Kafası basan bir tane kulüp başkanı yok mu?
Son periyottaki sanat dünyası tartışmalarına baktım. Futbol kulüplerindeki tansiyonları takip ettim.
Sonra Şampiyonlar Ligi final maçı çıktı karşıma. Hem final maçında hem lig boyunca en pahalı oyuncuların Fransa’daki Afrika kökenli oyuncular olduğunu gördüm. Dur dedim Fransa’nın çok dinlenen şarkıcılarına bir bakayım. Araştırdım Afrikalılar en üstte geldi.
Demek Fransızların hakikat yaptığı işler var, kendi doğruları hududunda. Türkiye için manası olabilecek…
Ancak o vakit anladım elimizde 200 bin tane sıfır kilometre futbol taraftarı olduğunu. Bu 200 bini de geçtim, 10 milyon küresel taraftarın boşta durduğunu.
Bir tane kulüp başkanı elinden tutup bir Suriyeli çocuğu ekibe katamıyor mu, 200 bini vatandaş olmuş 10 milyon taraftarı peşinden sürüklesin…
Memleketteki o kadar Suriyeliden bir tane de mi gol atacak çocuk çıkmıyor?
Bırak futbolu bir yayınevi sahibi yok mu, tiktok takipçi sayısına nazaran kitap basmayı bir kerelik bir kenara bırakıp Suriyeli bir öykücüyü veyahut romancıyı bize tanıtsın. O kadar Suriyeliden hiçbiri mi kendisini ifade edemiyor?
Bir Suriyeliler dergisi yahut sayısı yapmak edebiyat dergilerimiz/dergiciliğimiz için çok mu güç? Onca Suriyeliden hiçbiri mi şiirden anlamıyor?
Bir dizide Suriyeli bir aktör veya aktris oynayacak kadar rol kabiliyeti sergileyemiyor mu?
Onca kepazenin ve kepazeliğin içinde gönlümüze biraz güzellik verecek Suriyeli bir müzikçi da mı yok?
Siyasete katılabilecek hiç Suriye asıllı Türk vatandaşı yok mu Allah aşkına? Partiler entegrasyona dair ne yapıyor?
Her önüne gelenin toplumsal medya kanalı açtığı Türkiye’de bir tane Suriyeli yok mu, gazetecilik hüneri gösterecek? Her yerde benzeri durumdakileri odağına alan gazeteci var da Suriyelilerin sıkıntılarıyla ilgilenip lisana getirecek bir tane Türk gazeteci de mi yok?
Türkiye büyük uğraş ortaya koydu Suriyeliler için kabul. Ama entegrasyon için hangi çaba ortaya kondu?
Suriyelilere ticaretten diğer hangi saha açıldı?
Bizim millet ticareti biz yapmayalım da kim yaparsa yapsın, demekten hiç öte gidemiyor.
Ticaret ve atölye tezgahlarından diğer Suriyelilere hangi alanları gereğince açtık?
Entegrasyon için bunlar kâfi değildir. Kültürel, sportif ve entelektüel entegrasyon gelene kadar gerçek ekonomik entegrasyon ötelenir.
Bu gidişle bugünün emekçi Suriyelisinin esnaf Suriyelisinin çocukları yetiştiğinde entegrasyon anca şekillenmeye başlar. Onlarla da tam olgunlaşmaz tahminen onların çocuğuyla olur.
Aslında tartışmamın özü bir yerde daima gündemde olan kültürel hegemonyaya dayanıyor. O hegemonya buralarda devreye giriyor. Duvarlar örüp dışlıyor.
Yerli ulusal hisleri olan birine müzik okutmuyorlarsa Suriyeliye de okutmazlar.
Yerli ulusal hisleri olan biri bir sinemada rol kapamıyorsa Suriyeli de kapamaz.
Yerli ulusal hisleri olan birinin şiiri okunmuyorsa Suriyelilerinki de okunmaz.
Ya da tam tersi… Nasıl söz edilirse edilsin tıpkı yere çıkıyor.
Türkleri entegre edemedik ki Suriyelileri edelim, başkalarını edelim.
Kültürel entegrasyonumuzun daima batıya gerçek çalışması da bundan.
Hangi Özbek muharriri Türkçeye çevirdik?
Hangi Afrikalı romancıyı tanıyoruz?
Bunlar, Suriyeliler, başkaları Türklerin Batıcı kültürel hegemonyayı yıkarken gereksinim duyduğu kaynak. Onlara bir de bu gözle bakalım.
Bizi Suriye ile bağlayan çok fazla bedel var. Bizi Gürcistan’la bağlayan, Ermenistan’la bağlayan, Irak’la bağlayan, Kırım’la, İran’la, Bulgar’la, Yemen’le bağlayan çok fazla paha var. Bu pahalar diriltilirse aslında çökmüş batı varoşu hegemonya tarumar olacak.
Bir tarumar olsun hele o hegemonyanın modülü olmak durumunda olanlar dahil; gerçek sanatkarlar, gerçek edebiyatçılar o gün kendini daha uygun söz edebilecek.
Dil sıkıntımızın kaledârı bir hocamızdan işitmiştim. Olay kendisine nakledilmiş. Gençken yazdığı bir şiiri bir mecmuada neşredilmiş. İsmini herkesin bildiği bir şaire, efendim bakınız şu şiire diye önüne koymuşlar.
Okumuş. Bu şair sözlerin hakkını veriyor, demiş. Beğenisini tabir etmiş. Kimdir, diye de sormuş. Bunun üzerine ilahiyatta talebe, demişler. Kaldırmış, atmış mecmua yaprağını.
İşte bu türlü. Bir bayram yazısı kabilinden bölgesel gücü artık teyit edilen yeni ve canlı Türkiye’ye iç ve etraf ögelerin entegrasyonuna dair his ve fikirlerimi paylaşmak istedim bugün sizlerle.
Bunlar ekonomik manası olan problemler. İdraki nasip olsun.
Hayırlı bayramlar.
