Müminun Müddeti, 118 (yüzonsekiz) âyet olup Mekke’de nâzil olmuştur. Bilhassa birinci âyetlerinde kurtuluşa eren müminlerin ibadetlerinden, ahlâki yaşayışlarından ve nâil olacakları uhrevî nimetlerden bahsedildiği için müddet “el-Mü’minûn” ismini almıştır.Abdullah b. Abbas’tan rivayet edilen bir hadiste Hz. Peygamber (s. a.), bu âyetlerin inzâlini müteakip, “Bana on âyet indi ki, durumu bunlara uyan cennete gidecektir” buyurdu ve bu müddetin birinci on âyetini okudu. İşte Müminun Mühleti Okunuşu – Müminun Müddeti Meali, Arapça Yazılışı, Türkçe Manası ve Diyanet Tefsiri.

1.Kad eflehal mü’minun

2.Ellezıne hüm fı salatihim haşiun

3.Vellezıne hüm anil lağvi mu’ridun

4.Vellezıne hüm liz zekati faılun

5.Vellezıne hüm li fürucihim hafizun

6.İlla ala ezvacihim konut ma meleket eymanühüm fe innehüm ğayru melumın

7.Fe menibteğa verae zalike fe ülaike hümül adun

8.Vellezıne hüm li emanatihim ve ahdihim raun

9.Vellezıne hüm ala salevatihim yühafizun

10.Ülaike hümül varisun

11.Ellezıne yerisunel firdevs hüm fıha halidun

12.Ve le kad halaknel insane min sülaletim min tıyn

13.Sümme cealnahü nutfeten fı kararim mekın

14.Sümme halaknen nutfete alekaten fe halaknel alekate mudğaten fe halaknel mudğate ızamen fe kesevnel ızame lahmen sümme enşe’nahü halkan ahar fe tebarakellahü ahsenül halikıyn

15.Sümme inneküm ba’de zalike le meyyitun

16.Sümme inneküm yevmel kıyameti tüb’asun

17.Ve le kad halakna fevkaküm seb’a taraika ve ma künna anil halkı ğafilın

18.Ve enzelna mines semai maem bi mukadderatın fe eskennahü fil erdı ve inna ala zehabim bihı le kadirun

19.Fe enşe’na leküm bihı cennatim min nehıyliv ve a’nab leküm fıha fevakihü kesıratüv ve minha te’külun

20.Ve şeceraten tahrucü min turi seynae tembütü bid dühni ve sıbğil lil akilın

21.Ve inne leküm fil en’ami le ıbrah nüskıyküm mimma fı bütuniha ve leküm fıha menafiu kesıratüv ve minha te’külun

22.Ve aleyha ve alel fülki tuhmelun

23.Ve le kad erselna nuhan ila kavmihı fe kale ya kavmı’büdüllahe mal leküm min ilahin ğayruh e fe la tettekun

24.Fe kalel meleüllezıne keferu min kavmihı ma haza illa beşerum mislüküm yürıdü ey yetefeddale aleyküm ve lev şaellahü le enzele melaikeh ma semı’na bi haza fı abainel evvelın

25.İn hüve illa racülüm bihı cinnetün fe terabbesu bihı hatta hıyn

26.Kale rabbinsurnı bima kezzebun

27.Fe evhayna ileyhi enisnaıl fülke bi a’yünina ve vahyina fe iza cae emruna ve farat tennuru feslük fıha min küllin zevceynisneyni ve ehleke illa men sebeka aleyhil kavlü minhüm ve la tühatıbnı fillezıne zalemu innehüm muğrakun

28.Fe izesteveyte ente ve mem meake alel fülki fe kulil hamdü lillahillezı neccana minel kavmiz zalimın

29.Ve kur rabbi enzilnı münzelem mübarakev ve ente hayrul münzilın

30.İnne fı zalike le ayativ ve in künna le mübtelın

31.Sümme enşe’na mim ba’dihim karnen aharın

32.Fe erselna fıhim rasulem minhüm enı’büdüllahe ma leküm min ilahin ğayruh e fe la tettekun

