Silahlar bırakılınca her şey bitiyor mu?
Hayırlı sona süratlice yaklaşıyoruz.
PKK Öcalan’ın da dikkat çektiği üzere miadını çoktan doldurduğu için tarih olacak.
Fesih kararıyla birlikte silahların bırakıldığı da açıklanacak.
Silahların nasıl bırakılacağı teknik bir husus.
Devletimizin ilgili ünitelerini ilgilendiren bir hususun uluorta konuşulması ziyan verir.
Sonrası Öcalan’ın da dediği üzere “devlet ve toplumla bütünleşme” süreci.
Bir büyük barış süreci beraberinde bir büyük birliği ve beraberliği getirecek.
Yürekten bir kucaklaşmayı ve helalleşmeyi getirecek.
PKK’nın kendini Türkiye’nin gücüne dönüştürmesi tarihi bir değişime yol açacak.
PKK’lı ögelerin toplumla bütünleşme süreçleri de teknik bir husus.
Devletimizin ilgili üniteleri büyük bir titizlikle bu sürecin altlığını oluştururlar elbette.
Yasal ve tüzel altlık sürecinde eminim ki TBMM üstüne düşeni yapacaktır.
Henüz Meclis’in devreye girmesini gerektiren bir durum kelam konusu değil.
Şeffaflıktan çok saklılıkla yürütülmesi gereken bir süreç kelam konusu.
Asıl düğüm PKK’nın çıkıp kongresini yaptığını ve feshiyle birlikte silahlarını da bırakacağını apaçık duyurmasıyla çözülecek.
Peki sonrası?
Fesih ve silah bırakma, yeni bir safhaya geçişin başlangıcı olacak.
Başka bir deyişle, asıl olan emeli gerçekleşmek için aşılması gereken en kritik dönemeç bu.
Asıl maksat ne?
“Türkiye Yüzyılı”nın inşası.
Demokratik ıslahatlarla taçlanmış müreffeh yeni bir Türkiye’nin inşası.
MHP’nin bilge başkanının yeni bir Türkiye için gerekli olan esaslı ıslahatlara yaptığı vurgu bununla alakalı.
Cumhurbaşkanımızın “Türkiye Yüzyılı” derken kastettiği de bu.
Evvela terörden azade bir Türkiye.
Ayağındaki terör prangasından kurtulan Türkiye’nin tarihi misyonuna uygun tekrar yapılandırılması.
Devletin en kusursuz ve eksiksiz biçimde demokrasiyle taçlandırılması.
Demokrasinin yalnızca siyasal seviyede değil toplumsal seviyede de derinleştirilmesi.
Ekonomik manada güçlü ve müreffeh bir Türkiye.
Bir büyük millet tasavvuruyla kucaklaşıp birlenmek.
Bu birlikteliğin farklılıkların kabulü üzerinden yükselmesi.
Bir yanda birebir akideden kaynaklı kardeşlik şuurunun ete kemiğe büründürülmesi öte yanda demokratik vatandaşlık anlayışının kuvveden fiile çıkartılması.
AK Parti sözcüsü Ömer Çelik’in dediği üzere, fesih ve silah bırakma işi tamamlandığında gerisi zaten gelecektir.
Atılan her olumlu adım, beraberinde yeni olumlu adımları da getirecektir.
Cezacı anlayış yerini affedici anlayışa bırakacaktır.
Öcalan’ın da tarihi davetinde vurguladığı “devletle ve toplumla bütünleşme” süreci, bütünüyle demokratik bir anlayışla tamamlanma yoluna girecektir.
Bunun için gereken neyse yapılacaktır.
Lafın tamamını demeye gerek yok.
Bu bir pazarlık süreci değil şüphesiz.
Bir al-ver süreci de hiç değil.
Silah bırakmanın kuralı olmaz.
Ne Öcalan kendi örgütü ismine bu türlü bir kural ileri sürüyor ne de devlet bu türlü bir pazarlık üzerinden süreç yürütüyor.
Demokratikleşme, silah bırakmanın kuralı değil ancak sonucu.
Terörsüz bir Türkiye gerçekleştiğinde endişeler ve paranoyalar son bulacak.
Devlet ve toplumla bütünleşme süreci tamamlanacak.
O yüzden yeni bir Türkiye yahut “Türkiye Yüzyılı” için gerekli olan ıslahatlar hiçbir kuşkuya yahut itiraza mahal bırakmayacak biçimde yapılacak, atılması gereken adımlar da atılacaktır.
Millet olarak birliğimizi sağlayacak her adım tereddütsüz atılacaktır.
Bunun önünde ne zihni ne de ruhsal hiçbir bariyer kalmadığında her şey çok çabuk ve rahat olacaktır.
Bunun için inanç kaide.
Vakit tüketmek de safi ziyan.
Onun için PKK’nın kendi kurucu liderinin talimatına uyarak kongresini fesih ve silah bırakma kararını almak üzere daha fazla vakit geçirmeden toplaması hayati kıymete sahiptir.
Ben PKK’da bu iradeyi görüyorum.
Ömer Çelik’in de dediği üzere yakında bu kararını duyuracağını bekliyorum.
Erdoğan-Bahçeli liderliğinin de bu süreçte “Türkiye Yüzyılı” yahut Yeni Türkiye için gerekli her adımı atacak samimi bir iradeye ve kararlılığa sahip olduğuna yürekten inanıyorum.
“Türkiye Yüzyılı” herkese kazandıracaktır.
“Türkiye Yüzyılı”nın inşa süreci ise hepimiz tarafından gerçekleştirilecek en iyi bir iş olarak tarihe geçecektir.
Birlikte barış için halaya duracağımız, barış ve kardeşlik türkülerini birlikte söyleyeceğimiz ve yeni bir Türkiye’yi birlikte inşa edeceğimiz tarihi bir sürecin arefesinde bulunuyoruz.
Cesaret ve inanç kural.
Cesaretle atılan adımlar inançla taçlandırılmalıdır.
Az kaldı.
Bu süreç yalnızca fesih ve silah bırakma süreci olarak görülmemelidir.
Bu süreç, silah bırakmanın kurala bağlandığı bir süreç olarak asla anlaşılmamalıdır.
Bu süreç “Türkiye Yüzyılı”nı birlikte inşa etme sürecidir.
Bu sürecin iki ayağı vardır: Biri fesih ve silahların bırakılması, oburu de herkese kazandıracak yeni bir siyasi ve toplumsal mimarinin ete kemiğe büründürülmesi.
Örgütün silahlar bırakıldıktan sonra hiçbir şeyin yapılmayacağı algısı yanlıştır.
Silah bırakıldıktan sonra sorun temelli çözülmüştür deyip kelamını ettiğim barışı kalıcılaştıracak inşa sürecine muhtaçlık olmadığı anlayışı da yanlıştır.
Demokratikleşmenin silah bırakmanın kuralı olduğu algısı da yanlıştır.
Süreci yürek ve inanç ekseninde bütüncül bir projenin kendisi olarak görmek ve bunun gereğine uygun bir duruş sergilemek olmazsa olmaz bir değere sahiptir, biline!
