“Kedi annelerinin de Anneler Günü kutlu olsun”
Bu sıkıntıyı kaçıncı sefer yazdığımı ben bile unuttum. Fakat yazmak zorundayım zira vahim bir global aldatmacanın tam ortasında yaşıyoruz.
Evet, sıkıntım tekrar global kapitalizmin janjanlı formda pazarladığı ve vahim bir süreç hacmine ulaşan evcil hayvan pazarı ve bu pazarın insanlara, gezegenimizin geleceğine yaptığı berbatlıklar.
Bakın bunu ben değil, tahlillerine herkesin ayılıp bayıldığı Bloomberg Intelligence’ın raporu söylüyor. Dünyada şu an evcil hayvan pazarının yıllık süreç hacmi 320 milyar dolar. Raporun öngörüsüne nazaran evcil hayvan sahiplerinin ve gönüllülerin daha fazla harcama yapması ile evcil hayvanların hayatlarının uzaması üzere sebeplerle bu hacim 2030 yılında 500 milyar dolara ulaşacak.
Çok kritik bir diğer sayı daha vereyim size. Bu sayı da değerli bir STK’dan, OXFAM’dan… Dünyada açlık ve akut yetersiz beslenme sorunu yaşayan tüm insanların bu meselelerini ortadan kaldırmanın yıllık maliyeti 37 milyar dolar. Bu 37 milyar dolara ek olarak 2030 yılına kadar yılda 14 milyar dolarlık ek ziraî yatırım yapılırsa dünyadaki açlık ve akut yetersiz beslenme sorunu uzunca bir müddet için ortadan kalkmış olacak.
Doğru. Dünyanın şu anki evcil hayvan pazarı sayısının altıda birine dünyada aç insan kalmayacak.
Denilebilir ki “kardeşim, o başka, öbürü farklı.” Yok o denli yağma. Bize merhamet, insanlık, şefkat pazarlayan evcil hayvan kesiminin düzeneğiyle evcil bir kedinin aylık masrafıyla 4 çocuğun bir aylığına açlıktan kurtulacağı bilgisini bizden saklayan düzeneğin birebir olması sebebiyle yok o denli yağma.
25 milyar dolar ağabeycim. Şu an ABD’de evcil hayvanların ilaç dalının ulaştığı hacim 25 milyar dolar. Bu 25 milyar dolarla Afrika’da ve Asya’da açlığın yanı sıra humma, katarakt, sıtma, verem, çiçek vd. tarihe karışıyor.
Dolayısıyla ortada “sevgi” falan yok. Ortada dümdüz bir kapitalist kandırmaca var. Global kapitalizm konutta hayvan besletemiyorsa sokaktaki hayvanı mamayla besleten bir düzenek kuruyor ki karlılığı arş-ı âlâya ulaşsın.
Hep dedim, tekrar diyeceğim. Anayasa Mahkemesi’nin kapısını yıkmaya çalışan vandallar, hayvansever falan değillerdir. Devasa karlılıklarından vazgeçmeye hiç niyetleri olmayan kapitalistlerdir. Hepsi bu.
İşin bir öbür vahim yanı ise “aile” kavramını gaye alan global kapitalist kültürün LGBT ideolojisi ile hayvanseverlik konseptini birebir anda kullanmasıdır. Yanlış anlaşılmasın. Bu ikisinin bir keşişim kümesi vardır demiyorum. Farklı ayrı ilerleyen konseptlerdir fakat maksatları birebirdir. Kapitalizmle çaba sınırı kurabilecek birinci satıh olan aileyi yok etmek. Hayvanlar dümdüz formda çocukların ikamesi haline getirilmeye çalışılmaktadır.
O yüzden bu anneler gününde biz “kedi annelerinin de Anneler Günü kutlu olsun” zevzekliğini bol ölçüde gördük. Bir hoşluk falan değildi o bildiriler. Dümdüz bir ajanda ilerletmesiydi. Üstelik, o iletileri atanların o ajandayı yürüttüklerinden haberleri bile olmayabilir.
Bu tip yazılarda daima “yahu biz de hayvanseveriz” vurgusu yapılması bir kural üzere oldu değil mi? Yani bir “ama” yaratmak gerekiyor her seferinde. Hayır. Bunu yapmayacağım. Bunun yerine şöyle diyeceğim: “Hayvansever olanlar biziz. Sizse global kapitalist kültürün esirisiniz. Sizinki hayvanseverlik değil, en hafif tabirle kandırılmışlık veyahut üçkağıtçılığınıza kılıf bulma gayreti.”
İnşaatı hiç bitmediği için daima yardım toplayan cemaatler üzere daima mama parası, veteriner parası bilmem ne toplaya toplaya insan yolan bu müthiş düzeneğin tam ortasında durup şunu demek isterim ancak: Biz, yemek artıklarıyla kedi besleyen “Kedi Babaları”nı seviyoruz. Kedi beslediği için kendini anne zannedenleri, beslediği hayvana “annecim” falan diyenleri değil. Anne dediğinin çocuğu olur, kedisi-köpeği değil.