33.Ve kalel meleü min kavmihillezıne keferu ve kezzebu bi likail ahırati ve etrafnahüm fil hayatid dünya ma haza illa beşerum mislüküm ye’külü mimma te’külune minhü ve yeşrabü mimma teşrabun

34.Ve lein eta’tüm beşeram misleküm inneküm izel lehasirun

35.E yeıdüküm enneküm iza mittüm ve küntüm türabev ve ızamen enneküm muhracun

36.Heyhate heyhate lima tuadun

37.İn hiye illa hayatüned dünya nemutü ve nahya ve ma nahnü bi meb’usın

38.İn hüve illa racülüniftera alellahi kezibev ve ma nahnü lehu bi mü’minın

39.Kale rabbinsurnı bima kezzebun

40.Kale amma kalılil le yusbihunne nadimın

41.Fe ehazethümüs sayhatü bil hakkı fe cealnahüm ğussa fe bu’del lil kavmiz zalimın

42.Sümme enşe’na mim ba’dihim kurunen aharın

43.Ma tesbiku min ümmetin eceleha ve ma yeste’hırun

44.Sümme erselna rusülena tetra küllema cae ümmeter rasulüha kezzebuhü fe etba’na ba’dahüm ba’dav ve cealnahüm ehadıs fe bu’del li kavmil la yü’minun

45.Sümme erselna musa ve ehahü harune bi ayatina ve sültanim mübın

46.İla fir’avne ve meleihı festekberu ve kanu kavmen alın

47.Fe kalu enü’minü li beşerayni mislina ve kavmühüma lena abidun

48.Fe kezzebuhüma fe kanu minel mühlekın

49.Ve le kad ateyna musel kitabe leallehüm yehtedun

50.Ve cealnebne meryeme ve ümmehu ayetev ve aveynahüma ila rabvetin zati karariv ve meıyn

51.Ya eyyüher rusülü külu minet tayyibati va’melu saliha innı bima ta’melune alım

52.Ve inne hazihı ümmetüküm ümmetev vahıdetev ve ene rabbüküm fettekun

53.Fetekkatau emrahüm beynehüm zübüra küllü hızbim bima ledeyhim ferihun

54.Fezerhüm fı ğamratihim hatta hıyn

55.E yahsebune ennema nümiddühüm bihı mim maliv ve benın

56.Nüsariu lehüm fil hayrat bel la yeş’urun

57.İnnellezıne hüm min haşyeti rabbihim müşfikun

58.Vellezıne hüm bi ayati rabbihim yü’minun

59.Vellezıne hüm bi rabbihim la yüşrikun

60.Vellezıne yü’tune ma atev ve kulubühüm veciletün ennehüm ila rabbihim raciun

61.Ülaike yüsariune fil hayrati ve hüm leha sabikun

62.Ve la nükellifü nefsen illa vüs’aha ve ledeyna kitabüy yentıku bil hakkı ve hüm la yuzlemun

63.Vel kulubühüm fı ğamratim min haza ve lehüm a’malüm min duni zalike hüm leha amilun

64.Hatta iza ehazna mütrafıhim bil azabi iza hüm yec’erun

65.La tec’erul yevme inneküm minna la tünsarun

66.Kad kanet ayatı tütla aleyküm fe küntüm ala a’kabiküm tenkisun

67.Müstekbirıne bihı samiran tehcürun

68.E fe lem yeddebberul kavle em caehüm ma lem ye’ti abaehümül evvelın

69.Em lem ya’rifu rasulehüm fe hüm lehu münkirun

70.Em yekulune bihı cinneh bel caehüm bil hakkı ve ekseruhüm lil hakkı karihun

71.Ve levittebeal hakku ehvaehüm le fesedetis semavatü vel erdu ve men fıhinn bel eteynahüm bi zekrihim fe hüm an zikrihim mu’ridun

