Siyonistlerle Anglosaksonlar ortasındaki yakınlığın ne derece tehlikeli bir boyut kazandığı Hollanda sokaklarında bir daha görüldü. Hollanda’nın Amsterdam kentinde meydana gelen hadiseler basınımıza yansıdığı için detaylara girmenin gereği yok. Ajax-Maccabi Tel Aviv maçı için Amsterdam’a gelen Siyonist taraftarlar maç öncesinde Filistinlilere yönelik saldırgan bir tavır takınıyor ve maç sırasında da İspanya’da sel felaketinde ölenlerin anısına saygısızlık gösteriyorlar. Filistinliler de hadiselerden ötürü kısa vakitte toparlanarak Siyonistlere karşılık vermek için sokağa dökülüyorlar. Birden fazla kimse Amsterdam sokaklarındaki çatışmaların, Siyonist taraftarların hadiseleri farklı bir boyuta taşımak istemesinden kaynaklandığını lisana getirdi. Onlara nazaran hadiselerde İsrail istihbaratı rol almıştı. Şayet bu doğruysa ABD ve İngiltere istihbaratının da orada olduğunu düşünebiliriz.

Bir futbol müsabakası münasebetiyle Amsterdam sokaklarında yaşanan hadiseler değerliydi lakin Avrupalı başkanların anlık yansıları de en az bunun kadar kıymetliydi. Önderler açıklama yarışına girdi ve Musevilerin İkinci Dünya Savaşı’ndan evvel yaşadığı pogrom olaylarına atıf yaptılar. Hollanda sokaklarında yaşananları tanımlarken pogrom kavramının bilhassa tercih edildiği anlaşılıyor. Hâlbuki Siyonistler İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra bilhassa Holokost üzerinde durmuşlar, Musevilerin savunma hakkını Alman saldırganlığı üzerine bina etmişlerdi. Böylece kurban oldukları tarafındaki algıyı daima canlı tutarak İsrail’in Anglosakson kolonisi olma özelliğini görünmez kılmışlardı. Şayet 7 Ekim olmasaydı Filistinlilerin varlığına yönelik ilgi giderek azalacak, İngiltere ve ABD’nin Doğu Akdeniz’deki jeopolitik kazanımı sorgulanmayacaktı. Ancak Filistinliler her şeyi göze alarak Filistin’i terk etmeyeceklerini gösterdiklerinde büyü bozuldu. Katı olan buharlaştı. Elbette bu sefer kurallar çok değişmişti. Filistinliler topraklarını terk etmedikçe soykırımın şiddeti bütün insanlığı irkiltecek boyutlara ulaştı. Filistin direnişinin pogrom ve Holokost ile yakından uzaktan ilgisi yoktu. Anglosaksonlar ve Siyonistler Doğu Akdeniz’de kolonyalist yayılmacılık siyaseti güdüyor ve önlerine çıkanları yok ediyorlardı. Bunun anlaşılması çok değerliydi. Nihayetinde son bir yılda Siyonist propaganda tesirini kaybetmiş, bütün dünyada Filistin davasına farklı bir yerden bakılmaya başlanmıştı.

Mevcut Avrupalı başkanların inandırıcılıklarını kaybettikleri zati biliniyordu. Onlar Ukrayna Savaşı’nda İngiltere ve ABD’nin yönlendirmesine nazaran hareket ederek yalnızca Anglosaksonların menfaatine değer verdiklerini göstermişlerdi. Özelikle Fransızlar, Almanlar, Hollandalılar, İtalyanlar adeta birbiriyle yarışa girmişti. Bu sefer de Siyonistlerin tesiriyle İngiltere ve ABD siyaseti doğrultusunda hareket ederek pogrom kavramını kullandılar. Pogrom bir kümenin öbür bir kümeye yönelik etnik, dinî yahut siyasî nedenlerle kıyım gayeli saldırganlığını tanımlayan bir kavram. Geçmişte Avrupa ülkelerinin bir kısmında Musevilere yönelik kitlesel hareketleri tanımlamak için kullanılmış. Bu da Holokost’un ortadan kaldırıldığını gösteriyor. Avrupalı önderler 7 Ekim’den sonra Siyonistlerin Filistinlilere yönelik soykırımına dayanak verdi. Bu dayanağın her ne suretle olursa olsun devam edeceği anlaşılıyor. Siyonistler, İspanya’da sel felaketinde hayatını yitirenlerin anısına saygısızlık gösterse de mevcut Avrupalı başkanlar pogrom demeyi tercih etti.

Siyonizm kolonyal bir ideoloji olarak Anglosaksonların yapıtı. Bu ideoloji hem İngiltere ve ABD’de muhakkak mezhepler üzerinden Hıristiyanlar ortasında hem de Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra İngiltere’nin himayesinde (manda yönetiminde) İsrail’in kurulmasına giden yol açılınca Museviler ortasında süratle yayıldı. Bunun en kıymetli sonuçlarından biri Filistin’deki kolonyal yayılmacılığın teopolitik bir sıkıntı olarak görülmesidir. Müslümanlar da Filistin davasına uzunca bir devir teopolitik bir problem olarak baktı. Farklı bir biçimde İngiltere ve ABD’nin Doğu Akdeniz’de nüfuz alanı genişliyor ve sağlam temeller üzerine oturtuluyor lakin kitleler dinleri tartışıyordu. Filistinliler topraklarını sattı lafının dolanıma sokulması da kolonyal yayılmacılığın propaganda gücünden kaynaklandı. Çok istikametli atak karşısında Filistinlilerin varlık gösteremeyeceği düşünülmüştü. Direniş neredeyse imkânsızdı. Bunun için Filistinlilerin uğraşı de teopolitik çerçevede izah edildi. Hâlbuki Filistinliler Anglosakson yayılmacılığı karşısında durmuşlar ve Filistin’i jenerasyonlardan kuşaklara aktarılan bir davaya dönüştürmüşlerdir.

Siyonizm karşısında Filistin davasının daha da güçleneceği çok açıktır.