve oradan da Kılıçdaroğlu tekrar gelip genel başkanlık koltuğuna oturdu, bu durumda İmamoğlu’nun hali kaç olur?

CHP’nin ortada seçim yok iken çarçabuk İmamoğlu’nu hem CHP’nin lideri hem CB adayı kılması, aslında CHP’nin içine pimi çekilmiş bomba bırakmak üzeredir.

***

Özel erken seçim isteyip duruyor.

Madem bu kadar istekli evvela kendine güveniyorsa şunu yapmalı:

Seçilmesinin üzerine düşen şaibeyi ortadan kaldırmak gayesiyle harikulâde kurultaya gitmeli.

Oradan tekrar seçilebildiğini göstererek siyasi gücünü taçlandırmalı.

Kendi partisinde kendisine yönelik onca şaibe savı varken kendi partisine ve partililerine güvenmeyip erken seçime gitmeyen birinin genel başkanlık tezi da, cumhurbaşkanımızdan talep ettiği erken seçim tezi da boşta kalır.

Kendine ve partine güveniyorsan erken seçimi kendi partin içinde yapacaksın evvela. Sonra kalkıp erken genel seçim isteyeceksin.

E pes vallahi!

Özgür Özel kliğinin CHP’yi içine sürüklediği bu durum siyaset ismine içler acısıdır.

Ne böyle bir partiye parti denir ne de bu türlü bir genel lidere başkan denir.