72.Em tes’elühüm harcen fe haracü rabbike hayruv ve hüve hayrur razikıyn

73.Ve inneke le ted’uhüm ila sıratım müstekıym

74.Ve innellezıne la yü’minune bil ahırati anis sıratı lenakibun

75.Ve lev rahımnahüm ve keşefna ma bihim min durril leleccu fı tuğyanihim ya’mehun

76.Ve le kad ehaznahüm bil azabi fe mestekanu li rabbihim ve ma yetedarraun

77.Hatta iza fetahna aleyhim baben za azabin şedıdin iza hüm fıhi müblisun

78.Ve hüvellezı enşee lekümüs sem’a vel ebsara vel ef’ideh kalılem ma teşkürun

79.Ve hüvellezı zeraeküm fil erdı ve ileyhi tuhşerun

80.Ve hüvellezı yuhyı ve yümiytü ve lehuhtilafül leyli ven nehar e fe la ta’kılun

81.Bel kalu misle ma kalel evvelun

82.Kalu e iza mitna ve künna türabev ve ızamen e inna le meb’usun

83.Le kad vüıdna nahnü ve abaüna haza min kablü in haza illa esatıyrul evvelın

84.Kul li menil erdu ve men fıha in küntüm ta’lemun

85.Seyekulune lillah kul efela tezekkerun

86.Kul mer rabbüs semavatis seb’ı ve rabbul arşil azıym

87.Seyekulune lillah kul e fe la tettekun

88.Kul mem bi yedihı melekutü külli şey’iv ve hüve yuciru ve la yücaru aleyhi in küntüm ta’lemun

89.Seyekulune lillah kul fe enna tüsharu

90.Bel eteynüham bil hakkı ve innehüm le kazibun

91.Mettehazellahü miv velediv ve ma kane meahu min ilahin izel le zehebe küllü ilahüm bima haleka ve leala ba’duhüm ala ba’d sübhanellahi amma yasıfun

92.Alimil ğaybi veş şehadeti fe teala amma yüşrikun

93.Kur rabbi imma türiyennı ma yuadun

94.Rabbi fe la tec’alnı fil kavmiz zalimın

95.Ve inna ala en nüriyeke ma neıdühüm lekadirun

96.İdfa’ billetı hiye ahsenüs seyyieh nahnü a’lemü bi ma yasıfun

97.Ve kur rabbi euzü bike min hemezatiş şeyatıyn

98.Ve euzü bike rabbi ey yahdurun

99.Hatta iza cae ehadehümül mevtü kale rabbirciun

100.Leallı a’melü salihan fıma teraktü kella inneha kelimetün hüve kailüha ve miv veraihim berzehun ila yevmi yüb’asun

101.Fe iza nüfiha fis suri fe la ensabe beynehüm yevmeiziv ve la yetesaelun

102.Fe men sekulet mevazinühu fe ülaike hümül müflihun

103.Ve men haffet mevazınühu fe ülaikellezıne hasiru enfüsehüm fı cehenneme halidun

104.Telfehu vücuhehümün naru ve hüm fıha kalihun

105.E lem tekün ayatı tütla aleyküm fe küntüm biha tükezzibun

106.Kalu rabbena ğalebet aleyna şıkvetüna ve künna kavmen dallın

107.Rabbena ahricna minha fe in udna fe inna zalimun

108.Kalahşeu fıha ve la tükellimun

109.İnnehu kane ferıkum min ıbadı yekulune rabbena amenna fağfir lena varhamna ve ente hayrur rahımın

110.Fettehaz tümuhüm sıhriyyen hatta ensevküm zikrı ve küntüm minhüm tadhakun

111.İnnı cezeytühümül yevme bima saberu ennehüm hümül faizun

112.Kale kem lebistüm fil erdı adede sinın

113.Kalu lebisna yevmen mesken ba’da yevmin fes’elil addın

114.Kale vilayet lebistüm illa kalılel lev enneküm küntüm ta’lemun

115.E fe hasibtüm ennema halaknaküm abesev ve enneküm ileyna la türceun

116.Fe teallellahül melikül hakk la ilahe illa hu rabbül arşil kerım

117.Ve mey yed’u meallahi ilahen ahara la bürhane lehu bihı fe innema hısabühu ınde rabbih innehu la yüflihul kafirun

118.Ve kur rabbığfir verham ve ente hayrur rahımın

Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adıyla

1.Mü’minler sahiden kurtuluşa ermişlerdir.

