İsrail’in varoluş ömrü bitti. İki yıl içinde olağanüstü şeylere tanık olabiliriz. Tarih intikamı ile döner. ABD ve Avrupa’nın artık İsrail’e ihtiyaca kalmadı. O düzen çoktan yıkıldı. Şimdi harita konuşma zamanı.

Bir evvelki yazımda, “İsrail’in çöküşü başlatılmalı” demiştim. Aslında başlatıldı da. AB ülkeleri ve İngiltere, İsrail’i kalbinden vuran kararlar aldı. Muhtemelen bütün dünya “Neler oluyor” sorusunu sormuştur. Pekala, yalnızca bir gün içinde yaşanan bu gelişmeler neydi?

İspanya, “İsrail soykırımcı, soykırımcı bir ülke ile iş yapmayız” dedi. Silah satışını büsbütün yasaklayan kanun çıkardı.

“İsrail’in durması için gereken her şeyi yapacağız” diyen İngiltere, İsrail’in Londra Büyükelçisi’ni çağırıp uyardı. Bütün ticari bağlarını askıya aldı. İngiltere, Gazze katliamı sırasında İsrail’e ABD’den sonra en büyük askeri sevkiyatı yapan ülke. Bu gelişmeden sonra bilinmeyen takviye devam edecek mi, elbette dikkatle izlenecek.

Fransa, İsrail-AB paydaşlık görüşmelerinin askıya alınmasını istedi. Macron günlerdir Gazze katliamıyla ilgili ezber bozucu açıklamalar yapıyor. “İsrail durdurulmalı” temasını işliyor. Bu ortada Norveç, İsveç, Hollanda ekonomik yaptırım daveti yaptı. İsrailli bakanlara yaptırım istedi.

Bütün bunlar ve dahası yalnızca bir günde gerçekleşti. Tarihte birinci kere bu türlü bir şey oluyor. İsrail’in gerisindeki Avrupa gücü dağılıyor. ABD gücü azalıyor. İsrail etrafları, “Tamamen yalnızlaştık, bir tsunami geliyor” açıklamaları yapıyor.

Peki Avrupa neden bunu yaptı? AB uzun vakit sonra birinci defa bir güç olarak kendini öne çıkarmaya çalışıyor. Yeni global güç matematiğinde harikulâde mevzi kaybetti. ABD, Rusya, Çin ve Türkiye’nin öne çıkması, AB’nin bir cüceye dönüşmesi, Avrupa uluslarını endişelendirdi.

Üstelik “İsrail’i savunma”nın kendi alanlarını nasıl daralttığını, yükselen güçlerle bağlarını nasıl tükettiğini gördü.

Avrupa başkanları ve yönetici seçkinleri, İsrail’in soykırımına ortak oldular, tarihe o denli geçtiler. Netanyahu hepsini, ferdî çıkarları için bir silah olarak kullandı. Hem de aşağılayıcı biçimde.

Trump, Netanyahu’ya ara koyarak, Biden periyodu günahlardan kendini muhafazaya çalışırken, Avrupa’nın bu kadar kör bir hamasetle İsrail’in gerisine dizilmesi, aslında anlaşılır bir durum değildi. Muhtemelen Trump üzere onlar da İsrail’in kendilerini sıkıştırdığı o dar alandan kurtulma hesapları yapıyor.

Şimdilik “Netanyahu’nun kellesini alma” formülü hem ABD hem Avrupa tarafından bir tahlil olarak pazarlanıyor. Ancak bu mümkün olmayacak, yetmeyecek. ABD ve Avrupa’nın sorunu Netanyahu’dan çok daha büyük. O da “İsrail sorunu”dur!

İsrail’i destekledikleri sürece bu coğrafyada güç ve mevzi kaybedecekler. Kuzey Afrika’dan Endonezya’ya kadar yeryüzünün ekseninde aktiflikleri dramatik biçimde düşecek. Bence bunun farkındalar. Hasebiyle ezber bozucu tutumları Netanyahu’nun siyasi vefatı ile bitmeyecek. Bunu görecekler, bu gerçeğe nazaran hareket etmek zorunda kalacaklar.

Şu anki kanıları, okumaları büsbütün 20. yüzyılın güç matematiğine nazaran algılayanlar yeni durumu anlamakta zonlanıyor. Artık Ortadoğu’da, Afrika’da, Güney Asya’da 20. yüzyıl kuralları yok. Güç, bütün bu nesilde birikiyor.

Ülkelerin seçenekleri çok fazla. Yeni adresler, yeni sermayeler, yeni teknolojiler, yeni güçler için paydaşlık yapacakları ülkeler var. ABD ve Avrupa’nın yüz yıl boyunca rehin aldığı bu jenerasyon, kendi yolunu çizmek için çok hareketli hakikat yolda.

Hâlâ İsrail ajandasına bağlı kalırlarsa, Avrupa küçülmeye ve kendi kıtasına hapsolmaya, ABD daralmaya ve bölgeselleşmeye devam edecek. Çin’in fevkalâde yükselişi bile tek başına bu iki güç blokunu korkuturken, Türkiye üzere bölge ülkelerinin yeni güç havzalarına dönmesi oyunun kurallarını büsbütün değiştirecek ve değiştiriyor.

