Bay İmamoğlu Kahire’ye gider
Haberi duyduğumda
nedense
aklıma
Frank Capra
’nın başrolünü oynadığı bir politik sinema klasiği “
Mr. Smith Goes to Washington
” sinemasının başlığı geldi aklıma. Amerika’daki siyasi yozlaşmanın en çarpıcı öykülerinden birini beyaz perdeye aktarmış olan sinemada bir taşra siyasetçisi olan
Mr. Smith
içtenlikle gerçekleştirmek istediği
ülkülerinin yolunda kıymetli bir siyasi performans stantlar.
Safça, âlâ niyetle girdiği yolda sonuçta senatoya seçilir ve Washington’a masraf. Dünyayı değiştirmek ve güzelleştirmek ister ve bunun yolunun Washington’dan geçtiğinde dair genel geçer bir algı vardır. Görünürde yolu doğrudur, istikameti de muhakkaktır, lakin Washington’a vardığında yavaş yavaş işlerin hiç de güzel niyetle hayal ettiği üzere olmadığını görür, anlar ve büyük hayal kırıklıkları yaşar.
Buraya kadarki kıssadan ve sineması seyretmiş olanlar aklıma gelenin Mr. Smith olmasına “
nedense
” dememin sebebini anlamış olmalı.
İdeallerini
(var mı nitekim şehircilikle ilgili bir ideali yahut çok istekli olduğu ve gözünü dikmiş olduğu Cumhurbaşkanlığı makamında Türkiye ve dünya için gerçekleştirmek istediği bir projesi, çalışması, gayesi?) g
erçekleştirmek için yapması gereken ziyaretler ortasında Mısır-Kahire nasıl bir durak olabilir?
İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olarak 2. Dünya Kent Forumu
’nun toplantısına katılmak üzere Kahire’ye giden İmamoğlu, orada toplantının sebeb-i bedeni olan belediyecilik ve kalkınma hususlarında kendisinden beklenen konuşmayı yapmak ve katkıda bulunmak yerine Türkiye’deki kayyum atamalarına reaksiyon gösteren zehir zemberek bir konuşma yapmış
. Velev ki baştan sona çok haklı ol, bu konuşmayı yapmak için Kahire uygun bir adres midir?
Tamam, Bay İmamoğlu kendi Belediye hizmetlerinin en ilkel düzeyde olduğu, kentleşmenin büsbütün kaotik bir durumda olduğu bir yer olmasını geçiyoruz Kahire’nin, hatta bütün Mısır kentlerinin.
Seçimle işbaşına gelen bir belediye başkanı bile yok orada yahu.
Onun bu kelamlarını duyup Türkiye’de işlerin çok vahim olduğu algısına kapılsa Kahire’deki yöneticiler, bize de kendi kriterlerini tavsiye etmeye kalksalar ne der sanki İmamoğlu?
Bırakın açık-seçik terör kabahati işlemiş, terör örgütünün kayyumu üzere çalışan belediye liderlerini, bütün lokal yöneticilerin zati atamayla işbaşına geldiği bir sistemi model olarak Mısır’dan alabilir miyiz?
Şaşkın demokrat, soluğu Kahire’de alırsa bu türlü oluyor işte.
En cılız bir muhalif sese bile asla tahammül edilmeyen, bütün potansiyel muhalif adayların, muhalefeti akıllarından geçirdikleri anda soluğu kodeste aldığı bir yerde Türkiye’deki demokrasinin hangi uygulamasından şikâyet edebilirsiniz?
Basbayağı terör örgütünün aday göstererek seçtirdiği ve seçildikten sonra terör örgütünün kendisine atadığı kayyumlara belediye idaresini teslim etmiş olan belediye liderlerinin vazifeden alınmasının orada “
kabul edilemez
” karşılanacağını mı bekliyor?
Ya bu kadarlık bir şikâyet üzerine acıyıp kendi ülkelerindeki kriterleri bize lütfedip ihraç etmeye kalkışırlarsa ne olacak?
Söyleyeyim, İmamoğlu’nun bu yaptığıyla bırakın belediye başkanı olması, ömür boyu mahpusta kalması mukadder olur. Üstelik hiç yargılanmaksızın, avukatsız, görüşmesiz, sahipsiz, Akrep hapishanesinde ömrünü çürütmekten kurtulamaz.
Yolunu mu şaşırmış da Kahire’ye gitmiş bu konuşmayı yapmak için?
Kahire’de bu konuşmalarına, bu reaksiyonlarına nasıl bir muhatap bulup Türkiye’ye nasıl bir katkıda bulunmayı ummuş olabilir? Konuşmasında, “Refah, adalet ve barış için çalışan lokal yöneticilerimize ve onları seçen halkın iradesine bu müdahale, ne hukuken ne de siyaseten haklı gösterilemez” demiş
İmamoğlu. İnsan nerede konuştuğuna bir bakar yahu.
Hapishanesinde on binlerce siyasi tutuklunun keyfi bir biçimde sorgusuz sualsiz yılarca en ağır koşullarda tutulduğu, belediye seçimlerinin hiç olmadığı, başkanlık seçimlerinin de tek kişinin iştirakiyle bir referandum havasında, yüzde 10’luk bir iştirakle ve yüzde 99 mevcut liderin zaferiyle sonuçlandığı bir ülkedesin.
Orası Türkiye’de demokrasiden şikâyet edeceğin en son yer. Hatta orası Türkiye’de teneffüs etmekte olduğun demokrasi ve insan hakları düzeyinden ötürü gözünün açılıp sabah akşam, gece gündüz şükretmen gereken yer.
Dahası hazır Kahire’ye kadar gitmişsin, dünyanın farklı coğrafyalarından mahallî yöneticileri bir ortaya getiren WUF12’nin, “
Yerel Sürdürülebilir Kalkınma Gayeleri Kurtarma Planı
” başlıklı oturumunda konuşacaksın. 25 yıllık efsane olmuş bir dünya kenti İstanbul belediyecilik deneyiminin üzerine ek hiçbir şey katmamışsın,
bari İstanbul’u anlat,
o tecrübeyi anlat, herkes senden, evvel bunu bekliyor.
Onu da geçtik,
bu kadar lokal yönetici bir ortaya gelmişsiniz, bugün insanlık katliamı kadar bütün görkemiyle
tarihi güzellikleriyle, kent kültürü ve mimarisiyle Gazze’de taş üstünde taş bırakılmamış, katlediliyor.
Bugün mevzu ne olursa olsun, gündem ne olursa olsun, insanlığın birinci gündemidir Gazze’deki soykırım.
Kahire’de Türkiye’yi şikâyet edebilecek hamaseti bulabilmişsin, bir cümle de buna değinsen ya İmamoğlu. O katliamları yapan İsrail’in Türkiye’deki aparatları belediye idaresinden alındı diye taa Kahire’ye, Siyonist İsrail’e en yakın yere kadar gidip bunları söylemen seni Washington’a yaklaştırır sanıyorsan üzücü halde aldanıyorsun.
Mr. Smith
masumdu, Washington’ın, onun hayallerini gerçekleştirecek yer değil yıkacak yer olduğunu anlamıştı.
Ama zati Washington’daki yolsuzluğu, suçluluğu paylaşmanın yolunu arayan biri için tahminen de Kahire isabetli bir orta duraktır.
Bilemedim artık.