2.Onlar ki, namazlarında derin hürmet içindedirler.

3.Onlar ki, yararsız işlerden ve boş kelamlardan yüz çevirirler.

4.Onlar ki, zekatı öderler.

5.Onlar ki, ırzlarını korurlar.

6.Ancak eşleri ve ellerinin altında bulunan cariyeleri bunun dışındadır. Onlarla bağlantılarından ötürü kınanmazlar.

7.Kim bunun ötesine geçmek isterse, işte onlar haddi aşanlardır.

8.Yine onlar ki, emanetlerine ve verdikleri kelamlara riâyet ederler.

9.Onlar ki, namazlarını kılmağa devam ederler.

10.İşte bunlar varis olanların ta kendileridir.

11.Onlar Firdevs cennetlerine varis olurlar. Onlar orada ebedî kalacaklardır.

12.Andolsun, biz insanı, çamurdan (süzülmüş) bir özden yarattık.

13.Sonra onu az bir su (meni) halinde sağlam bir karargaha (ana rahmine) yerleştirdik.

14.Sonra bu az suyu “alaka” haline getirdik. Alakayı da “mudga” 2yaptık. Bu “mudga”yı da kemiklere dönüştürdük ve bu kemiklere de et giydirdik. Nihayet onu farklı bir yaratık olarak ortaya çıkardık. Yaratanların en hoşu olan Allah’ın şânı ne yücedir!

15.Sonra (ey insanlar) siz bunun akabinde kesinlikle öleceksiniz.

16.Sonra yeniden kesinlikle siz, kıyamet gününde (tekrar) diriltileceksiniz.

17.Andolsun, biz sizin üzerinizde yedi yol yarattık.3 Biz yarattıklarımızdan habersiz değiliz.

18.Biz gökten muhakkak bir ölçüde su indirdik de (faydalanmanız için) onu yeryüzünde tuttuk. Bizim onu büsbütün gidermeye de kesinlikle gücümüz kâfi.

19.Onunla sizin için hurma bahçeleri ve üzüm bağları meydana getirdik. Bu bağ ve bahçelerde sizin için pek çok meyveler vardır ve siz onlardan yiyorsunuz.

20.Yine o su ile Sîna dağında biten bir ağaç (zeytin ağacı) yarattık ki hem yağ, hem de yiyenlere katık verir.

21.Hayvanlarda sizin için elbette bir ibret vardır. Onların içlerindeki sütten size içiririz. Onlarda sizin için daha birçok yararlar da vardır ve onlardan yersiniz de.

22.Onların üzerinde ve gemilerde taşınırsınız.

23.Andolsun biz, Nûh’u kendi kavmine peygamber olarak gönderdik de, “Ey kavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin ondan diğer hiçbir ilahınız yoktur. Allah’a karşı gelmekten hâlâ sakınmaz mısınız?” dedi.

24.Bunun üzerine kendi kavminden inkar eden ileri gelenler şöyle dediler: “Bu lakin sizin üzere bir beşerdir, size üstünlük taslamak istiyor. Şayet Allah dileseydi bir melek gönderirdi. Biz evvelki atalarımızdan bu türlü bir şey duymadık.”

25.”Bu, lakin cinnet getirmiş bir adamdır. O denli ise bir süre onu gözetleyiniz.”

26.(Nûh), “Rabbim! Beni yalanlamalarına karşı bana yardım et!” dedi.

