Aslında bütün dinlerin ortak kavramlarındandır:
Dört çeşidi olduğundan kelam edilir;
İlahi aşk,
. Memleket aşkı
Aile, dost, beşere karşı aşk,
Karşı cinse duyulan aşk…
İslamiyet’te vardır… Hele de tasavvufta… Hinduizm’de mebzul ölçüde bulunur… Hele de Hindistan’da… Farklı inanç ve uygulamaların bir ortada bulunduğu büyük bir dini çeşitliliğe sahiptir, dünyanın en büyük dinlerinden dördünün, yani
,
,
ve
’in
doğum yeridir Hindistan… Ayrıyeten hatırı sayılır bir
ve
nüfusa sahiptir… Zerdüştlük, Bahai İnancı ve Yahudilik üzere daha küçük lakin esaslı topluluklar da Hindistan’da bulunur. Ayrıyeten çeşitli yerli ve kabile dinleri de ülkede varlığını sürdürür.
Pakistan’ın ise tekmili (%96,47) Müslüman’dır denebilir…
Şimdi, bu iki ‘aşk’ ülkesi, birbirlerinin ‘kanını dökmek’ üzere insanlık tarihi kadar eski, hayvanların bile pek başvurmadığı karşı tarafı büsbütün ‘yok etme’ savaşına girmek üzereler…
, yatılı okuduğumuz
’nden arkadaşımdır. Birebir sınıftaydık, çabucak yanı başımdaki sırada otururdu… Tiyatro kolunda birlikteydik… İleri yaşlarda, geceleri okuldan kaçıp Beyoğlu’na giden arkadaş kümesinin içinde de beraberdik…
Erol, o vakit harikulâde duyarlıydı… Artık de öyle… Üslubunu hiçbir vakit bozmadı…
Bir de
var… Jenerasyondan nesle hislerin DNA’sını yüreğinden söküp kaleme, kâğıda dökebilen şair kadın…
Sözleri ve bestesi ona ilişkin, Erol kardeşimin süper sesiyle sırf kulaklara değil, kalplere de duyurduğu “Ateşle Oynama” müziğini keşke Hindistan ve Pakistan önderleri bir sonraki adımlarını planlamadan evvel oturup birkaç kere dinleseler… Keşke…
“İçimde koskocaman bir yer / Sana da diğerlerine da kâfi / Bu yürek aşkla ölür bin kez / Bin kere doğar aşkla yine … / Yıllar sonra utanır herkes / Bu boş, anlamsız küçük oyunlardan … / Ateşle oynama, ateşle oynama / Sonunda ellerin, lisanların yanacak … / Sevgilim anlamsız bu savaş / Savaşlardan daha güçlüdür aşk / Bitecek hengameler, bitecek bu hayat / Sevgilim bizi aşk kurtaracak…”
Bence bu müzik, yalnızca Pakistan ve Hintli dostlara değil, her meskene lazım…
İsrail’in ‘mavi’ dumanları
İsrail askerleri toplumsal medyadan ‘
’ paylaşımlar yapmaya devam ediyorlar… Rezaletin, erdemsizliğin propagandası nasılsa serbest… Nasılsa dünya, kendi çıkarlarını bir kenara bırakıp “Dur!” demiyor… Nasılsa ‘
’ onların lisanında öbür manalara geliyor!..
Önceki gün toplumsal medyada yayınladıkları görüntüde, Gazze’deki bir binanın patlayıcılarla havaya uçurulduğu görülüyor. Lakin, beklendiği üzere bu defa toz bulutu, dumanlar gri değil,
… Arttan İsrail askerlerinin kahkaha sesleri duyuluyor… Sonra da içlerinden birinin “O bir erkek” dediği…
Kısa müddette anlaşılıyor ki; bu bir
ymiş!
