Yeni Şafak’a büyük onur: Yılın Genel Yayın Yönetmeni ödülü Hüseyin Likoğlu’na verildi
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan 10. Anadolu Medya Mükafatları merasiminde medyanın en güzellerine mükafatlarını taktim etti. Yılın Genel Yayın Yönetmeni mükafatı, Yeni Şafak Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Hüseyin Likoğlu’na verildi.
‘Gazze başta olmak üzere gönül coğrafyamızda misyonunu yapan birçok basın işçisi hayatını kaybetti. İsrail’in taarruzlarında 212 gazeteci şehit oldu.
Dünyanın, ülkemizdeki muhalefetin şikayet makamı gördüğü yabancı basın kuruluşlarının gözleri önünde Filistinli gazeteciler canice katledilmeye devam ediyor.
Bakınız kıymetli arkadaşlar, yarım asırdır milletin huzurunda olan bir siyasetçiyim. 81 vilayetimizi hem de pek çok kere adeta karış karış gezdim. Toplumun bütün kısımlarıyla hasbihal ettim. Halkın içinden gelen bir siyasetçi olarak şunu çok düzgün biliyorum.
Sadece Ankara ve İstanbul’da değil, ülkemizin dört bir yanında canını dişine takarak çeşitli mecralarda çalışan basın işçisi arkadaşlarımız var. Hakkın, hakikatin, adaletin birer neferi olarak gördüğüm bu kardeşlerimizin ne derece sıkıntı kaideler altında misyon yaptığının en yakın şahidiyim.
Yalnızca ekonomik imkansızlıklarla değil, mahalli medyamız birden fazla vakit mahallî derebeyleriyle de uğraş etmek zorunda kalıyor. Vakit zaman mahalli basın kuruluşlarının maruz kaldığı ataklara, tehdit ve baskılara üzülerek tanıklık ediyoruz. Bir kez şunu kimse aklından çıkarmamalıdır: Gurur kaynağımız olan Anadolu medyası, ismini taşıdığı Anadolu kadar bu topraklara aittir, bu toprakların vazgeçilmez bir kesimidir. Hakikatin peşinde koşanlar tarihe not düşerler. Anadolu medyası varsa milletin sesi vardır.
Manşetlerle çarpışa çarpışa geldik. Bunu söylerken hamaset olsun diye değil, gerçeğin ta kendisi olduğu için tabir ediyoruz. Bundan 25-30 yıl öncesinin manşetlerine şöyle bir göz attığınızda, Türkiye’nin nerden nereye geldiğini sizler de çok net göreceksiniz. Özellikle, 28 Şubat periyodundaki vahim medya atmosferini hiçbirimiz hatırlamak istemiyoruz. Manşetler vasıtasıyla direkt hükümete ayar verildiği, lise ve ortaokuldaki çocukların öcü üzere gösterildiği, İmam-hatip okullarının önünde kelamda gazetecilerin nöbet tuttuğu, vesaiyetçiler ismine siyasetçilerin her gün pervasızca örselendiği, köşe müelliflerinin jurnalcilik yapmayı gururla anlattığı o karanlık, o utanç verici günleri artık geride bırakmaktan memnuniyet duyuyoruz.’
Sırf hükümete saldırıyor diye FETÖ tetikçilerinin nasıl korunduğunu unutmadık. Eline bir mikrofon bir de kamer alanın kendini gazeteci ya da muhabir olarak gördüğü bir ülkede yaşıyoruz. O denli ki mikrofonu kapan millete hakaret etme cüretini kendinde buluyor. Nasıl her steteskop takana doktor demiyorsak eline mikrofon alıp sokağa çıkan herkes, gazeteci ve basın mensubu değildir. Milleti provoke eden, halkı galeyana getirene gazeteci denmez.
Son 40-50 günde yaşananlar ellerine fırsat geçt6iğinde onların nasıl faşist bir rüzgar estireceğini bir defa daha göstermiştir. Darbe bültenini aratmayan gazete çıkaran günler artık geride kalmış, maziye karıştırmış. Gerçeklere ayna tutan, bize yol gösteren siyasi hayatımızın hiçbir devrinde bizim meselemiz olmadı, olamaz.
Hukuk ve demokrasi içinde bunlarla gayretimizi tıpkı kararlılıkla sürdürüyoruz. ‘