27.Bunun üzerine Nûh’a, “Bizim nezaretimiz altında ve vahyimize nazaran o gemiyi yap” diye vahyettik. “Bizim buyruğumuz gelip de tandır kaynamaya başlayınca, (sular coşup taştığında Nûh’a) dedik ki: “Her cins canlıdan (erkekli dişili) birer çift, bir de kendileri aleyhinde daha evvel karar verilmiş olanlardan diğer aileni gemiye al ve zulmeden kimseler hakkında bana hiç yalvarma! Elbet onlar suda boğulacaklardır.”

28.Sen ve beraberindeki kimseler gemiye bindiğiniz vakit: “Bizi zalim kavmin elinden kurtaran Allah’a hamd olsun” de.

29.Yine de ki: “Ey Rabbim! Beni bereketli bir yere kondur. Sen konuk edenlerin en güzelisin.”

30.Şüphesiz bu olayda ibretler vardır. Biz hakikaten (kullarımızı) imtihan ederiz.

31.Sonra onların (Nûh kavminin) akabinde diğer bir jenerasyon yarattık.

32.Onlara, kendilerinden, “Allah’a kulluk edin, sizin O’ndan diğer hiçbir ilahınız yoktur, hâlâ O’na karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” diye öğüt veren bir peygamber gönderdik.

33.O peygamberin kavminden, Allah’ı inkar eden, ahireti yalanlayan ve bizim dünya hayatında kendilerine bol bol nimet verdiğimiz ileri gelenler şöyle dediler: “O da lakin sizin üzere bir insandır. Sizin yediğiniz şeylerden yiyor, içtiğiniz şeylerden içiyor.”

34.”Andolsun, kendiniz üzere bir beşere itaat ederseniz kesinlikle ziyana uğrarsınız.”

35.”O, öldüğünüz, toprak ve kemik haline geldiğiniz vakit sizin tekrar kesinlikle (diriltilip) çıkarılacağınızı mı vaad ediyor?”

36.”Halbuki bu size vaad olunan şey, ne kadar da uzak!”

37.”Hayat, bu dünya hayatından ibarettir. Ölürüz ve yaşarız. Biz tekrar diriltilecek değiliz.”

38.”Bu, Allah’a karşı palavra uyduran bir kimseden oburu değildir. Biz ona inanmayız.”

39.O peygamber, “Ey Rabbim! Yalanlamalarına karşı bana yardım et!” dedi.

40.Allah, “Yakın vakitte kesinlikle pişman olacaklardır!” dedi.

41.Derken onları o vahim ses kaçınılmaz olarak kıskıvrak yakalayıverdi de kendilerini çör-çöp yığını haline getirdik. Zalimler topluluğu Allah’ın rahmetinden uzak olsun!

42.Sonra bunların artlarından öbür jenerasyonlar yarattık.

43.Hiçbir ümmet, kendi ecelinin önüne geçemez, onu geciktiremez de.

44.Sonra art geriye peygamberlerimizi gönderdik. Her ümmete kendi peygamberi geldikçe onu yalanladılar. Biz de onları birbiri akabinde helak ettik ve onları birer ibretli öykü yaptık. Artık inanmayan bir kavim Allah’ın rahmetinden uzak olsun!

45, 46.Sonra Mûsâ ve kardeşi Hârûn’u mucizelerimizle ve apaçık bir kanıtla Firavun ve ileri gelenlerine peygamber olarak gönderdik de (onlar) büyüklük tasladılar ve kendilerini büyük görüp böbürlenen bir topluluk oldular.

47.Bu yüzden, “Kavimleri bize kul köle iken, bizim üzere iki beşere mı inanacağız” dediler.

48.Böylece ikisini de yalanladılar, bu yüzden de helak edilenlerden oldular.

49.Andolsun, hidayete ersinler diye Mûsâ’ya Kitabı (Tevrat’ı) verdik.

50.Meryem oğlu İsa’yı ve annesini büyük bir mucize kıldık ve her ikisini de oturmaya elverişli, akarsulu yüksek bir yere yerleştirdik.