, evet… Son yıllarda bizde de moda olan, doğacak bebeğin cinsiyetinin husus komşu, akrabalarla paylaşıldığı ‘cinsiyet açıklama partisi’…
, evet…
’e (BM) nazaran, İsrail hücumları nedeniyle Gazze’deki konutların 160 bini yıkılmış, 276 bini ise büyük oranda yahut kısmen hasar görmüş. Bu da Gazze’deki konutların
’si yıkık ya da hasarlı demekmiş…
Yaklaşık iki hafta evvel öldürülen Filistinlilerin sayısı 51 bini, yaralılar ise 117 bini geçmişti… Çoğunluğun bayan ve çocuk olduğunu söylemeye artık gerek yok herhâlde…
Sınırlar kapalı… Gazze’ye ilaç, yiyecek ve insani yardım ulaşmıyor. İnternette birkaç saniyenizi alacak bir araştırmayla
Menal Rakab’ın
’nın
hesabından paylaşılan imajlarına ulaşabilirsiniz… 5 yaşındaki oğlu
, Han Yunus kentindeki Nasır Hastanesi’nde yatıyor… Çok zayıflıktan kemikleri sayılıyor… 14-16 kg olması gerekirken 9 kilo…
İsrailli askerler bir çocuğun dünyasını daha başına yıkıyor, sonra mavi dumanlarla hepsini örtbas etmeye çalışıyor… Dünya kör, çocuk erkekmiş…
Dışarıda yemek, konuta sipariş vermek, hazır yemek o kadar arttı ki bir vakitler sıradan sayılabilecek lezzetler
anılır oldular… Mesela; “Anne Köftesi”…
Peki ‘
’, altı üstü köftenin konutta pişmiş hâli midir? Değildir… Bu tabir, diğer çağrışımları, kültürel birtakım ögeleri de söz eder… Bir kez herkes için en uygunu kendi annesinin elinin lezzeti olacağı için “en lezzetli köfte” denilebilir… Sonra anneyle alakalı olduğundan “şefkatli, koruyan, besleyen” de demektir… Meskeni çağrıştırdığı için sıcak ve samimi hisleri da anımsatır… Bizce, ‘
’ manasına gelen nostalji sözüne hakkını tam manasıyla veren bir tabirdir.
Ya biz bu bahse nasıl geldik?
Restoran zinciri
, birinci menüsünde sunulan ve marka seyahatinde kıymetli bir yere sahip olduğunu söz ettikleri “Anne Köftesi”ni bir toplumsal dayanışma modeline dönüştürmüş. Her yıl
’nde tüm Cookshop’larda sunulacak “Anne Köftesi” menüsüyle
’nın desteklediği kız çocuklarının geleceğine katkı sağlanacakmış.
Cookshop’un bu projesi, bağlantı çalışmaları içinde ‘
’ olarak adlandırılır… Türkçesi için önermemiz ‘
Toplumsallık Odaklı Pazarlama
’dır ve
Kurumsal Toplumsal Sorumluluk
’tan (KSS) farklıdır…
Toplumsallık Odaklı Pazarlama, ismi üstünde,
’ bir ‘pazarlama’ tekniğidir… Tüketiciyi markanızdan alışveriş yapması için teşvik etmeyi amaçlar… KSS’lerde ise ‘doğrudan’ satış maksadı bulunmaz, markaya duyulan ‘
’ ve ‘
’ artırarak satışa ve marka sadakatine dolaylı olarak tesir sağlanması kelam konusudur…
Ez cümle, Cookshop, duyulara ve hislere tıpkı anda hitap etmeyi mümkün kılan, amaç kitlenin kültürüyle son derece uyumlu bir proje tasarlamış üzere görünüyor. Bundan sonrası, kampanyanın
ve amaç kitlenin bu kampanyaya dahil olmak isteyip istemediğine kalmış…
Konuyu değiştirme değerine bir de not… “Anne köftesi” kadar yerli, bu derece ulusal ve kültüre içkin bir tabiri sahiplenme başarısı bir yanda dururken “Cookshop” ismi da ne ola!.. Tam bir
örneği, o denli değil mi?!..
