PKK’nın tasfiyesi ve meydan okumalar
Etnik ayrılıkçı terör başta olmak üzere, çok sol ve bir kült olan FETÖ üzere yapılar, her biri kendi içerisinde farklı yol ve metotlarla Türkiye’nin uğraş ettiği terör örgütleridir. Son periyotta DAEŞ ve ona karşı legal bir aktör olarak silahlandırılan YPG üzere ögeler da dikkate alındığında, Türkiye’nin bu alandaki gayretinin ne kadar çetin olduğu anlaşılacaktır.
Özellikle terör örgütü PKK ile, yakın tarihte güvenlik bürokrasisini aşan ve birtakım sosyolojik ve siyasi çıktıları da içerisine alan gayret usulleri gündeme gelmiş ve bu alanda kimi istismarlar kelam konusu olsa da önemli kazanımlar olmuştur. Son devirde “yeni bir tahlil süreci” mi tartışmalarına neden olan radikal açıklamalar, Türkiye’nin bu alandaki kapasitesini tekrar gündeme getirmiş ve mevzunun farklı boyutlarını müzakereye açmıştır.
PKK’nın silahlı hareketlerine başladığı 1980’ler ile bugünün bölgesel denklemi ortasında önemli farklar kelam konusu. Her şeyden evvel bugün ABD, Suriye iç savaşı nedeniyle müdahil olduğu bölgede, PKK’nın türevi olan bir yapıya şartsız dayanak vermekte ve bu dayanak bir teröristan inşa etme isteği formunda ilerlemektedir. Başka yandan İsrail yayılmacılığının bu derece sıcak bir hal aldığı bölge denkleminde, demografik hareketliliğin Türkiye’ye ne tıp maliyetler oluşturacağı gerçeği de var. Tüm bu denklem, Türkiye’nin farklı devirlerde arzulamasına karşın bütünüyle ortadan kaldıramadığı terör problemine yönelik yeni bir perspektifi icbar etmekte ve bu sorunun mutlak tahlili ismine radikal inisiyatifler gündeme gelmektedir.
Bahçeli’nin çıtayı epey üstte tuttuğu bu davetteki talebi, örgütün kendisini tasfiye ederek siyasal aktörlere alan açması ve bölgesel denklemde bir aparata dönüşen PKK’nın milletlerarası angajmanlardan arındırılması. Lakin bu türlü bir yerde, Türkiye’nin geleceği ile yeni gündemler kelam konusu edilecek ve müşterek kimlik etrafında yeni tartışmalar yapılabilecektir. Güvenlik tehdidini aşan ve bir beka sorunu haline gelen bu hususun, yalnızca Türkler için değil Kürtler için de birebir biçimde kabulü tahlil ismine kıymetli olacaktır.
TUSAŞ saldırısının çabucak akabinde Türk medyasının bahse yaklaşımı, profesyonel medya açısından umulmadık sahne ve içeriklere husus oldu. Olay yeri imajlarını anlık veren ana akım kanalların bile kurallara riayet etmediği bu olayda, rehinelerin varlığına dair imajların yayınlanması ise tam da terör örgütünün istediği bir durumdu.
Sosyal medyada imajları paylaşmak için neredeyse yarış halinde olan gazeteciler ise, güvenlik açısından önemli meselelere işaret eden bir performansa imza attılar. Mevzunun güvenlik bürokrasisi ile ilgili kısmı ise süreç idaresi ve kriz irtibatına dair önemli soru işaretleri uyandırmaktadır. Bilhassa kabineden isimlerin yer aldığı açıklamalardaki kimi tutarsızlıkların yanı sıra süreci bir kriz olarak ele alıp yönetme biçimi de kıymetli ölçüde problemli idi. Bu çeşit meydan okuma ve terör aksiyonlarına husus olma mümkünlüğü dikkate alındığında, TUSAŞ saldırısı, bütün paydaşlar açısından dersler çıkarılması gereken bir menfur hareket olarak tarihe geçti.