51.Ey peygamberler! Pak şeylerden yiyiniz ve düzgün ameller işleyiniz. Doğrusu ben, sizin yaptığınız şeyleri büsbütün bilirim.

52.Şüphesiz bu (İslâm) tek bir din olarak sizin dininizdir. Ben de Rabbinizim. O denli ise bana karşı gelmekten sakının.

53.(İnsanlar ise, din) işlerini kendi ortalarında kesim parça ettiler. Her küme kendinde bulunan ile sevinmektedir.

54.Ey Muhammed! Sen onları bir vakte kadar, gaflet ve şaşkınlıklarıyla baş başa bırak!

55, 56.Kendilerine bol bol verdiğimiz mal ve evlatla onların yeterliliğine koştuğumuzu mu sanıyorlar? Hayır onlar farkına varmıyorlar!

57.Rablerinin azametinden korkup titreyenler,

58.Rablerinin âyetlerine inananlar,

59.Rablerine ortak koşmayanlar,

60.Rabblerine dönecekleri için verdiklerini kalpleri ürpererek verenler,

61.İşte bunlar hayır işlerine koşuşurlar ve o uğurda öne geçerler.

62.Biz hiçbir kimseye gücünün yettiğinden fazla yük yüklemeyiz. Katımızda hakkı söyleyen bir kitab vardır. Onlar zulme, haksızlığa uğratılmazlar.

63.Ancak kafirlerin kalbleri bu Kur’an’a karşı bir gaflet içindedir. Onların bundan öbür yapageldikleri birtakım (kötü) işleri de vardır.

64.Nihayet refah ve bolluk içinde olanlarını azapla kıskıvrak yakaladığımız vakit, bakmışsın ki feryat edip duruyorlar

65.Boşuna feryat edip durmayın bugün. Çünkü bizden yardım görmeyeceksiniz.

66, 67.Çünkü âyetlerim size okunurdu da siz buna karşı büyüklük taslayarak arkanızı döner geceleyin toplanıp hezeyanlar savururdunuz.

68.Onlar bu kelamı (Kur’an’ı) hiç düşünmediler mi? Yoksa kendilerine, evvelki atalarına gelmeyen bir şey mi geldi?

69.Ya da onlar şimdi kendi peygamberlerini tanımadılar da o yüzden mi onu inkar ediyorlar?

70.Yoksa “O cinnet getirmiş” mi diyorlar? Hayır o, onlara hakkı getirdi. Halbuki onların pek birçok haktan hoşlanmamaktadırlar.

71.Eğer hak onların dileklerine uysaydı gökler ile yer ve onlarda bulunanlar elbette bozulur giderdi. Hayır, biz onlara erdemlerini (Kur’an’ı) getirdik. Onlar ise bu gururlarından yüz çeviriyorlar.

72.Ey Muhammed! Yoksa sen onlardan bir vergi mi istiyorsun (da inanmıyorlar)? Rabbinin vergisi daha iyidir. O, rızık verenlerin en güzelidir.

73.Şüphesiz sen onları gerçek bir yola çağırıyorsun.

74.Fakat ahirete inanmayanlar, ısrarla bu yoldan çıkmaktadırlar.

75.Biz onlara merhamet edip başlarına gelen ziyanı giderseydik tekrar de azgınlıkları içinde bocalayıp kalırlardı.

76.Andolsun, biz onları azap ile kıskıvrak yakaladık da yeniden Rablerine boyun eğmediler ve ona yalvarıp yakarmadılar.

77.Sonunda onlara şiddetli bir azap kapısı açtığımızda bir de bakarsın onun içinde ümitsizliğe düşüvereceklerdir.

78.Halbuki O, sizin için kulakları, gözleri ve gönülleri yaratandır. Ne kadar az şükrediyorsunuz!

79.O, sizi yeryüzünde yaratıp türetendir. Yalnızca O’nun huzurunda toplanacaksınız.

80.O, diriltendir, öldürendir. Gece ile gündüzün birbirini takib etmesi de O’na aittir. Hâlâ aklınızı kullanmıyor musunuz?

