‘Bir cisim yaklaşıyor!..’
Çevremdeki herkeste bir merak.
ne yapıyor?.. Ne yapacak?.. Sayın Bakan bütün merakları giderecek değerli bir sürecin işaretini vermiş… Bir fikir kuruluşu olan
Instagram hesabından ilan etmiş. Bildiğiniz üzere Sayın Albayrak bir kitap yayınlamış, hem tarihe geçmiş olan
Millî Güç ve Maden Politikası
çalışmalarını anlatan hem de
Hazine ve Maliye Bakanlığı
dönemimdeki gelişmeleri, karşılaştığı melanet ataklarını anlattığı “
” adını verdiği kitabı yayınlamıştı…
Berat Bey, nisan ayında 3 seminerden oluşan programın idaresini üstlenirken ismini da “
” olarak belirlemiş… İştirak müracaat üzerinden mümkün olabiliyor… Duyduğumuz kadarıyla da önemli ölçüde iştirak talebi üzerine müracaat süreci durdurulmuş…
Ülkemiz fikir hayatında eksikliğine sıklıkla rastlanan dört temel öge vardır:
Merak, Ciddiyet, Derinlik, Cesaret
… Bu 4 temel ögesi hayatında bir ortaya getirmeyi başarmış olan Sayın Bakan’ın nisan ayındaki seminerleri Enstitü Toplumsal tarafından şöyle takdim ediliyor:
“Günümüzde güç ve iktisat, ulusal güvenliğin iki temel dinamiğidir. Dr. Berat Albayrak eşliğinde gerçekleştireceğimiz “Burası Neden Çok Kıymetli?” başlıklı seminer serimizde, global ve bölgesel güç istikrarlarının yine formlandığı bu devirde Türkiye’nin stratejik pozisyonunu ve potansiyelini enerji-ekonomi ekseninde derinlemesine ele alacağız. Ayrıntılı bilgi ve müracaat için web sitemizi ziyaret edebilirsiniz.”
Sayın Dr. Berat Albayrak’ın ne yaptığını merak edenlere net yanıt: Berat Bey çalışıyor…
Salı günü birinci seminer gerçekleşmiş. İzleyenler bir oldukça etkilenmişler. Birinci seminerin konusu güçmüş. Önümüzdeki salı ikinci seminerde iktisat sorunları ele alınacakmış. Üçüncü seminerde ise dünyanın nereye gittiğini tartışacaklarmış. Arkadaşlar birinci seminerden akılda kalan kelamı şu olduğunu söylüyorlar: “Bir cisim yaklaşıyor!”
Çarşamba günkü küme toplantısında Sayın Cumhurbaşkanı da ne demişti: “Herkesin etkileneceği büyük bir fırtına geliyor.”
Ekonomistler ikiye ayrılmış vaziyette. Bir küme Türkiye’nin bu hengâmede müspet ayrışacağını düşünürken başkaları fırtınaya kapılıp gideceğini argüman ediyor.
Biz ülkenin geleceğine güvenenlerdeniz.
Bir müddettir dijital platformlarda dolaşan bir haber var… İlginç… Muhasebe platformu
’nun eski yöneticisi olan ve
’ın büyümeden sorumlu baş yöneticisi
’ın işe alım mülakatlarında kullandığı bir metot varmış:
…
‘
’ ögesi ile aramızın soğuk olduğunu, bu köşeyi takip edenler bilirler… Birkaç nedeni var… Dikkat alımlı ya da değişik olanın bir anlık ya da kısa vadede tesirli olabildiğini, fakat orta ve uzun vadede işe yaramadığını düşünürüz… Dahası, ani bir ilgi, bir parlama yaratabilen ‘ilginç’ şeylerin Şeytan’la iş birliği yapmadan elde edilmediğini… Öteki bir deyişle, ruhunuzu ya da içinizdeki uygunluğu alıp götürmeden size bir şeyler veremeyeceğini…
O nedenle bu
konusundan uzak durmaya çalıştık… Lakin, ayrıntıları pek de kötü değilmiş…
Trent Innes sistemini şöyle açıklamış: İş görüşmesi için gelen adayları, kendilerine içecek almaları için mutfağa yönlendiriyormuş. Test, beklendiği üzere mülakatın sonunda çabucak sonuç veriyormuş. Zira Innes için kıymetli olan; adayın bardağını ya da fincanını mutfağa götürüp yıkayıp yıkamadığıymış… Herhâlde bulaşığını her yıkayan işe alınmıyordur lakin mülakatta kesin başarısız olanlar yıkamayanlarmış…
Çok
bulunan bu test, birebir vakitte sinsi bir tuzak olarak da değerlendirilebilir… Biz de işin şeytani yanını bu tuzakta ve bu ya da bunun üzere tuzakları teşvik etmekte bulduğumuz için mevzudan uzak durmuştuk…
Ancak, internet gündeminden bir türlü düşemeyen bu mevzu önümüze yine geldi ve Innes’in şu tabirine rastladık: “Becerilerinizi geliştirebilir, bilgi edinebilir ve tecrübe kazanabilirsiniz lakin aslolan tutumunuzdur. Ofisimize geldiğinizde mutfakların neredeyse her vakit pak ve pırıl pırıl olduğunu görürsünüz. Problem şirket içindeki kültüre ahenk sağlayacaklarından ve yapmaları gereken her işi sahiden sahipleneceklerinden emin olmak.”
Bizi Kahve Fincanı Testi’ne ısındıran da bu söz oldu zaten… Anlaşılan o ki Innes, hiçbir CV’de yazmayan bir şeyi bu yolla ölçüyordu; ‘
’ (katılım)…
Dün sabah TVNET’teki Semra Karabaş Hanımefendinin sunduğu değerli hocamız Prof. Dr. Murat Ferman ile birlikte katıldığımız Parapolitik isimli programda çok değerli bir mevzuyu bir sefer daha tartıştık: Yumuşak Güç.
Bir ülkenin prestijini ve marka kıymetini oluşturan iki temel ögeden kelam edilir:
(hard power),
(soft power). Bilindiği üzere bir ülkenin marka kıymeti, o ülkeden çıkan tüm markaların kıymetlerini de belirler. Sert Gücü ülkenin üretim kabiliyeti, gayri safi yurt içi hasılası, tüm maddi değerleri oluştururken; Yumuşak Gücü ise ülkenin beşerî bedelleri, eğitim sistemi, sıhhat yapılanması, kültürel mirasına sahip çıkışı, adalet ve demokrasi sisteminin nasıl çalıştığı, sanatkarlara atfettiği kıymet belirler. Örneğin Kuveyt ve Suudi Arabistan’ın sert güçleri son derece düzgündür. Fakat yumuşak güç konusunda daha gidilecek oldukça uzun yolları vardır. Sonuç: ülke markalarının da yolları uzundur.
Ana muhalefet partisi başkanı yurt dışına yaptığı ve yapmaya devam edeceğini söylediği yalvar yakar şikayetler ile Türkiye’nin yumuşak gücüne, yani marka bedeline ve prestijine direkt doğruya saldırmaktadır. “Türkiye hukuk devleti değildir, adalet yoktur, cuntacı Erdoğan siyasi rakibini mahpusa attırmıştır” üzere telaffuzlar ile Türkiye, prestij konusunda tam da burnunu kaldırmış ‘
’ durumuna girmişken yumuşak gücüne böylesine saldırılmasını hak ediyor mu, varın siz düşünün.
