Aslında hiçbir şey. Zira ne derler bilirsiniz: “En yeterli Amerika hiç olmayandır. Cehennemin tabanında olan ise, en âlâ Amerika’nın da güzelidir.”

Bizim eski çok romantik Marksist-lerimizle çok romantik İslamcılarımızın tersine, son 100 yılda dünyayı bugünkü haline getiren üç emperyalist merkezin daima ABD, Rusya ve İngiltere olduğunu düşünegeldim. Son 30 yılın yeni emperyalist merkezleri ise Çin ve İran malum. Ben bu beş ülkeyi rastgele bir münasebetle birbirinden ayırıp da “zalimler ortasında kategorik bir ayrım” yapası olan biri değilim. Hepsinin de yıkılıp gittiğini görmek en büyük ve değişmez hayalim. “İsrail’e ne diyorsun?” derseniz, o pislik yuvasının ömrü esasen kısa, pek kısa olur inşallah.

Dolayısıyla Trump’ın seçilmesi üzerinden “şimdi ne olacak?” diye tahlil kasmaya pek iştahım yok. ABD, bildiğimiz emperyalizmine “Trumpvari” sistemlerle devam edecek. Buna dair gram kuşkum yok. Emperyalizmin Mısır, Suud, BAE kuklalarının el bastığı o kutsal küre üzerinden ilerlemesi ile ilerlememesi ortasında bir fark oldu mu da artık ikinci Trump periyodunda bir fark bekleyeyim?

Fakat şunlar var doğal şöylece konuşmamız gereken. Tam bir tüccar olan ve ajandasını apaçık yürütmeyi pek seven “sarı saçlım mavi gözlüm” hem Ukrayna’yı yalnız bırakarak Avrupa Birliği’ne sağlam bir gol atabilir hem de Gazze’de ateşkes sağlayıp “İsrail’in başşehri Kudüs’tür” konseptine geri dönebilir. “Gazze’deki en berbat ateşkes en düzgün savaştan yeğ midir?” diye sual edecek olursanız “onu ben değil, Hamas bilir” diyeceğim size. Zira nitekim yalnızca Hamas karar verebilir buna. Zira malumunuzdur, Trump’ın seçilmesi İsrail televizyonlarında şampanya patlatılarak kutlandı. Gazze ve ateşkes beklentilerimizde agâh olsak âlâ olur yani. Kulağımız ABD ya da İsrail’de değil daima Hamas’ta olmalı ateşkes konusunda. Dünyanın özgür bireyleri ne derse o.

Dün el-Cezire’nin eski yöneticilerinden birinin “Trump’ın seçilmesi Ankara’nın işine gelir. Suriye’nin kuzeyi konusunda Ankara’nın eli çok rahatlar” minvalinde bir yorumuna denk geldim. Evet, bu bu türlü olabilir. Trump, Suriye konusunda Rusya ile pek çok problemin dâhil olduğu bir paket uzlaşmaya gidebilir. Bu uzlaşmanın doğal sonucu da PKK’nın her zamanki mayın eşekliği konumunda kalması ve Amerika ile Rusya tarafından bir kere daha satılması olabilir. Bu durumda Türkiye’nin eli armut toplamaz elbette. İşin aslı, bunun böylelikle gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini İsrail’in PKK’nın gerisinde ne oranda duracağı belirler büyük oranda. Yani Suriye’nin kuzeyinde işler istediğimiz üzere ilerleyebilir lakin bu ilerleyiş en azından yakın vadede bizim uhdemizde ve inisiyatifimizle değil, birtakım gelişmelere bağlı olarak gerçekleşebilir. Yani demem o ki Trump, Putin ile “gevşek bir iki kutuplu dünya” formülünü arayabilir. Trump, direkt Türkiye’ye “al Suriye’de istediğini, Mısır üzerinden alayım Libya’da istediğimi” bile diyebilir. Kâfi ki tüccar başına yatsın bu alışveriş. Der natürel de Türkiye buna razı olur mu, o da farklı bahis.

Velhasıl, Trump’ın ABD dışındaki yol haritası, ABD emperyalizmini hiç istifini bozmadan ve yalnızca formül değişikliği ile ilerletmek olacaktır. Bundan hiç kuşkum yok.

Gelelim Trump’tan “lan yapsa ne âlâ olur” biçiminde özetleyebileceğim ABD içi beklentilerime. Trump Amerika’sında LGBT ideolojisi yüzde yirmi, yüzde on, yüzde beş bile güç kaybetse çok büyük bir memnuniyet duyarım bundan. Dünyanın sonunu getirmekten öbür bir halta yaramayacak olan LGBT ideolojisi ile insanlığın topyekûn gayret etmesinin kaçınılmaz bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum. Trump’ın burada bu uğraşa vereceği en küçük dayanak bile oldukça değerli olur. Ki seçimde LGBT ideolojisinin bütünüyle Trump tersi bir aks oluşturması “intikamcı kişilik” Trump’ın harekete geçeceğine dair inancımızı canlı tutmamıza fayda.

Biliyorsunuz, LGBT ideolojisiyle son derece ilişkili olan o büyük skandalın isimlerini, yani Puff Diddy’nin meşhur partilerine katılıp reşit olmayan çocuklara tecavüz eden ünlülerin tamamını faş edeceğini söylemişti Trump. Bunu yaparsa LGBT ideolojisi “tam 12’den” bir isabet alacaktır. Umarım, bu kişiselleştirdiği intikamını acilen alır da bir sefer daha LGBT ideolojisinin ne kadar pislik bir ideoloji olduğu ortaya çıkar.

Başa döneyim. Amerika yıkılına kadar onunla çaba etmeye devam etmek, insanın boynuna görevdir. Ona kuşku yok. Kuşku olmayan bir diğer bir konu da “aptal cumhuriyetçi” Trump’ın, “aptal demokrat” Harris’e göre diğer, farklı hususiyetleri olduğu gerçeğidir. Bu tüccar siyasetçi, dünyayı hop oturup hop kaldıracak performansı ve türlü aptallıklarıyla gündemimizi işgal edecek, akabinde Amerikan dişlisi yoluna devam edeceği bir öteki aptal bulacaktır. Olduğu olacağı budur.

Konyalıların dediği üzere diyelim: “Çok da şiiitmemek” lazım gelir.