ABD ve Avrupa İsrail’den kurtulmak zorunda. 21. yüzyılda bunu yapamazlarsa intihar ederler. İsrail çok sağının elinde oyuncak olurlar.

Batılı yönetici seçkinler bu ısrarlarını sürdürürse, çok kısa müddette iktidar alanlarını büsbütün kaybedecek. Bilhassa Avrupa’da kitleler bunu sorgulamaya çoktan başladı. Bunun içeride iktidar, dışarıda jeopolitik sonuçlarını kaldıramayacaklar.

ABD Çin’i dizginlemeye çalışırken, Avrupa Rusya tehdidi ile yüzleşirken, iki blok da kendi güvenlik ve geleceklerine odaklanmışken, hücumdan savunmaya geçmişken, kendilerini İsrail için intihara sürükleme üzere bir akıl tutulması yaşamazlar. Bunu yaparlarsa biterler. Yeni devirde artık bu türlü lüksleri yok.

Sömürgeciliğin başladığı devirden bu yana beş yüz yıldır devam eden Batı üstünlüğü zati bitti. Bir daha globalleşme, global sistemi formatlama güçleri olmayacak. Tam da bu türlü bir devirde, ellerinde kalanları da İsrail için feda ederlerse dünyayı büsbütün kaybedecekler.

İsrail Soğuk Savaş devrinin, İkinci Dünya Savaşı sonrası sisteminin, güç matematiğinin eseridir. Batı’nın coğrafyamızdaki çıkar ve kazanımlarını korumak için bir garnizon devlet olarak kurulmuştur. Bir nükleer silah üzere kullanılmıştır.

O günden bu yana İsrail için bütün coğrafya kan gölüne dönüştürüldü. Bütün savaşlar ve yıkımlar bu garnizonu ayakta tutmak için planlandı ve yapıldı.

Ama artık o sistem yok ve olmayacak. Güç haritası o denli değişti ki, ABD’nin de Avrupa’nın da İsrail’e gereksinimi kalmadı. Dünyayı artık onlar yönetmiyor.

Bu saatten sonra İsrail varlığı ve ona verecekleri takviye ABD ve Avrupa için tehlike manası taşıyor. Batılı önderler ve yöneticiler bunu tam manasıyla ne vakit kavrayacak bilmiyoruz lakin mutlak yüzleşecekleri gerçek bu. Evvelki günkü gelişmelerin, yalnızca Gazze ve insani sebeplerle olmadığını buradan görebiliriz.

İsrail artık Batı için yüktür. Bugüne kadar kullandıkları o silah, artık kendilerini vuracak bir tehlike halini almıştır. İsrail’in ABD ve Avrupa’ya saldırmasını kastetmiyoruz. Onu “taşıdıkları” sürece bu kendilerine dönecek bir silah fonksiyonu görecektir.

Tabii, tam da böylesine kritik vakitlerde İsrail’in Batı’ya yönelecek intihar ve terör akınlarını daima bir ihtimal olarak not etmekte yarar var. Yalnızca Batı’yı değil, dünyayı sarsacak çılgınlıklara girişebilir, bu türlü bir gözü dönmüşlüğü daima barındırır.

Ancak İsrail’in varoluş ömrü bitmiştir ve bu, yüzyılımızın gerçeğidir. Yeni güç haritasında, denklemlerinde yeri olmayacaktır. Coğrafya haritasında yeri olmayacaktır. Çöküşü başlatılacak lakin dünyanın düzgünlüğü için bu çöküşün zamanlaması erkene alınmalıdır.

Batı’nın da Doğu’nun da coğrafyanın da Türkiye’nin de güç planlamalarında “İsrail riski” artık tolere edilmeyecektir. Devlet ehliyeti bile olmayan bu yapının er ya da geç terör yapılanması muamelesi göreceğini söyleyebiliriz.

Önümüzdeki iki yıl içinde bölgemizde harikulâde gelişmeler bekliyoruz. Bilakis harita değişiklikleri bekliyoruz. Kimi güçlerin sahneden çekilmesini, iştiraklere dayanan yeni güç yapılanmalarının öne çıkmasını bekliyoruz.

Tarihin intikamını izleyeceğiz. Coğrafyanın argümanını izleyeceğiz. Hepsinin kendi havzasına, doğal akışına yönelmesini izleyeceğiz. Herkesin yüz yıllık ezberi bozulacak. İsrail varlığının nasıl çözüldüğünü göreceğiz.

Biz Türkiye’ye bakalım. İçerideki saçmalıkları zihnimizden boşaltıp bin yıllık coğrafya tarihine eklenecek yeni halkalara, başlangıca bakalım. Artık geri dönülmez noktaya ulaşan yeni güç inşasının kimlerin haritasını değiştirdiğini, kimlerin aklını aldığını göreceğiz.

21. yüzyıl boyunca bunun geri dönüşü olmayacak.