Cumhuriyet Halk Partisi’nin üç önemli çıkmazı
Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), daima olarak bu ülkenin kurucu partisi olmakla övünen, 75 yıldır arızi bir devir hariç iktidardan uzak kalan ve ülke problemlerine yabancılaşmış bir partidir. CHP, daima ülke gündeminde var olan tartışmaların bir modülü olmuştur; haklarını vermek lazım, kurallar ne olursa olsun, bazen kendi çabalarıyla, birçok vakit iktidara yakın kanalların gündem yapmasıyla medyada var olmanın aslan hissesini kendi hesaplarına yazdırmayı başarıyorlar.
Cumhurbaşkanlığı seçiminden önce Kriter dergisi, Star, Açık Görüş, Daily Sabah ve birçok farklı mecmuada CHP ile ilgili tahliller yaptım. 1950 yılından bu güne kadar bu partinin neden iktidardan uzak kaldığını anlamaya çalıştım. Bilhassa Muharrem İnce’nin CHP kurultayında genel lider adayı olduğu dönemde, tek parti üzerine yapılan doktora çalışmaları, kongre tartışmaları ve 50 sonrası bizzat parti idaresinin Anadolu’ya gönderdiği müfettiş raporlarını inceledim.
Müfettiş raporlarında partinin üç ağır sorunu tespit edilmiştir. 75 yıldır bu meseleler varlığını sürdürmekte, lakin her üç sıkıntıya da sağlıklı bir tahlil bulunamamıştır:
Bu tespitlerden sonra bu yazıda direkt bu durumun tahlilini yapmayacağım; bu mevzuyu derinlemesine SETA Vakfı’nın kriter mecmuasında değerlendirmiştim. Bugün CHP’nin üç çıkmazından bahsedecek olursak:
İmamoğlu’nun cumhurbaşkanı adayını bugünden açıkça belirtme baskısına direndiği ve emanetçi bir genel lider olmadığını kalın harflerle vurguladığı dikkat çekmektedir. Mansur Yavaş’ın varlığı da değerli bir faktördür. Geçtiğimiz ay Genar Türkiye Raporu aboneleri için yaptığımız araştırmada, Mansur Yavaş’ın muhtemel bir adaylık durumunda İmamoğlu ve Özel’den daha fazla kamuoyu takviyesine sahip olduğu görülmüştür. Adaylık için partideki baş karışıklığının bir sebebi de budur.
Bu durum CHP tabanının DEM’lileşmesi üzere bir durumu ortaya çıkarmaktadır. İki tarafın farklı ayrı tedirginlikleri vardır: DEM tarafı, CHP’nin temsil ettiği Kemalist ideolojinin gençler ortasında yayılmasından kaygı duymakta; CHP tabanı ise iktidar öfkesine yenik düşerek günbegün HDP ve PKK tezlerini savunur hale gelmektedir. Bu sürecin nereye evrileceğini takip edeceğiz.
Siyasetin içeriğine baş yormayan, siyaseti şablon cümleler ve medya aktifliği ile yöneten CHP’nin bu sıkıntıları nasıl aşacağı, sadece parti açısından değil, ülke siyaseti açısından da epey ehemmiyet arz etmektedir.