81.Hayır onlar, evvelkilerin söyledikleri kelamlar üzere kelamlar ettiler.

82.Dediler ki: “Gerçekten biz, ölüp bir toprak ve kemik yığını haline geldikten sonra mı tekrar diriltileceğiz?”

83.Andolsun, biz de bizden evvel cetlerimiz da bununla tehdit edildik. Bu evvelkilerin uydurduğu masallardan öteki bir şey değildir.

84.De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Yer ve yerde bulunanlar kime aittir?”

85.Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise siz hiç düşünüp öğüt almaz mısınız?” de.

86.De ki: “Yedi kat göklerin Rabbi, büyük Arş’ın Rabbi kimdir?”

87..”Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise ona karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” de.

88.De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Her şeyin hükümranlığı elinde olan, kendisi koruyan, kendisine karşı korunulamaz olan kimdir?”

89.”Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise nasıl aldanıyorsunuz?” de.

90.Hayır, biz onlara gerçeği getirdik, ama onlar mutlaka yalancıdırlar.

91, 92.Allah hiçbir çocuk edinmemiştir. Onunla birlikte öteki hiçbir ilah yoktur. O denli olsaydı her ilah kendi yarattığını alır götürür ve kesinlikle birbirlerine üstün gelmeye çalışırlardı. Gaybı da, görülen âlemi de bilen Allah, onların yakıştırdığı nitelemelerden uzaktır. Onların koştukları ortaklardan çok uludur.

93, 94.De ki: “Ey Rabbim! Onlara yöneltilen tehditleri bana kesinlikle göstereceksen, beni o zalim milletin içinde bulundurma.”

95.Bizim onlara yönelttiğimiz tehditleri sana göstermeye elbette gücümüz kâfi.

96.Kötülüğü, en hoş olan şeyle uzaklaştır. Biz onların yakıştırmakta oldukları şeyleri daha yeterli biliriz.

97.De ki: “Ey Rabbim! Şeytanların vesveselerinden sana sığınırım.”

98.”Ey Rabbim! Onların benim yanımda bulunmalarından da sana sığınırım.”

99, 100.Nihayet onlardan birine vefat gelince, “Rabbim! Beni dünyaya geri gönderiniz ki, terk ettiğim dünyada salih bir amel yapayım” der. Hayır! Bu yalnızca onun söylediği (boş) bir kelamdan ibarettir. Onların gerisinde, tekrar dirilecekleri güne kadar (devam edecek, dönmelerine engel) bir perde (berzah) vardır.

101.Sûr’a üfürüldüğü vakit, (işte) o gün ne ortalarında soy-sop yakınlığı kalacak, ne de birbirlerini arayıp soracaklardır.

102.Artık kimin tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.

103.Kimlerin de tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini ziyana uğratanların ta kendileridir. Onlar cehennemde ebedi kalacaklardır.

104.Ateş yüzlerini yalar ve onlar orada sırıtır kalırlar.

105.Allah, “Âyetlerim size okunuyordu da siz onları yalanlıyordunuz, değil mi?” der.

106.Onlar da şöyle derler: “Ey Rabbimiz! Biz azgınlığımıza yenik düştük ve sapık bir toplum olduk.”

107.”Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar. Şayet (tekrar günaha) dönersek elbet kendimize zulmetmiş oluruz.”

108.Allah, “Aşağılık içinde kalın orada, artık benimle konuşmayın!” der.

109.Kullarımdan, “Ey Rabbimiz! Biz inandık, bizi bağışla, bize merhamet et, sen merhamet edenlerin en hayırlısısın” diyen bir küme var idi.

110.Siz ise onlarla alay ediyordunuz. O kadar ki onlar size beni anmayı unutturdu. Onlara daima gülüyordunuz.

111.Sabretmiş olmaları sebebiyle, bugün ben onları mükafatlandırdım. Elbet onlar muvaffakiyete erenlerin ta kendileridir.

