Vitir namazı, İslam dininde yatsı namazından sonra kılınan özel bir namazdır. Arapça’da “tek” manasına gelen vitir, bu namazın tek sayıda rek’atla kılınmasından ötürü bu ismi almıştır. Hanefi mezhebine nazaran üç rek’at olarak kılınan vacip bir namazdır. Öbür mezheplere nazaran ise vitir namazı kılmak sünnettir. Vitir namazı, Müslümanların gece ibadetlerinin kıymetli bir modülüdür ve Allah’a daha yakınlaşmak için bir fırsat sunar.

Vacib olan bu namaz yatsı namazı kılındıktan sonra sabah namazının vakti girinceye kadar rastgele bir vakitte kılınabilir.

Uyanabilecek olan kimsenin vitir namazını gecenin sonunda, yani imsak vaktinden bir süre evvel kılması daha faziletlidir (Müslim, Salâtü’l-müsafirîn 162; Tirmizî, Salât, 222). Lakin uyanamayacağına dair kaygı taşıyan kimsenin, vitir namazını uyumadan evvel kılması uygun olur. Vaktinde kılınamayan vitir namazının daha sonra kaza edilmesi vaciptir (İbnü’l-Hümâm, Feth, I, 426).

Vitir namazının desteği Hz. Peygamberin (s.a.s.) sözleri ve uygulamalarıdır. Hz. Peygamber (s.a.s.), “Vitir, her Müslüman üzerine bir görevdir.” (Ebû Dâvûd, Vitir, 2; Nesâî, Kıyamu’l-leyl, 40) buyurmuş, gecenin son namazının, tek sayılı rekâtlarla (vitr) olmasını tavsiye ve teşvik etmiştir (Müslim, Salâtü’l-müsâfirîn, 148).

Vitir namazının Hz. Peygamberin (s.a.s.) sünnetiyle sabit olduğu konusunda fıkhî mezhepler ortasında ihtilaf olmamasına karşın; kararı, rekât sayısı, kılınma hali ve kunût dualarıyla ilgili birtakım görüş ayrılıkları vardır. Bu ayrılıkların temel sebebi, mevzuyla ilgili rivayetlerin farklı yorumlanmasından kaynaklanmaktadır. Hanefî mezhebine nazaran vitir namazı, Hz. Peygamber daima kıldığı ve zannî olmakla birlikte kesin sözler taşıyan bir kanıtla emredildiği için “vacip” kabul edilmiştir (Kâsânî, Bedâî’, I, 270; İbn Nüceym, el-Bahr, II, 40). Başka mezheplere nazaran ise vitir, “sünnet” namazlardandır (İbn Kudâme, el-Muğnî, II, 591-595).