Naci Bostancı medenileri tercih etti
“Yahudilik ve Masonluk” isimli kitap daha yayımlandığı günlerde kuşku uyandırmıştı. Bunu daha evvel birkaç kez bu köşede söz ettim. Kitap, birçok sefer basıldı ve binlerce şahsa ulaştı. Harun Yahya müstear ismiyle yayımlanan kitapta irkiltici fotoğraflar beşerde dehşet uyandırıyor ve afakî düşmanlara tanrısal bir güç izafe ediliyordu. Kitabı okuyanlar ne bu düşmanların ideolojisi hakkında fikir sahibi oluyor ne de kim olduklarına dair sorulara karşılık bulabiliyordu. Üstelik afakî düşmanlara tanrısal bir güç izafe edildiği için sıradan insanlara yapacak bir şey kalmıyordu. Buna rağmen kitabın isminden hareketle Türkiye’de makul bir kısma Musevilere karşı düşmanlık sayılabilecek bir his kalıyordu. Bundan ötürü İsrail’in kolonyalist ve emperyalist yayılmacılığı Yahudi düşmanlığı ve Masonluk aksiliği parantezine sıkıştırıldı. Bu atmosferde birçok kimse ne vakit İsrail’in soykırım, etnik paklık, sürgün, abluka üzere kabahatleri gündeme gelse Yahudi düşmanı olmadığını söz ederek kelama başlıyordu. Ortada bir kısır döngü vardı ve bunu kırması gerekenler de sıkıntıyı anlamaktan uzaktı.
7 Ekim 2023’ten sonra Filistin sıkıntısı son bir evreye geldi. Filistinliler ve Filistin taraftarları epeyce “ilerici” bir tavır sergileyerek ideolojik iletileriyle bütün dünyada yankı uyandırmaya başladı. Siyonizm ve İsrail 19. yüzyılın ırkçı ideolojilerden doğmuştu. İsrail, yıllardır apartheid rejimi altında insanları rengine ve inancına nazaran ayrıma tabi tutarken Filistinliler emperyalist ve kolonyalist bir rejime teslim olmayacağını haykırdı. Bu küçücük alanda on dokuz ay geçti ve Filistinliler emperyalist Avrupa devletleri ve ABD’nin açıkça desteklediği Siyonizm’e karşı bütün dünya ismine savaştı. Artık herkes bu “tanrısal güçlere” dokunabileceğini biliyor.
On dokuz ayda Filistin direnişinin bildirileri bütün dünyaya yayıldı. Siyonistler her ne kadar holokost ve pogrom propagandası ile antisemitizm korkusunu tekrar tekrar piyasaya sürse de Avrupa devletleri ve ABD dışında İsrail’in inandırıcılığı kalmadı. Ne yazık ki Türkiye’de Yahudi ilahiyatı gündemde olduğu için kolonyalizmin en temel kavramları dahi bilinmiyor. Bu sebeple geçmişte olduğu üzere fikir hayatımız Yahudilik ve masonluk etrafında tekrar şekillenmeye başladı. Makul çevreler ısrarla Yahudilik kavramını öne çıkararak din savaşı demeye başladı. Sorun ideolojik boyutlarıyla ele alınmadı. Bu sebeple Naci Bostancı’nın “X” hesabından yayımladığı bildiri da tıpkı çerçeveye yaslanabildi. İletisi değiştirmeden aktarıyorum: “Ses sanatkarı Linet’i beğenir ya da beğenmezseniz, ama İsrail zulmüne gösterilecek reaksiyonun adresi Linet’in konseri olamaz. Bu çeşit kastını aşan hareketlerin Filistinlilere yararı değil ziyanı var. Kaynağı lakin ve yalnızca kabilecilik olan konser engellemesi asla kabul edilemez…”
Bostancı’nın iletisine nazaran sanatçı Linet, konser vermek istiyor ve birileri kabileci bir mantıkla onun karşısına çıkarak İsrail’e değil, Linet’in sanatına reaksiyon gösteriyor. Metni sadeleştirdiğimizde geriye sanat ve kabileci anlayışın savaşı kalıyor. Kabileci anlayışın gerici bir zihniyeti temsil ettiğini herhalde bilmeyen yoktur.
Bostancı’nın bildirisi Filistinlilerin ve taraftarlarının dünya çapındaki algılanma biçiminden çok farklı. Zannediyorum Bostancı, çalışmaları hasebiyle 7 Ekim sonrası gelişmeleri takip edemedi. Bu sebeple apartheid üzere gerici bir ideolojiye kimlerin gönülden bağlı olduğunu bilmiyor. Tekrar de bir müzikçiyi protesto etmenin inandığı Batılı bedeller açısından sorun olmayacağını bilmesi gerekirdi. Protesto hareketinin demokratik bir hak olduğunu sıradan beşerler da bilir. Rastgele bir akın olmamış, yalnızca Siyonist İsrail’e askerlik yapmış ve Hamas’ı terörist olarak damgalamış bir müzikçi protesto edilmiş. Bostancı hangi münasebet ile bu hareketin kaynağında kabilecilik olduğunu tespit etmiş, açıklamamış. Yalnızca dünyanın en “ilerici” hareketini ve insanlığın vicdanını temsil eden şahısları kabileci olarak damgalamış. Bu, Bostancı için de ziyadesiyle oryantalist bir davranıştır. Böylesi bir hareket lakin Siyonist İngiliz ve Alman akademisyenler ve rektörlerden beklenirdi.
Kabileci yaftasının hangi kavramları çağrıştırdığı bilinen bir gerçektir. Bedevi ve gayri uygar üzere kavramlar kabileci anlayışa eşlik eder. Dönüp en başa geliyoruz. 19. yüzyılda Avrupalılar başka coğrafyalara medeniyet götürdüklerine inanıyordu. Bu, onlar için bir ideolojiydi. Onlar uygar, ötekiler ise gayri uygar yani barbardı. Demek ki Bostancı, uygarları tercih etti.