112.Allah (inkarcılara) “Yeryüzünde kaç sene kaldınız?” diye sorar.

113.Onlar, “Bir gün, ya da bir günden daha az bir mühlet kaldık. Hesap tutanlara sor” derler.

114.Allah şöyle der: “Çok az bir vakit kaldınız. Keşke bunu (daha önce) bilmiş olsaydınız.”

115.”Sizi boşuna yarattığımızı ve bize tekrar döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?”

116.Gerçek hükümdar olan Allah büyüktür. Ondan öbür hiç ilah yoktur. O gururlu ve aziz arşın Rabbidir.

117.Kim, hakkında hiçbir kanıtı olmadığı halde Allah ile birlikte diğer bir ilaha taparsa, onun hesabı lakin Rabbi katındadır. Elbet kâfirler asla kurtuluşa eremezler.

118.De ki: “Rabbim! Bağışla, merhamet et. Zira sen merhamet edenlerin en hayırlısısın!”

Faziletli müddetlerden biri olan Müminun Mühleti Allah’a ve hikmetlerine inanan bireylerin üstün niteliklerini mevzu alır. İnsanın anne karnından başlayan serüvenini anlatan müddet başta HZ. Nuh olmak üzere kimi peygamberin başına gelen olayları da mevzu alır.

Birbirinden farklı ibret içeren olayları anlatan müddet Allah’a inanmayan şahısların başına gelen vahim durumlardan bahsediyor. Allah’a inanmayan, gücünü ve büyüklüğü kavrayamayanların başına gelenleri tek tek açıklayan Müminun Müddeti inanmayanların mevt sonrasında başına geleceklere de değiniyor. Hem ibadet hem de eğitim maksatlı kesinlikle okunması gereken mühlet şahısların inançlarını taze tutan mühletler ortasında yer alır. Bu sebeple faziletlerinden faydalanmak isteyenlerin ister Arapça ister Türkçe mealinden okumaları tavsiye edilir.

Hz.Ömer’in duası sonrasında Müminun Müddeti’nin birinci 10 ayeti indiği rivayet edildiği için bu mühletin fazileti için “kim bu ayetlerin gereğini yaparsa cennete girecektir” denilir. Bu sebeple kesinlikle bol bol okumalı, mealini anlamalı ve hayata uyarlamaya çalışılmalıdır. O nedenledir ki bireyler Müminun Mühleti Kur’an-ı Kerim’in kaçıncı sayfasında diye merak edebiliyor.

Eğer sizlerde direkt Kur’an’dan bu sureyi okumak istiyorsanız 341 ile 348.sayfa aralığına odaklanmalısınız. Toplamda 8 sayfadan oluşan ve 118 ayeti kapsayan Müminun Müddeti tıpkı vakitte Kur’an’ın 18.cüzünde yer alır.

Allah’a inanan, Müminun Suresi’ni okumayı ihmal etmeyen ve bilhassa de birinci 10 ayetini harfiyen uygulayan bireylere cennet vaat edildiği bu mühlet günlük ibadetler için vazgeçilmezlerdendir. Günün her saatinde dilediğiniz anda okuyabileceğiniz Müminun müddeti abdestsiz okunmaz. Keza başka mühletler üzere Kur’an’da yer aldığı için abdesti olmayan birinin Kur’an-ı Kerim okuması caiz değildir. Kişi ya abdest almalı ya da ezberden okumalıdır.

Fazileti ile dikkat çeken Müminun mühleti pek çok kişinin gündelik ibadetleri sonrasında okuduğu surelerdendir. Kur’an’da toplamda 8 sayfa kaplayan ve birden fazla kişinin de ezberlediği Müminun müddetinin namazda okunup okunmayacağına dair açık bir durum yoktur. Farz olmamakla birlikte dileyen şahıslar ibadetleri esnasında Müminun müddeti okuyabilirler. İbadetleriyle birlikte okumak istemeyenler namazını kıldıktan sonra ya da öncesinde de Müminun müddetini okuyabilir.